Jesteś w:
Motyw rodziny
• „Makbet”, William Szekspir - autor swą tragiczną historię rozpoczął od nieszczęsnej przepowiedni wiedźm, z której Makbet dowiedział się, że zostanie królem. Podjudzany przez swoją żonę, żądną zostania królową zabija ówczesnego króla Szkocji. Makbet to przykładny mąż, jednak po zabiciu Dunkana przechodzi na stronę zła. Dokonanie pierwszej zbrodni na królu Dunkanie Lady Makbet i Makbet planują razem. Kiedy zostają królewską parą, Makbet zabija kolejnych ludzi w celu zatuszowania morderstwa Dunkana. Wydawać by się mogło, że ich wspólne spiski i tajemnice umacniają ich miłość. Rzeczywistość wyglądała nieco inaczej – małżeństwo oddala się od siebie. W końcu Lady Makbet popada w obłęd i popełnia samobójstwo. Wkrótce także Makbet zostaje zabity przez Makdufa.
• „Skąpiec”, Molier - rodzina Harpagona nie ma żadnych więzów, ponieważ każdy żyje na swój rachunek. Dzieci nie mają ani ojca ani matki. Skąpiec ciągle przelicza pieniądze, oszukuje służbę i zastanawia się, w jaki sposób może jeszcze zaoszczędzić. Jego syn, Kleant, nienawidzi ojca i w zasadzie chce go zabić. Eliza natomiast jest panną wychowywaną w klatce, z której nie ma ucieczki. Nie tylko ojciec jest dla niej niemiły i przykry, ale też traktuje ją jak niepotrzebny sprzęt, jak pasożyta, którego należy się pozbyć z domu. Rodzeństwo czuje wstręt do ojca, który ich nie kocha, nie poświęca im ani minuty i nie interesuje się ich szczęściem.
• „Powrót posła”, Jan Ursyn Niemcewicz - autor obok pełnej sporów i konfliktów nieszczęśliwej rodziny Gadulskich przedstawił idealny dom szlachecki. Żyją w nim w zgodzie i harmonii dwa pokolenia Polaków. Dom zawsze ustępować powinien krajowi - stwierdza Podkomorzy, jeden z głównych bohaterów utworu, i w tym duchu wychowuje swoich synów. Podkomorzy i jego żona, są uosobieniem staropolskich cnót. Na przykładzie ich życia Niemcewicz przedstawia wzorową rodzinę. W ich domu panują harmonia i miłość. Są małżeństwem bardzo szczęśliwym. Podkomorzy, zwolennik reform, patriota, jest wzorowym ojcem i mężem. Podkomorzyna także jest kobietą pełną cnót, bez reszty oddaną rodzinie. Oboje narzekają na zgubne skutki cudzoziemszczyzny i błędnego wychowywania dzieci. Nauczyli też swoje dzieci skromności, rozwagi, kierowania się w życiu sprawiedliwością i uczciwością. Podkomorzy i Podkomorzyna cieszą się miłością i szacunkiem swoich dzieci i wychowanicy Teresy. Walery, młodzieniec uczciwy, uosobienie cnót patriotycznych i rodzinnych, przywiązany jest bardzo do swoich rodziców i wdzięczny, że wychowali go na człowieka prawego i dobrego obywatela. Natomiast Starosta i Starościna ukazani są w zgoła pejoratywnym świetle. Małżeństwo to zostało zawarte ze względu na korzyści materialne. Starosta całkowicie nie wywiązuje się z roli męża i ojca. Ulega swej żonie gdy ta mówi: „Kiedy się nie podobam, to się rozwieść można”. Starosta jest człowiekiem wyjątkowo skąpym i chciwym. Nie zna uczuć rodzinnych. Nie tylko nie kocha żony, ale też nie żywi głębszych uczuć do córki Teresy, którą po śmierci pierwszej żony oddał na wychowanie do krewnych. Choć się nią nie opiekował, to jednak chce decydować o jej losie. Nie licząc się z uczuciami dziewczyny, pragnie oddać jej rękę temu, kto zrzeknie się posagu. Także Starościna nie jest idealną żoną. Wychowanie córki powierzyła Podkomorzynie, gdyż sama zajęta była czytaniem romansów i wzdychaniem do niespełnionej miłości. Zacofana i próżna nie potrafi opiekować się domem co w zespoleniu z całokształtem czyni z nią „żonę modną” pragnącą zaspokoić tylko swoje zachcianki. Dodatkowo marnotrawi pieniądze męża Przedstawiając Gadulskich, Niemcewicz ośmiesza związki małżeńskie zawierane dla pieniędzy i posagu.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
Motyw rodziny w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Makbet”, William Szekspir - autor swą tragiczną historię rozpoczął od nieszczęsnej przepowiedni wiedźm, z której Makbet dowiedział się, że zostanie królem. Podjudzany przez swoją żonę, żądną zostania królową zabija ówczesnego króla Szkocji. Makbet to przykładny mąż, jednak po zabiciu Dunkana przechodzi na stronę zła. Dokonanie pierwszej zbrodni na królu Dunkanie Lady Makbet i Makbet planują razem. Kiedy zostają królewską parą, Makbet zabija kolejnych ludzi w celu zatuszowania morderstwa Dunkana. Wydawać by się mogło, że ich wspólne spiski i tajemnice umacniają ich miłość. Rzeczywistość wyglądała nieco inaczej – małżeństwo oddala się od siebie. W końcu Lady Makbet popada w obłęd i popełnia samobójstwo. Wkrótce także Makbet zostaje zabity przez Makdufa.
• „Skąpiec”, Molier - rodzina Harpagona nie ma żadnych więzów, ponieważ każdy żyje na swój rachunek. Dzieci nie mają ani ojca ani matki. Skąpiec ciągle przelicza pieniądze, oszukuje służbę i zastanawia się, w jaki sposób może jeszcze zaoszczędzić. Jego syn, Kleant, nienawidzi ojca i w zasadzie chce go zabić. Eliza natomiast jest panną wychowywaną w klatce, z której nie ma ucieczki. Nie tylko ojciec jest dla niej niemiły i przykry, ale też traktuje ją jak niepotrzebny sprzęt, jak pasożyta, którego należy się pozbyć z domu. Rodzeństwo czuje wstręt do ojca, który ich nie kocha, nie poświęca im ani minuty i nie interesuje się ich szczęściem.
• „Powrót posła”, Jan Ursyn Niemcewicz - autor obok pełnej sporów i konfliktów nieszczęśliwej rodziny Gadulskich przedstawił idealny dom szlachecki. Żyją w nim w zgodzie i harmonii dwa pokolenia Polaków. Dom zawsze ustępować powinien krajowi - stwierdza Podkomorzy, jeden z głównych bohaterów utworu, i w tym duchu wychowuje swoich synów. Podkomorzy i jego żona, są uosobieniem staropolskich cnót. Na przykładzie ich życia Niemcewicz przedstawia wzorową rodzinę. W ich domu panują harmonia i miłość. Są małżeństwem bardzo szczęśliwym. Podkomorzy, zwolennik reform, patriota, jest wzorowym ojcem i mężem. Podkomorzyna także jest kobietą pełną cnót, bez reszty oddaną rodzinie. Oboje narzekają na zgubne skutki cudzoziemszczyzny i błędnego wychowywania dzieci. Nauczyli też swoje dzieci skromności, rozwagi, kierowania się w życiu sprawiedliwością i uczciwością. Podkomorzy i Podkomorzyna cieszą się miłością i szacunkiem swoich dzieci i wychowanicy Teresy. Walery, młodzieniec uczciwy, uosobienie cnót patriotycznych i rodzinnych, przywiązany jest bardzo do swoich rodziców i wdzięczny, że wychowali go na człowieka prawego i dobrego obywatela. Natomiast Starosta i Starościna ukazani są w zgoła pejoratywnym świetle. Małżeństwo to zostało zawarte ze względu na korzyści materialne. Starosta całkowicie nie wywiązuje się z roli męża i ojca. Ulega swej żonie gdy ta mówi: „Kiedy się nie podobam, to się rozwieść można”. Starosta jest człowiekiem wyjątkowo skąpym i chciwym. Nie zna uczuć rodzinnych. Nie tylko nie kocha żony, ale też nie żywi głębszych uczuć do córki Teresy, którą po śmierci pierwszej żony oddał na wychowanie do krewnych. Choć się nią nie opiekował, to jednak chce decydować o jej losie. Nie licząc się z uczuciami dziewczyny, pragnie oddać jej rękę temu, kto zrzeknie się posagu. Także Starościna nie jest idealną żoną. Wychowanie córki powierzyła Podkomorzynie, gdyż sama zajęta była czytaniem romansów i wzdychaniem do niespełnionej miłości. Zacofana i próżna nie potrafi opiekować się domem co w zespoleniu z całokształtem czyni z nią „żonę modną” pragnącą zaspokoić tylko swoje zachcianki. Dodatkowo marnotrawi pieniądze męża Przedstawiając Gadulskich, Niemcewicz ośmiesza związki małżeńskie zawierane dla pieniędzy i posagu.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
| Dowiedz się więcej | |