Jesteś w:
Motyw cierpienia
• Gustaw Herling-Grudziński, „Inny świat” - łagry były światem odwróconych wartości. Grudziński jako jeden z przykładów cierpienia fizycznego w sowieckich łagrach przedstawia zjawisko pracy niewolniczej, która stanowiła część przedsiębiorstwa, kierującego się zasadą osiągnięcia zysków poprzez maksymalną eksploatację więźniów przy minimalnych racjach żywności. Ciężka praca stanowiła swoiste tortury, prowadzące do wyniszczenia organizmu i powolnej śmierci. Kolejnym sprawdzianem człowieczeństwa dla więźnia obozu był głód. Słowa autora „nie ma takiej rzeczy, której by człowiek nie zrobił z głodu i z bólu”, świadczą o odzieraniu człowieka z jego godności. Więźniowie nie wzbraniali się przed wyrywaniem sobie blaszek z zupą, żebraniem o chociaż najmniejszą porcję „najrzadszej”. Często posuwali się do kradzieży. Głód w obozie stawał się podstawowym źródłem cierpienia dla więźniów, którzy zatracali poczucie granicy swego godnego postępowania i kierowali się wyłącznie chęcią przeżycia. Choroba groziła zdegradowaniem do roli mieszkańca Trupiarni, gdzie cierpienie więźniów przedstawiało się w najokrutniejszych obrazach. Trupiarnia była miejscem, w którym kumulowało się ludzkie cierpienie, nawet atmosfera tam panująca wyróżniała ją spośród innych baraków – cisza towarzyszyła mękom fizycznym ludzi tam przebywających, którzy w większości żyli w świadomości mogącej nadejść w każdej chwili śmierci. Opis obozowej prostytucji kobiet również odnosi się do zagadnienia cierpienia, które było powodowane próbą przystosowania się i przeżycia w warunkach jercewskiego obozu. W takich warunkach zło ujawnia się w swej najczystszej formie, tworząc właśnie „inny świat”, świat nieludzki, pozbawiony wszelkich aspektów normalności. „Inny świat” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego stanowi traktat o cierpieniu, które staje się naturalną częścią ludzkiego losu.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
Motyw cierpienia w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Gustaw Herling-Grudziński, „Inny świat” - łagry były światem odwróconych wartości. Grudziński jako jeden z przykładów cierpienia fizycznego w sowieckich łagrach przedstawia zjawisko pracy niewolniczej, która stanowiła część przedsiębiorstwa, kierującego się zasadą osiągnięcia zysków poprzez maksymalną eksploatację więźniów przy minimalnych racjach żywności. Ciężka praca stanowiła swoiste tortury, prowadzące do wyniszczenia organizmu i powolnej śmierci. Kolejnym sprawdzianem człowieczeństwa dla więźnia obozu był głód. Słowa autora „nie ma takiej rzeczy, której by człowiek nie zrobił z głodu i z bólu”, świadczą o odzieraniu człowieka z jego godności. Więźniowie nie wzbraniali się przed wyrywaniem sobie blaszek z zupą, żebraniem o chociaż najmniejszą porcję „najrzadszej”. Często posuwali się do kradzieży. Głód w obozie stawał się podstawowym źródłem cierpienia dla więźniów, którzy zatracali poczucie granicy swego godnego postępowania i kierowali się wyłącznie chęcią przeżycia. Choroba groziła zdegradowaniem do roli mieszkańca Trupiarni, gdzie cierpienie więźniów przedstawiało się w najokrutniejszych obrazach. Trupiarnia była miejscem, w którym kumulowało się ludzkie cierpienie, nawet atmosfera tam panująca wyróżniała ją spośród innych baraków – cisza towarzyszyła mękom fizycznym ludzi tam przebywających, którzy w większości żyli w świadomości mogącej nadejść w każdej chwili śmierci. Opis obozowej prostytucji kobiet również odnosi się do zagadnienia cierpienia, które było powodowane próbą przystosowania się i przeżycia w warunkach jercewskiego obozu. W takich warunkach zło ujawnia się w swej najczystszej formie, tworząc właśnie „inny świat”, świat nieludzki, pozbawiony wszelkich aspektów normalności. „Inny świat” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego stanowi traktat o cierpieniu, które staje się naturalną częścią ludzkiego losu.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
| Dowiedz się więcej | |