Jesteś w:
Motyw cierpienia
• Adam Mickiewicz III część „Dziadów” - cierpienie, jakie wyłania się z kart dramatu jest cierpieniem grupy osób, w tym wypadku młodzieży, powstańców, „męczenników narodowej sprawy”. Wszystkich tych, którzy mieli odwagę przeciwstawić się reżimowi cara. W tekście odnajdujemy opisy cierpienia zesłańców na Sybir, torturowanych, gnębionych, więzionych bezprawnie, katowanych. Wszystkich, którzy umierają w imię ojczyzny, którzy dla niej poświęcili życie. Nie zawsze tych walczących z bronią, ale konspiratorów, poetów, inteligentów. Symbolem nieuniknionego bólu i śmierci jest tu kibitka z dzwonkiem, wóz, którym wywożono ofiary cara. Mickiewicz w sposób niezwykle wyrazisty i przejmujący zaprezentował życie patriotów, ich ofiarę, cierpienie. Polska, miejsce łzami i krwią płynące ma zbawić Europę, ofiary carskiego bata są niczym Chrystus. Takie cierpienie, choć trudne i często niesprawiedliwe ma sens najwyższy.
• Juliusz Słowacki, „Hymn” - dzieło skierowane jest do Boga, którego podmiot liryczny czyni powiernikiem swoich smutków. Poeta mówi w nim o losie wygnańca-pielgrzyma, pozbawionego ojczyzny i domu, za którymi tak bardzo tęskni. Nostalgia podmiotu lirycznego kontrastuje z urokiem orientalnego krajobrazu - pięknego ale obcego. Tęsknota za ojczyzną nie pozwala mu cieszyć się podróżą i pięknem, które go otacza. Bóg nie jest tu daleki i obcy, lecz staje się bliskim, cierpliwym słuchaczem skarg poety, jego powiernikiem.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
Motyw cierpienia w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Adam Mickiewicz III część „Dziadów” - cierpienie, jakie wyłania się z kart dramatu jest cierpieniem grupy osób, w tym wypadku młodzieży, powstańców, „męczenników narodowej sprawy”. Wszystkich tych, którzy mieli odwagę przeciwstawić się reżimowi cara. W tekście odnajdujemy opisy cierpienia zesłańców na Sybir, torturowanych, gnębionych, więzionych bezprawnie, katowanych. Wszystkich, którzy umierają w imię ojczyzny, którzy dla niej poświęcili życie. Nie zawsze tych walczących z bronią, ale konspiratorów, poetów, inteligentów. Symbolem nieuniknionego bólu i śmierci jest tu kibitka z dzwonkiem, wóz, którym wywożono ofiary cara. Mickiewicz w sposób niezwykle wyrazisty i przejmujący zaprezentował życie patriotów, ich ofiarę, cierpienie. Polska, miejsce łzami i krwią płynące ma zbawić Europę, ofiary carskiego bata są niczym Chrystus. Takie cierpienie, choć trudne i często niesprawiedliwe ma sens najwyższy.
• Juliusz Słowacki, „Hymn” - dzieło skierowane jest do Boga, którego podmiot liryczny czyni powiernikiem swoich smutków. Poeta mówi w nim o losie wygnańca-pielgrzyma, pozbawionego ojczyzny i domu, za którymi tak bardzo tęskni. Nostalgia podmiotu lirycznego kontrastuje z urokiem orientalnego krajobrazu - pięknego ale obcego. Tęsknota za ojczyzną nie pozwala mu cieszyć się podróżą i pięknem, które go otacza. Bóg nie jest tu daleki i obcy, lecz staje się bliskim, cierpliwym słuchaczem skarg poety, jego powiernikiem.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
| Dowiedz się więcej | |