Jesteś w: Motyw buntu

Motyw buntu w literaturze

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



• Stefan Żeromski, „Przedwiośnie” - powieść ukazuje historię dojrzewania Cezarego Baryki, historię jego uczuć i poszukiwań, budzenia się miłości do kraju rodziców, a następnie gorzkiego rozczarowania. Ideowa biografia Baryki to historia buntu młodego człowieka, który żyje w niełatwym dla niego okresie - wojny i czasów powojennych. Bunt Baryki uwidacznia się już w Baku, gdzie jako dziecko występuje przeciw rodzicom, pozwalając sobie na różne wybryki. Jako młodzieniec dołącza do bakijskich rewolucjonistów, uczestniczy w pochodach, głosi entuzjastyczne hasła. Rewolucja to czas pierwszych, naiwnych ideologicznych fascynacji Baryki. Będąc dojrzałym mężczyzną Cezary występuje przeciw rzeczywistości nowej Polski, widząc niesprawiedliwość w wymarzonym państwie „szklanych domów”: wyzyskowi polskich chłopów, opieszałości władz. Cezary nie jest zwolennikiem ani komunizmu, ani rewolucji, jest uczuciowo związany z Polską i jednocześnie przeciwko tej Polsce zbuntowany. Cezary nie akceptuje braku działań polskich władz państwowych, ich opieszałości i bierności. Nie godzi się na propozycję ewolucyjną, nie popiera też rewolucji, ponadto dostrzega niedojrzałość klasy robotniczej i jej niezdolność do rządzenia krajem. Konsekwencją jest jego pochód na Belweder, będący manifestacją polskich robotników. Baryka odłącza się jednak od szeregu, co świadczy o braku poparcia dla każdej z grup: „Baryka wyszedł z szeregu robotników i parł oddzielnie, wprost na ten szary mur żołnierzy – na czele zbiedzonego tłumu.”
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 -  - 10 -  - 11 -  - 12 -  - 13 -  - 14 -  - 15 - 



  Dowiedz się więcej