Jesteś w:
Motyw cierpienia
• Stefan Żeromski, „Ludzie bezdomni” - Tomasz Judym jest człowiekiem dwóch środowisk – ubogiego, z którego się wywodzi i inteligenckiego, do którego zdaje się później przynależeć jako młody lekarz. W jego biografii uwidacznia się w nim rozdarcie wewnętrzne pomiędzy własnym szczęściem a pożytkiem dla dobra publicznego. Będąc dzieckiem nie miał łatwego życia – jako pochodzący z biednej rodziny syn szewca musiał sporo się natrudzić, aby zdobyć wykształcenie. Obserwując dzielnicę, w której dorastał, panującą tam nędzę i ludzi wykorzystywanych w pracy, czuł, że ma do spłacenia dług. To jemu jako jedynemu z rodziny udało się wyjść z biedy i prowadzić w miarę dostatnie życie. Judym był bardzo wrażliwy na czyjeś cierpienie, nie potrafił zachować obiektywności, często targały nim gwałtowne uczucia. Bohater wybiera samotną drogę, zmierzającą do ulepszenia świata, w którym się wychował.
• Stefan Żeromski, „Wierna rzeka” - w powieści obserwujemy cierpiącą matkę księżnę Odrowążową, która przez długi czas żyła w niewiedzy, nie miała bowiem pojęcia co dzieje się z jej synem - powstańcem. Cierpiał sługa Szczepan Podkurek, który w trudnych warunkach nie mógł zaznać spokojnej starości. Cierpiał rosyjski oficer Wiesycyn – zakochany bez wzajemności w panience Mii. Cierpiał również sam Książę Józef Odrowąż. Jego ból miał zarówno wymiar fizyczny – spowodowany licznymi ranami zaznanymi podczas walki o ojczyzn, a także wymiar moralny. Mężczyzna wiedział w jak złym położeniu była Polska, lecz nie zamierzał się poddawać. „ Wierną rzekę” można nazwać małą encyklopedią cierpienia, ponieważ praktycznie wszystkie podjęte decyzje okupione zostały bólem.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
Motyw cierpienia w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Stefan Żeromski, „Ludzie bezdomni” - Tomasz Judym jest człowiekiem dwóch środowisk – ubogiego, z którego się wywodzi i inteligenckiego, do którego zdaje się później przynależeć jako młody lekarz. W jego biografii uwidacznia się w nim rozdarcie wewnętrzne pomiędzy własnym szczęściem a pożytkiem dla dobra publicznego. Będąc dzieckiem nie miał łatwego życia – jako pochodzący z biednej rodziny syn szewca musiał sporo się natrudzić, aby zdobyć wykształcenie. Obserwując dzielnicę, w której dorastał, panującą tam nędzę i ludzi wykorzystywanych w pracy, czuł, że ma do spłacenia dług. To jemu jako jedynemu z rodziny udało się wyjść z biedy i prowadzić w miarę dostatnie życie. Judym był bardzo wrażliwy na czyjeś cierpienie, nie potrafił zachować obiektywności, często targały nim gwałtowne uczucia. Bohater wybiera samotną drogę, zmierzającą do ulepszenia świata, w którym się wychował.
• Stefan Żeromski, „Wierna rzeka” - w powieści obserwujemy cierpiącą matkę księżnę Odrowążową, która przez długi czas żyła w niewiedzy, nie miała bowiem pojęcia co dzieje się z jej synem - powstańcem. Cierpiał sługa Szczepan Podkurek, który w trudnych warunkach nie mógł zaznać spokojnej starości. Cierpiał rosyjski oficer Wiesycyn – zakochany bez wzajemności w panience Mii. Cierpiał również sam Książę Józef Odrowąż. Jego ból miał zarówno wymiar fizyczny – spowodowany licznymi ranami zaznanymi podczas walki o ojczyzn, a także wymiar moralny. Mężczyzna wiedział w jak złym położeniu była Polska, lecz nie zamierzał się poddawać. „ Wierną rzekę” można nazwać małą encyklopedią cierpienia, ponieważ praktycznie wszystkie podjęte decyzje okupione zostały bólem.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
| Dowiedz się więcej | |