Jesteś w:
Motyw przemiany
• „Przedwiośnie”, Stefan Żeromski - w momencie wybuchu rewolucji Cezary jest niedowarzonym młokosem, rozpieszczonym jedynakiem. Początkowo rewolucja odpowiada mu z tego względu, że oznacza koniec obowiązków szkolnych, wprowadza w szare życie element niespodzianki i przygody. Młody Baryka ukazuje się jako nieczuły, zatwardziały egoista, naiwny i bezmyślny odbiorca rewolucyjnych haseł. Bohater wraz z ojcem decyduje się na powrót do rodzinnego kraju. Do Polski jedzie jednak niezbyt chętnie. Po przyjeździe do Polski chłopiec uczestniczy w wojnie, po której wraz z przyjacielem Hipolitem osiada w Nawłoci. Jest to okres miłosnej inicjacji, burzliwych związków i jeszcze bardziej burzliwych rozpadów, gdzie na pierwszy plan wysuwa się pochopność i impulsywność działań bohatera. Baryka okazuje się namiętnym, zaborczym, a ostatecznie niebezpiecznym kochankiem. W ostatnim opisanym etapie życia Cezary jest przede wszystkim „przeciw”. Stoi w opozycji zarówno do idei Gajowca, jak i Lulka. Chłopak nie umie pogodzić się z niesprawiedliwością panująca na świecie. Przemiana ideowa Cezarego Baryki jest stopniowa, bardzo powolna i na łamach powieści nie zachodzi do końca. Dzieje jego metamorfozy pokazują, że ideały i stanowisko myślowe młodego człowieka może ulec zmianie wraz z dorastaniem i nagromadzeniem życiowych doświadczeń.
• „Granica” Zofia Nałkowska - powieść zawiera w sobie obszerne studium psychiki ludzkiej, moralności i stosunków społecznych. Przemiana Zenona Ziembiewicza ma charakter negatywny, w istocie jest on postacią tragiczną. Jako młody chłopak wyjechał do miasta aby się uczyć, przez co poszerzyły się jego horyzonty i w innym świetle, prawdziwym świetle, widział swoich rodziców. Zdał sobie sprawę z ich głupoty, nieróbstwa i prymitywności. Za wszelką cenę chciał więc uciec od tego schematu, który nazywał kompleksem boleborzańskim. W tym celu wyjechał na studia do Paryża. Wierzył że własną pracą może uczynić wiele dobrego. Jednak gdy skończyły mu się pieniądze a rodzice nie mogli mu pomóc musiał się zwrócić do Czechlińskiego, zaczął pisać artykuły niezgodne z jego poglądami, a już na pewno niezgodne z prawdą. Nadal wierzył jednak że jest to jedynie droga do celu. Z czasem jednak zaczął się stawać tym przed czym uciekał, stawał się swoim ojcem, nie mógł powstrzymać swoich popędów, wdał się w romans z Justyną, do czego niemal namawiała go jego matka. Chcąc walczyć z kłamstwem, korupcją i obłudą polityczną sam zaczął ich używać jako narzędzia w drodze do kariery. Nie tylko zatracił swe ideały ale nie zdawał sobie z tego sprawy, z zadowoleniem zauważał jak szerokie są granice jego moralności, jak bardzo może manipulować swoimi uczuciami. Ziembiewicz prezentuje ten rodzaj przemiany który jest trudny do interpretacji i do określenia jej przyczyn, bowiem jest to przemiana wsteczna, nie rozwija osobowości lecz powoduje jej destrukcję.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 -
Motyw przemiany w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Przedwiośnie”, Stefan Żeromski - w momencie wybuchu rewolucji Cezary jest niedowarzonym młokosem, rozpieszczonym jedynakiem. Początkowo rewolucja odpowiada mu z tego względu, że oznacza koniec obowiązków szkolnych, wprowadza w szare życie element niespodzianki i przygody. Młody Baryka ukazuje się jako nieczuły, zatwardziały egoista, naiwny i bezmyślny odbiorca rewolucyjnych haseł. Bohater wraz z ojcem decyduje się na powrót do rodzinnego kraju. Do Polski jedzie jednak niezbyt chętnie. Po przyjeździe do Polski chłopiec uczestniczy w wojnie, po której wraz z przyjacielem Hipolitem osiada w Nawłoci. Jest to okres miłosnej inicjacji, burzliwych związków i jeszcze bardziej burzliwych rozpadów, gdzie na pierwszy plan wysuwa się pochopność i impulsywność działań bohatera. Baryka okazuje się namiętnym, zaborczym, a ostatecznie niebezpiecznym kochankiem. W ostatnim opisanym etapie życia Cezary jest przede wszystkim „przeciw”. Stoi w opozycji zarówno do idei Gajowca, jak i Lulka. Chłopak nie umie pogodzić się z niesprawiedliwością panująca na świecie. Przemiana ideowa Cezarego Baryki jest stopniowa, bardzo powolna i na łamach powieści nie zachodzi do końca. Dzieje jego metamorfozy pokazują, że ideały i stanowisko myślowe młodego człowieka może ulec zmianie wraz z dorastaniem i nagromadzeniem życiowych doświadczeń.
• „Granica” Zofia Nałkowska - powieść zawiera w sobie obszerne studium psychiki ludzkiej, moralności i stosunków społecznych. Przemiana Zenona Ziembiewicza ma charakter negatywny, w istocie jest on postacią tragiczną. Jako młody chłopak wyjechał do miasta aby się uczyć, przez co poszerzyły się jego horyzonty i w innym świetle, prawdziwym świetle, widział swoich rodziców. Zdał sobie sprawę z ich głupoty, nieróbstwa i prymitywności. Za wszelką cenę chciał więc uciec od tego schematu, który nazywał kompleksem boleborzańskim. W tym celu wyjechał na studia do Paryża. Wierzył że własną pracą może uczynić wiele dobrego. Jednak gdy skończyły mu się pieniądze a rodzice nie mogli mu pomóc musiał się zwrócić do Czechlińskiego, zaczął pisać artykuły niezgodne z jego poglądami, a już na pewno niezgodne z prawdą. Nadal wierzył jednak że jest to jedynie droga do celu. Z czasem jednak zaczął się stawać tym przed czym uciekał, stawał się swoim ojcem, nie mógł powstrzymać swoich popędów, wdał się w romans z Justyną, do czego niemal namawiała go jego matka. Chcąc walczyć z kłamstwem, korupcją i obłudą polityczną sam zaczął ich używać jako narzędzia w drodze do kariery. Nie tylko zatracił swe ideały ale nie zdawał sobie z tego sprawy, z zadowoleniem zauważał jak szerokie są granice jego moralności, jak bardzo może manipulować swoimi uczuciami. Ziembiewicz prezentuje ten rodzaj przemiany który jest trudny do interpretacji i do określenia jej przyczyn, bowiem jest to przemiana wsteczna, nie rozwija osobowości lecz powoduje jej destrukcję.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 -
| Dowiedz się więcej | |