Jesteś w:
Dobra pani
Z Popularnego słownika języka polskiego dowiadujemy się, że filantropia to udzielanie pomocy materialnej ubogim ludziom, dobroczynność. Przykładem działalności filantropijnej może być zakładanie domów pomocy społecznej, pomoc finansowa najzdolniejszym uczniom.
Temat filantropii był niezwykle popularny w czasie, gdy powstawała omawiana nowela. Uważano, że należy nieść pomoc ludziom z nizin społecznych. Miały jej udzielać zamożne warstwy społeczeństwa, posiadające odpowiednie środki. Panowała nawet pewna moda na działalność dobroczynną. Utwór Orzeszkowej dotyczy filantropii, autorka przedstawiając smutne koleje życia Helci, wskazuje czytelnikom zgubne skutki fałszywej filantropii i złego systemu edukacyjnego. Pisarka krytykuje także szkodliwą w skutkach postawę pseudohumanitarną.
Pani Ewelina krzywdzi swych podopiecznych, jej filantropia służy jedynie zaspokajaniu własnych zachcianek, a nie udzielaniu pomocy najbiedniejszym. Przyjmując do swojego domu Helcię nie myślała nad konsekwencjami tej decyzji. Traktowała dziecko jak lalkę.
Prezentowane zdarzenia mają nakłonić czytelnika do przemyśleń. Orzeszkowa posługuje się tu techniką przestrogi. Celem autorki jest ostrzeżenie przed powtórzeniem się podobnej sytuacji, nowela ma charakter dydaktyczny, czyli pouczający.
Problem fałszywej filantropii w Dobrej pani
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimZ Popularnego słownika języka polskiego dowiadujemy się, że filantropia to udzielanie pomocy materialnej ubogim ludziom, dobroczynność. Przykładem działalności filantropijnej może być zakładanie domów pomocy społecznej, pomoc finansowa najzdolniejszym uczniom.
Temat filantropii był niezwykle popularny w czasie, gdy powstawała omawiana nowela. Uważano, że należy nieść pomoc ludziom z nizin społecznych. Miały jej udzielać zamożne warstwy społeczeństwa, posiadające odpowiednie środki. Panowała nawet pewna moda na działalność dobroczynną. Utwór Orzeszkowej dotyczy filantropii, autorka przedstawiając smutne koleje życia Helci, wskazuje czytelnikom zgubne skutki fałszywej filantropii i złego systemu edukacyjnego. Pisarka krytykuje także szkodliwą w skutkach postawę pseudohumanitarną.
Pani Ewelina krzywdzi swych podopiecznych, jej filantropia służy jedynie zaspokajaniu własnych zachcianek, a nie udzielaniu pomocy najbiedniejszym. Przyjmując do swojego domu Helcię nie myślała nad konsekwencjami tej decyzji. Traktowała dziecko jak lalkę.
Prezentowane zdarzenia mają nakłonić czytelnika do przemyśleń. Orzeszkowa posługuje się tu techniką przestrogi. Celem autorki jest ostrzeżenie przed powtórzeniem się podobnej sytuacji, nowela ma charakter dydaktyczny, czyli pouczający.