Jesteś w: Syzyfowe prace

Andrzej Radek - charakterystyka

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Andrzej Radek – bliski kolega Marcina Borowicza. Chłopcy poznają się, gdy Radek ma już nakaz opuszczenia szkoły za złe zachowanie. Chodziło o bójkę w klasie, którą spowodował uczeń naśmiewający się z pochodzenia Radka. Wtedy Marcin wstawia się za kolegą u Majewskiego i Zabielskiego (jest to jeszcze czas, kiedy Borowicz aktywnie działa w kółku rusofilskim).

Andrzej Radek urodził się w rodzinie chłopa, pracującego u szlachcica w Pajęczynie Dolnym. Rodzice nie interesowali się chłopcem. Mały Jędrek zajmował się prostymi pracami wiejskimi – pasł zwierzęta, ganiał po polach, przedrzeźniał nauczyciela szlacheckich dzieci, Paluszkiewicza. Wkrótce korepetytor zaczyna uczyć chłopca czytania i pisania. Radek okazuje się bardzo ambitnym i pojętnym uczniem. Wbrew woli rodziców Paluszkiewicz posyła Jędrka do szkoły w Pyrzogłowach. Tam, po śmierci protektora, Radek dorabia korepetycjami i po zdobyciu patentu wyrusza w samotną drogę pieszo do gimnazjum w Klerykowie.

Andrzej uczy się bardzo dobrze, ale wciąż walczy z chłopskim pochodzeniem, dyskryminacją w szkole, biedą, żalem do zacofanych rodziców. Zdecydowanie opiera się rusyfikacji. Jest pewny siebie, ma jasno wytyczony cel, do którego zmierza z chłopskim uporem, jest koleżeński i uwielbia się uczyć.

Postać Andrzeja Radka jest naznaczona w powieści pewną symboliką. Koniec XIX wieku to okres narastania wpływów chłopów, wkrótce nadejdą czasy pierwszych rewolucji proletariackich. Powieść Żeromskiego kończy się sceną, zwracającą uwagę na te procesy społeczno-polityczne. Załamanego po stracie ukochanej i rozmyślającego nad swym losem Borowicza spotyka właśnie Andrzej Radek i wyciąga do kolegi silną, kościstą, a jakby z żelaza urobioną dłoń.



  Dowiedz się więcej