Jesteś w:
Motyw przemiany
• „Konrad Wallenrod”, Adam Mickiewicz - przemianie ulega tożsamość bohatera. Pod płaszczem mistrza krzyżackiego kryje się pojmany jako dziecko i wychowany w Zakonie Litwin. Mimo że jego osobowość kształtowała się wśród Krzyżaków, Wallenrod określa siebie ostatecznie jako Litwina i prowadzi Zakon do klęski.
• „Pan Tadeusz”, Adam Mickiewicz - w życiu Jacka Soplicy dokonuje się głęboka metamorfoza - od wszędobylskiego zawadiaki, jakim był w swoich wczesnych latach, do pokornego i wyciszonego emisariusza - księdza Robaka. Młody Jacek Soplica był zubożałym szlachcicem, który nie posiadał nic prócz kawałka roli. Przez wielu jednak był postrzegany jak zuchwalec i kłótnik, którego znakiem rozpoznawczym była szabla i wielkie wąsy, stąd przezwisko Wąsal. Cechy charakteru, które w tym okresie kierują postępowaniem bohatera to porywczość, zarozumiałość brak opanowania, impulsywność, ale przede wszystkim wybujała ambicja i duma. Wszystko to doprowadziło posunęło go do czynu, którego później długo żałował. Jacek Soplica zaczyna być postrzegany nie tylko jako morderca, lecz również jako zdrajca szlachty, wszystko to zmusza go do podjęcia decyzji o wyjeździe. Wstępuje na drogę oczyszczenia i pokuty przyjmując mnisi kaptur oraz imię Robak, które świadczy o walce z własną pychą. Z naiwnego, lekkomyślnego młodzieńca przeobraża się w dojrzałego mężczyznę, który odznacza się nie tylko sprytem i inteligencją, ale także bogatym doświadczeniem. Zupełnej zmianie ulega przez to jego system wartości. O ile kiedyś sprawy osobistego szczęścia były najważniejsze, o tyle teraz pracuje na rzecz całego kraju. To, co skłoniło szlachcica do przemiany, to konsekwencje popełnionego czynu, oraz chęć odcięcia się od pamiętnej przeszłości i rozpoczęcia nowego życia. Aby rehabilitacja była możliwa potrzebny jest okres duchowej rekonwalescencji. Stąd też pokutny charakter przemiany szlachcica i główny jej sens.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 -
Motyw przemiany w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Konrad Wallenrod”, Adam Mickiewicz - przemianie ulega tożsamość bohatera. Pod płaszczem mistrza krzyżackiego kryje się pojmany jako dziecko i wychowany w Zakonie Litwin. Mimo że jego osobowość kształtowała się wśród Krzyżaków, Wallenrod określa siebie ostatecznie jako Litwina i prowadzi Zakon do klęski.
• „Pan Tadeusz”, Adam Mickiewicz - w życiu Jacka Soplicy dokonuje się głęboka metamorfoza - od wszędobylskiego zawadiaki, jakim był w swoich wczesnych latach, do pokornego i wyciszonego emisariusza - księdza Robaka. Młody Jacek Soplica był zubożałym szlachcicem, który nie posiadał nic prócz kawałka roli. Przez wielu jednak był postrzegany jak zuchwalec i kłótnik, którego znakiem rozpoznawczym była szabla i wielkie wąsy, stąd przezwisko Wąsal. Cechy charakteru, które w tym okresie kierują postępowaniem bohatera to porywczość, zarozumiałość brak opanowania, impulsywność, ale przede wszystkim wybujała ambicja i duma. Wszystko to doprowadziło posunęło go do czynu, którego później długo żałował. Jacek Soplica zaczyna być postrzegany nie tylko jako morderca, lecz również jako zdrajca szlachty, wszystko to zmusza go do podjęcia decyzji o wyjeździe. Wstępuje na drogę oczyszczenia i pokuty przyjmując mnisi kaptur oraz imię Robak, które świadczy o walce z własną pychą. Z naiwnego, lekkomyślnego młodzieńca przeobraża się w dojrzałego mężczyznę, który odznacza się nie tylko sprytem i inteligencją, ale także bogatym doświadczeniem. Zupełnej zmianie ulega przez to jego system wartości. O ile kiedyś sprawy osobistego szczęścia były najważniejsze, o tyle teraz pracuje na rzecz całego kraju. To, co skłoniło szlachcica do przemiany, to konsekwencje popełnionego czynu, oraz chęć odcięcia się od pamiętnej przeszłości i rozpoczęcia nowego życia. Aby rehabilitacja była możliwa potrzebny jest okres duchowej rekonwalescencji. Stąd też pokutny charakter przemiany szlachcica i główny jej sens.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 -
| Dowiedz się więcej | |