Jesteś w:
Nie-Boska komedia
Maria jest piękną, młodą dziewczyną, która poślubiła hrabiego Henryka. Jej miłość do niego jest nieodwzajemniona. Hrabiemu Henrykowi rodzinne życie wydaje się zbyt trywialne w porównaniu ze światem jego fantazji.. Maria nie może pojąć dlaczego uczucia Męża wobec niej stały się chłodne? Szybko odkrywa, że hrabia Henryk żyje w świecie poetyckich złudzeń. Ona też widzi zjawę Dziewicy ale według niej jest to piekielna zjawa trupa kobiety.
Maria bardzo przeżywa fakt, że Mąż nie pojawia się na chrzcie ich syna, Orcia. Po ceremonii pada zemdlona. Wcześniej błaga Boga, by jej syn został poetą i tym zasłużył sobie na miłość swojego ojca. Jej rozpacz przekształca się w obłęd. Niespełnienie się w życiu rodzinnym niszczy jej zdrowie. Umieszczona zostaje w domu obłąkanych. Ma tam wizję świata, w którym Bóg oszalał a ofiara Chrystusa stała się zbyteczna. Wyobraża też sobie, że jest poetką. Uważa, że tylko dzięki poezji może odzyskać miłość męża. Umiera w domu obłąkanych, gdy hrabia Henryk odwiedza ją. Nawet w chwili śmierci daje wyraz swojej miłości do niego: „Dobrze mi, bo umieram przy tobie”.
Maria – charakterystyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMaria jest piękną, młodą dziewczyną, która poślubiła hrabiego Henryka. Jej miłość do niego jest nieodwzajemniona. Hrabiemu Henrykowi rodzinne życie wydaje się zbyt trywialne w porównaniu ze światem jego fantazji.. Maria nie może pojąć dlaczego uczucia Męża wobec niej stały się chłodne? Szybko odkrywa, że hrabia Henryk żyje w świecie poetyckich złudzeń. Ona też widzi zjawę Dziewicy ale według niej jest to piekielna zjawa trupa kobiety.
Maria bardzo przeżywa fakt, że Mąż nie pojawia się na chrzcie ich syna, Orcia. Po ceremonii pada zemdlona. Wcześniej błaga Boga, by jej syn został poetą i tym zasłużył sobie na miłość swojego ojca. Jej rozpacz przekształca się w obłęd. Niespełnienie się w życiu rodzinnym niszczy jej zdrowie. Umieszczona zostaje w domu obłąkanych. Ma tam wizję świata, w którym Bóg oszalał a ofiara Chrystusa stała się zbyteczna. Wyobraża też sobie, że jest poetką. Uważa, że tylko dzięki poezji może odzyskać miłość męża. Umiera w domu obłąkanych, gdy hrabia Henryk odwiedza ją. Nawet w chwili śmierci daje wyraz swojej miłości do niego: „Dobrze mi, bo umieram przy tobie”.