Jesteś w:
Motyw buntu
• Fiodor Dostojewski, „Zbrodnia i kara” - Rodiona Raskolnikowa możemy nazwać buntownikiem z konieczności. Ten dwudziestotrzyletni student prawa, uczący się na Uniwersytecie w Petersburgu musiał przerwać naukę z powodu braku pieniędzy. Nie może liczyć na niczyją pomoc. Nie akceptuje świata urządzonego w tak niesprawiedliwy sposób. Jedni są bogaci, inni jak stara lichwiarka bogacą się kosztem innych, a niektórzy muszą zarabiać na życie, sprzedając swoje ciało i żebrząc na ulicach. Przez to rodzi w nim się bunt, który owocuje strasznymi wydarzeniami. Najlepszym według niego sposobem na wzbogacenie się, byłoby zabicie kogoś zamożnego i zagrabienie jego majątku. Morderstwo znajduje poparcie w jego teorii ludzi zwykłych i niezwykłych i jest okazją do potwierdzenia własnej wybitności, nieprzeciętności. Moment zabójstwa jest punktem kulminacyjnym buntu Raskolnikowa. Sposób, w jaki zabił siostry był również w pewnym sensie rozładowaniem złych emocji, które w sobie gromadził. Buntuje się również przeciwko Bogu. Pokazuje swoją wyższość nad Stwórcą, odbierając życie drugiej osobie. To jego obwinia za taki nie ład na świecie. Uważa, że wszystko leży w rękach człowieka i takiego świata też pragnie, gdzie człowiek będzie sam decydował o sobie. Dzięki miłości Soni ze zbuntowanego indywidualisty stał się człowiekiem, który już nie potrafi żyć sam.
• Stefan Żeromski, „Ludzie bezdomni” - Tomasz Judym buntuje się przeciw nieprawidłowości poglądów i niemożności zmienienia świata. Bohater pochodził z ubogiej rodziny. Matka szybko zmarła, a ojciec był alkoholikiem. Na wychowanie zabrała go ciotka. Jedyną korzyścią, jaką Tomasz czerpał z mieszkania z ciotką to możliwość kształcenia się. Jako student jest sumienny i pracowity. Przez to, że wywodzi się z niższej grupy społecznej chce poświęcić się całkowicie pomocy ludziom z nizin społecznych. Próbuje do tego namówić innych lekarzy. Buntuje się przeciwko nim, ludziom wykształconym, którzy mają możliwości, ale nie chcą pomóc potrzebującym. Chce podjąć walkę ze złem całego świata i ślepo wierzy w to, że jednemu człowiekowi uda się je pokonać. Nie szuka w ludziach pomocników, jest w stanie stanąć sam do tej walki, walki o lepszy byt najniższych warstw społecznych. Aby jego bunt miał sens, Judym wyzbywa się wszystkiego, co dla niego w życiu najważniejsze. Woli zostawić ukochaną kobietę, niż być z nią w związku i spychać ją na drugi plan.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 -
Motyw buntu w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Fiodor Dostojewski, „Zbrodnia i kara” - Rodiona Raskolnikowa możemy nazwać buntownikiem z konieczności. Ten dwudziestotrzyletni student prawa, uczący się na Uniwersytecie w Petersburgu musiał przerwać naukę z powodu braku pieniędzy. Nie może liczyć na niczyją pomoc. Nie akceptuje świata urządzonego w tak niesprawiedliwy sposób. Jedni są bogaci, inni jak stara lichwiarka bogacą się kosztem innych, a niektórzy muszą zarabiać na życie, sprzedając swoje ciało i żebrząc na ulicach. Przez to rodzi w nim się bunt, który owocuje strasznymi wydarzeniami. Najlepszym według niego sposobem na wzbogacenie się, byłoby zabicie kogoś zamożnego i zagrabienie jego majątku. Morderstwo znajduje poparcie w jego teorii ludzi zwykłych i niezwykłych i jest okazją do potwierdzenia własnej wybitności, nieprzeciętności. Moment zabójstwa jest punktem kulminacyjnym buntu Raskolnikowa. Sposób, w jaki zabił siostry był również w pewnym sensie rozładowaniem złych emocji, które w sobie gromadził. Buntuje się również przeciwko Bogu. Pokazuje swoją wyższość nad Stwórcą, odbierając życie drugiej osobie. To jego obwinia za taki nie ład na świecie. Uważa, że wszystko leży w rękach człowieka i takiego świata też pragnie, gdzie człowiek będzie sam decydował o sobie. Dzięki miłości Soni ze zbuntowanego indywidualisty stał się człowiekiem, który już nie potrafi żyć sam.
• Stefan Żeromski, „Ludzie bezdomni” - Tomasz Judym buntuje się przeciw nieprawidłowości poglądów i niemożności zmienienia świata. Bohater pochodził z ubogiej rodziny. Matka szybko zmarła, a ojciec był alkoholikiem. Na wychowanie zabrała go ciotka. Jedyną korzyścią, jaką Tomasz czerpał z mieszkania z ciotką to możliwość kształcenia się. Jako student jest sumienny i pracowity. Przez to, że wywodzi się z niższej grupy społecznej chce poświęcić się całkowicie pomocy ludziom z nizin społecznych. Próbuje do tego namówić innych lekarzy. Buntuje się przeciwko nim, ludziom wykształconym, którzy mają możliwości, ale nie chcą pomóc potrzebującym. Chce podjąć walkę ze złem całego świata i ślepo wierzy w to, że jednemu człowiekowi uda się je pokonać. Nie szuka w ludziach pomocników, jest w stanie stanąć sam do tej walki, walki o lepszy byt najniższych warstw społecznych. Aby jego bunt miał sens, Judym wyzbywa się wszystkiego, co dla niego w życiu najważniejsze. Woli zostawić ukochaną kobietę, niż być z nią w związku i spychać ją na drugi plan.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 -
| Dowiedz się więcej | |