Jesteś w:
Motyw buntu
• Stanisław Ignacy Witkiewicz, „Szewcy” - to opowieść o rewolucji i władzy. Witkacy ukazuje w nim trójkę szewców buntujących się przeciwko niesprawiedliwości społecznej. Głównym myślicielem w zakładzie jest Sajetan Tempe, któremu towarzyszy dwójka młodych czeladników - Józek i Jędrek. Nie czują się spełnieni życiowo i nienawidzą swojego dotychczasowego życia. Rewolucja dla nich jest szansą na urealnienie swych marzeń o potędze i władzy. Wskutek puczu faszystowskiego prokuratora Roberta Scurvego, zamknięci w „sali przymusowej bezrobotności”, szewcy przyznają, że nigdy niczego nie pragnęli bardziej niż w tym momencie pracy. Zdesperowani szewcy pod wpływem prawdziwej "szewskiej pasji" niszczą więzienie i dokonują komunistycznej rebelii. Następnie dokonuje się rewolucja anarchistyczna za sprawą Hiperrobociarza, po której może tylko nastąpić ostateczny totalitaryzm Towarzyszy Abramowskiego i X. Witkacy ukazał bunt szewców przeciwnych niesprawiedliwym podziałom społecznym. Bunt Józka i Jędrka nie przynosi żadnych korzyści, odwrotnie komunistyczny przewrót szewców jest kolejnym krokiem ludzkości w stronę chaosu.
• Albert Camus, „Dżuma” - Bernard Rieux, główny bohater powieści jako lekarz ma świadomość, że dżumy nie pokona, a mimo to nie waha się jej sprzeciwić, podjąć z nią walki. Filozofia doktora stawia go po stronie ludzi, jego moralność i etyka zawodowa popychają go do walki z chorobą, walki, która wymaga dużego poświęcenia, pracy, a jej efekty są niewielkie. Rieux przyjmuje prometejską postawę, którą udowadnia, że nie należy być biernym w obliczu zagrożenia, że nie tylko, jako lekarz, jest się zobowiązanym dbać o drugiego człowieka znajdującego się w skrajnej potrzebie. To osoba silna, która swą zapałem, humanitaryzmem budzi podziw i szacunek, staje się wzorem. Bernard poświęca całą własną energię w walce z dżumą, dając tym samym przykład niesamowitej miłości wobec ludzi i wiary w siłę dobra, wiarę w człowieka. Rieux jest buntownikiem bezkompromisowo stawiającym czoło złu, cierpieniu, zarazie. Bierny nie pozostaje także Tarrou, który jako pierwszy zaproponował Bernardowi pomoc w walce z dżumą. Tarrou jak najbardziej prezentuje prometejską postawę, poświęca się dla ratowania życia zadżumionych, a w momencie, gdy choroba wycofuje się, zaraża się i umiera.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 -
Motyw buntu w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Stanisław Ignacy Witkiewicz, „Szewcy” - to opowieść o rewolucji i władzy. Witkacy ukazuje w nim trójkę szewców buntujących się przeciwko niesprawiedliwości społecznej. Głównym myślicielem w zakładzie jest Sajetan Tempe, któremu towarzyszy dwójka młodych czeladników - Józek i Jędrek. Nie czują się spełnieni życiowo i nienawidzą swojego dotychczasowego życia. Rewolucja dla nich jest szansą na urealnienie swych marzeń o potędze i władzy. Wskutek puczu faszystowskiego prokuratora Roberta Scurvego, zamknięci w „sali przymusowej bezrobotności”, szewcy przyznają, że nigdy niczego nie pragnęli bardziej niż w tym momencie pracy. Zdesperowani szewcy pod wpływem prawdziwej "szewskiej pasji" niszczą więzienie i dokonują komunistycznej rebelii. Następnie dokonuje się rewolucja anarchistyczna za sprawą Hiperrobociarza, po której może tylko nastąpić ostateczny totalitaryzm Towarzyszy Abramowskiego i X. Witkacy ukazał bunt szewców przeciwnych niesprawiedliwym podziałom społecznym. Bunt Józka i Jędrka nie przynosi żadnych korzyści, odwrotnie komunistyczny przewrót szewców jest kolejnym krokiem ludzkości w stronę chaosu.
• Albert Camus, „Dżuma” - Bernard Rieux, główny bohater powieści jako lekarz ma świadomość, że dżumy nie pokona, a mimo to nie waha się jej sprzeciwić, podjąć z nią walki. Filozofia doktora stawia go po stronie ludzi, jego moralność i etyka zawodowa popychają go do walki z chorobą, walki, która wymaga dużego poświęcenia, pracy, a jej efekty są niewielkie. Rieux przyjmuje prometejską postawę, którą udowadnia, że nie należy być biernym w obliczu zagrożenia, że nie tylko, jako lekarz, jest się zobowiązanym dbać o drugiego człowieka znajdującego się w skrajnej potrzebie. To osoba silna, która swą zapałem, humanitaryzmem budzi podziw i szacunek, staje się wzorem. Bernard poświęca całą własną energię w walce z dżumą, dając tym samym przykład niesamowitej miłości wobec ludzi i wiary w siłę dobra, wiarę w człowieka. Rieux jest buntownikiem bezkompromisowo stawiającym czoło złu, cierpieniu, zarazie. Bierny nie pozostaje także Tarrou, który jako pierwszy zaproponował Bernardowi pomoc w walce z dżumą. Tarrou jak najbardziej prezentuje prometejską postawę, poświęca się dla ratowania życia zadżumionych, a w momencie, gdy choroba wycofuje się, zaraża się i umiera.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 -
| Dowiedz się więcej | |