Jesteś w:
Konrad Wallenrod
We Wstępie do „Konrada Wallenroda” Mickiewicz przedstawia obraz różnic cywilizacyjnych między pogańską Litwą a chrześcijańskim państwem zakonnym. O Krzyżaku nad graniczną rzeką Niemen pisze: „Po drugiej stronie, w szyszaku i zbroi,
Niemiec na koniu nieruchomy stoi;
Oczy utkwiwszy w nieprzyjaciół szaniec,
Nabija strzelbę i liczy różaniec.”
Wizerunek średniowiecznego rycerza w utworze Mickiewicza kojarzy się przede wszystkim z rycerzem Zakonu Krzyżackiego. Jest on ucieleśnieniem etosu rycerskiego. Żyjąc w stanie bezżennym w zakonie, swoje życie poświęca pielęgnowaniu cnót chrześcijańskich i walce z pogaństwem. Od Wielkiego Mistrza Zakonu zależy w jakim stopniu obowiązujące reguły są przestrzegane – ma prawo zaostrzyć je i karać za naruszanie ich. Państwo zakonne jest podporządkowane celom militarnym. Dzięki ustawicznie prowadzonym walkom rośnie ono w potęgę.
Główna siedziba Zakonu znajduje się w zamku warownym w Malborku. Tutaj przebywa Wielki Mistrz Zakonu ze swoim wojskiem. Komturowie przyjeżdżają do głównej siedziby w ważnych sprawach państwowych i na uroczystości. Tutaj też odbywają się sądy. Wielki Mistrz Zakonu jest obierany przez komturów. Jest to funkcja zaszczytna. Wybiera się go spośród rycerzy cieszących się męstwem, dobrym imieniem i szacunkiem innych.
Rycerz jest człowiekiem honoru. Walczy otwarcie, niszcząc przeciwnika swoją siłą. Doświadczenie i zasługi w walkach dają mu powód do dumy.
strona: - 1 - - 2 -
Motyw rycerza w „Konradzie Wallenrodzie”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimWe Wstępie do „Konrada Wallenroda” Mickiewicz przedstawia obraz różnic cywilizacyjnych między pogańską Litwą a chrześcijańskim państwem zakonnym. O Krzyżaku nad graniczną rzeką Niemen pisze: „Po drugiej stronie, w szyszaku i zbroi,
Niemiec na koniu nieruchomy stoi;
Oczy utkwiwszy w nieprzyjaciół szaniec,
Nabija strzelbę i liczy różaniec.”
Wizerunek średniowiecznego rycerza w utworze Mickiewicza kojarzy się przede wszystkim z rycerzem Zakonu Krzyżackiego. Jest on ucieleśnieniem etosu rycerskiego. Żyjąc w stanie bezżennym w zakonie, swoje życie poświęca pielęgnowaniu cnót chrześcijańskich i walce z pogaństwem. Od Wielkiego Mistrza Zakonu zależy w jakim stopniu obowiązujące reguły są przestrzegane – ma prawo zaostrzyć je i karać za naruszanie ich. Państwo zakonne jest podporządkowane celom militarnym. Dzięki ustawicznie prowadzonym walkom rośnie ono w potęgę.
Główna siedziba Zakonu znajduje się w zamku warownym w Malborku. Tutaj przebywa Wielki Mistrz Zakonu ze swoim wojskiem. Komturowie przyjeżdżają do głównej siedziby w ważnych sprawach państwowych i na uroczystości. Tutaj też odbywają się sądy. Wielki Mistrz Zakonu jest obierany przez komturów. Jest to funkcja zaszczytna. Wybiera się go spośród rycerzy cieszących się męstwem, dobrym imieniem i szacunkiem innych.
Rycerz jest człowiekiem honoru. Walczy otwarcie, niszcząc przeciwnika swoją siłą. Doświadczenie i zasługi w walkach dają mu powód do dumy.
strona: - 1 - - 2 -