Jesteś w:
Motyw cierpienia
• Tadeusz Różewicz, Hiob 1957 - autor ukazuje nam cierpienie z innej strony. Cierpienie to wynika ze zmian systemu wartości jakie miały miejsce podczas II wojny światowej. Wskazuje na to porównanie nieba, ziemi i ciała Hioba do gnoju. Wszystkie szlachetne i wspaniałe rzeczy wojna przemieniła w rzeczy pozbawione wartości. To co do tej pory było ważne, to co narodziło się z miłości, jak pisze artysta, zmieniło się w gnój. Wzniosłe idee, którymi do tej pory kierowali się ludzie, już nie są ważne. Dla ludzi zaczyna liczyć się tylko przetrwanie. Miłość, przyjaźń, zaufanie nie mogły przetrwać podczas wojny w nienaruszonym stanie. I to jest właśnie to cierpienie o którym mówi liryczne „ja” w tym wierszu. Hiob Tadeusza Różewicza to jednostka osamotniona po tragizmie wojny w świecie pełnym okrucieństwa.
• Sławomir Mrożek, Tango - autor przedstawia rodzinę Stomilów - rodzice i dziadkowie są nowocześni i wyzwoleni. Nie przestrzegają żadnych zasad. W sposób błazeńsko groteskowy demonstrują swobodę obyczajową, antymieszczańską „postępowość”. Skutkiem takiego zachowania jest upadek ich autorytetu i rodzinny kryzys. Syn Artur cierpi, bo nie może znieść chaosu, jaki panuje w jego rodzinie, próbuje przywrócić światu porządek. O swoim domu mówi: W tym domu panuje bezład, entropia i anarchia (…). Żadnego porządku, żadnej zgodności z dniem bieżącym. Żadnej skromności ani inicjatywy. Tutaj nie można oddychać, chodzić, żyć!”
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
Motyw cierpienia w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Tadeusz Różewicz, Hiob 1957 - autor ukazuje nam cierpienie z innej strony. Cierpienie to wynika ze zmian systemu wartości jakie miały miejsce podczas II wojny światowej. Wskazuje na to porównanie nieba, ziemi i ciała Hioba do gnoju. Wszystkie szlachetne i wspaniałe rzeczy wojna przemieniła w rzeczy pozbawione wartości. To co do tej pory było ważne, to co narodziło się z miłości, jak pisze artysta, zmieniło się w gnój. Wzniosłe idee, którymi do tej pory kierowali się ludzie, już nie są ważne. Dla ludzi zaczyna liczyć się tylko przetrwanie. Miłość, przyjaźń, zaufanie nie mogły przetrwać podczas wojny w nienaruszonym stanie. I to jest właśnie to cierpienie o którym mówi liryczne „ja” w tym wierszu. Hiob Tadeusza Różewicza to jednostka osamotniona po tragizmie wojny w świecie pełnym okrucieństwa.
• Sławomir Mrożek, Tango - autor przedstawia rodzinę Stomilów - rodzice i dziadkowie są nowocześni i wyzwoleni. Nie przestrzegają żadnych zasad. W sposób błazeńsko groteskowy demonstrują swobodę obyczajową, antymieszczańską „postępowość”. Skutkiem takiego zachowania jest upadek ich autorytetu i rodzinny kryzys. Syn Artur cierpi, bo nie może znieść chaosu, jaki panuje w jego rodzinie, próbuje przywrócić światu porządek. O swoim domu mówi: W tym domu panuje bezład, entropia i anarchia (…). Żadnego porządku, żadnej zgodności z dniem bieżącym. Żadnej skromności ani inicjatywy. Tutaj nie można oddychać, chodzić, żyć!”
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
| Dowiedz się więcej | |