Jesteś w:
Motyw cierpienia
• Artur jest zwolennikiem tradycyjnych wartości, chce, by w ich domu wreszcie zapanował porządek. Nie mogąc znieść sytuacji anarchii, rozprężenia, niechlujnego „porozpinania”, gdzie „nic już nie jest możliwe, bo wszystko jest możliwe”, buntuje się. Kreując się na zbawcę, Artur jest w gruncie rzeczy romantykiem, człowiekiem niezdolnym do trzeźwej oceny sytuacji. Przegrywa więc z prymitywną siłą.
• Andrzej Szczypiorski, „Początek” - to powieść o totalitaryzmie, Bogu i tolerancji, Polsce i Polakach a także o tematach istotnych w życiu człowieka takich jak miłość czy dojrzewanie. „W ekstremalnie trudnych warunkach człowiek dojrzewa o wiele szybciej, niż dzieje się to normalnie”. Przekonuje się o tym Henryczek Fichtelbaum, pochodzący z inteligentnej żydowskiej rodziny. Ten niespełna dziewiętnastoletni chłopiec nie może zrozumieć, dlaczego ma zginąć. Jego życie staje się wielką tułaczką. Cierpi wewnętrznie, ma w głowie chaos. Zastanawia się nad sensem swoich narodzin, swojego żydostwa, roli skazańca. Zdecydowany, świadomy nieuniknionej śmierci zbliża się do Boga, wystawia go na próbę. Kochał życie i wolność, ale nie mógł znieść samotności.
• Eric-Emmanuel Schmitt, „Oskar i Pani Róża” - krótkie opowiadanie epistolarne przybliża życie dziesięcioletniego chłopca Oskara, chorego na białaczkę, który próbuje jak najlepiej wykorzystać życie które mu pozostało. Nie można powiedzieć, że pogodził się z chorobą i zaakceptował ją, ale na pewno nie traktuje jej jako kary. Tytułowa Pani Róża mówi „..Z chorobą jest tak jak ze śmiercią. Jest faktem. Nie jest żadną karą.” Kiedy Oskar dowiaduję się że nie ma dla niego ratunku załamuje się ponieważ czuje, że niedługo będzie musiał opuścić wszystkich których kocha. Tajemnicza ciocia Róża podpowiada mu aby streścił swoje życie w 12 dniach które mu pozostały i jak sama mówi, codziennie patrzył na świat jakby oglądał go po raz pierwszy. Chłopiec przeżywa każdy dzień jako 10 lat. Dorasta i starzeje się. Czytając, obserwujemy cierpienie nie tylko Oskara, ale przede wszystkim jego rodziców i otaczających go ludzi, niemogących zrozumieć sensu cierpienia małego chłopca, który przecież w żaden sposób nie zasłużył sobie na tak wczesną śmierć. Na zadane przez Oskara pytanie; dlaczego cierpimy? Pani Róża odpowiada ”Nikt nie może uniknąć cierpienia. Ani Bóg, ani ty. Ani twoi rodzice, ani ja.(...) są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera. (...) myśl o śmierci nie musi powodować bólu. Nie wiesz, czym jest. Wszystko zależy od Ciebie(...) Jednak większość ludzi nie ma w sobie tej ciekawości, czepiają się tego co mają,(...) Ludzie boja się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym. Ale właśnie co to jest nieznane.”
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
Motyw cierpienia w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Artur jest zwolennikiem tradycyjnych wartości, chce, by w ich domu wreszcie zapanował porządek. Nie mogąc znieść sytuacji anarchii, rozprężenia, niechlujnego „porozpinania”, gdzie „nic już nie jest możliwe, bo wszystko jest możliwe”, buntuje się. Kreując się na zbawcę, Artur jest w gruncie rzeczy romantykiem, człowiekiem niezdolnym do trzeźwej oceny sytuacji. Przegrywa więc z prymitywną siłą.
• Andrzej Szczypiorski, „Początek” - to powieść o totalitaryzmie, Bogu i tolerancji, Polsce i Polakach a także o tematach istotnych w życiu człowieka takich jak miłość czy dojrzewanie. „W ekstremalnie trudnych warunkach człowiek dojrzewa o wiele szybciej, niż dzieje się to normalnie”. Przekonuje się o tym Henryczek Fichtelbaum, pochodzący z inteligentnej żydowskiej rodziny. Ten niespełna dziewiętnastoletni chłopiec nie może zrozumieć, dlaczego ma zginąć. Jego życie staje się wielką tułaczką. Cierpi wewnętrznie, ma w głowie chaos. Zastanawia się nad sensem swoich narodzin, swojego żydostwa, roli skazańca. Zdecydowany, świadomy nieuniknionej śmierci zbliża się do Boga, wystawia go na próbę. Kochał życie i wolność, ale nie mógł znieść samotności.
• Eric-Emmanuel Schmitt, „Oskar i Pani Róża” - krótkie opowiadanie epistolarne przybliża życie dziesięcioletniego chłopca Oskara, chorego na białaczkę, który próbuje jak najlepiej wykorzystać życie które mu pozostało. Nie można powiedzieć, że pogodził się z chorobą i zaakceptował ją, ale na pewno nie traktuje jej jako kary. Tytułowa Pani Róża mówi „..Z chorobą jest tak jak ze śmiercią. Jest faktem. Nie jest żadną karą.” Kiedy Oskar dowiaduję się że nie ma dla niego ratunku załamuje się ponieważ czuje, że niedługo będzie musiał opuścić wszystkich których kocha. Tajemnicza ciocia Róża podpowiada mu aby streścił swoje życie w 12 dniach które mu pozostały i jak sama mówi, codziennie patrzył na świat jakby oglądał go po raz pierwszy. Chłopiec przeżywa każdy dzień jako 10 lat. Dorasta i starzeje się. Czytając, obserwujemy cierpienie nie tylko Oskara, ale przede wszystkim jego rodziców i otaczających go ludzi, niemogących zrozumieć sensu cierpienia małego chłopca, który przecież w żaden sposób nie zasłużył sobie na tak wczesną śmierć. Na zadane przez Oskara pytanie; dlaczego cierpimy? Pani Róża odpowiada ”Nikt nie może uniknąć cierpienia. Ani Bóg, ani ty. Ani twoi rodzice, ani ja.(...) są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera. (...) myśl o śmierci nie musi powodować bólu. Nie wiesz, czym jest. Wszystko zależy od Ciebie(...) Jednak większość ludzi nie ma w sobie tej ciekawości, czepiają się tego co mają,(...) Ludzie boja się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym. Ale właśnie co to jest nieznane.”
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
| Dowiedz się więcej | |