Jesteś w: Motyw buntu

Motyw buntu w literaturze

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



• Jan Kochanowski, „Tren X” - utwór ma formę pytań, z których każde następne jest krzykiem rozpaczy. Kochanowski poszukuje Urszulki niemal wszędzie, w zaświatach chrześcijańskich, pogańskich, mitologicznych, w Kosmosie. Jednak żadna odpowiedź nie jest wystarczająco pewna. W tej sytuacji, poeta zaczyna wątpić w istnienie zaświatów, życia pozagrobowego, a tym samym w istnienie Boga i dlatego mówi:
Gdziekolwiek jest, jeśliś jest, lituj mej żałości”
Zwrot ten zawiera równocześnie podstawowe stwierdzenie egzystencjalne: „czy Bóg istnieje?” To pytanie wskazuje na załamanie się tej pełnej optymizmu wiary.

• Jan Kochanowski, „Tren XI” - jest jednym wielkim krzykiem podmiotu nad niesprawiedliwością świata, którym rządzi Bóg, w którym nie liczą się żadne wartości, a nieobliczalna śmierć dosięga wszystkich.
Kochanowski wyraża swój bunt poprzez zupełne zwątpienie w praworządność świata. I dlatego zadaje rozpaczliwe pytanie:
„Kogo kiedy pobożność jego ratowała? Kogo dobro przypadku złego uchowała?”,
pokazując, że światem nie rządzą prawa moralne, że króluje w nim zło i występek, a:
„Nieznajomy wróg jakiś miesza ludzkie rzeczy,
Nie mając ani dobrych, ani złych na pieczy.”

• William Szekspir, „Romeo i Julia” - utwór opowiada historię dwojga kochanków z Werony pochodzących ze zwaśnionych rodzin - Capulettich i Montekich. Tytułowi bohaterowie zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Nieszczęśliwy splot zdarzeń doprowadza do śmierci kochanków, którzy, nie mogąc być razem na ziemi, połączyli swe dusze w wieczności. Tragedia zakochanych buntowników stała się przyczyną zawarcia zgody między skłóconymi rodzinami i udowodniła, że prawdziwa miłość wymaga złożenia ofiary.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 -  - 10 -  - 11 -  - 12 -  - 13 -  - 14 -  - 15 - 



  Dowiedz się więcej