Jesteś w:
Motyw rodziny
• „Pan Tadeusz”, Adam Mickiewicz - autor pragnął przenieść się do kraju dzieciństwa i wspomnień z nim związanych. Dworek szlachecki to ostoja tradycji i polskości, to miejsce staropolskiej gościnności i poszanowania innych z racji wieku i stanu. Rodzinę Sopliców łączą silne więzi, oparte na szczerym oddaniu i zaufaniu. Sędzia traktuje Tadeusza jak syna, jest odpowiedzialny za jego wychowanie i pragnie jego szczęścia. Soplicowska rodzina jest także ostoją dawnej tradycji i obyczajowości, które są przekazywane z pokolenia na pokolenia i stanowią ważny element życia w ich domu. Członkowie rodu darzą się wzajemnym szacunkiem, są dla siebie wsparciem w trudnych chwilach.
• „Nie-Boska komedia” Zygmunt Krasiński - małżeństwo Hrabiego Henryka i jego żony Marii obserwujemy tylko w pierwszej i drugiej części utworu. Na początku był to związek szczęśliwy. Henryk to poeta romantyczny, który dla ukochanej rezygnuje z poezji. Jednak Henryk doświadcza rozczarowania, jego żona jest za skromna i za dobra, zmęczyła go także prozaiczność życia. Maria rodzi syna – Orcia, a widząc niepocieszonego małżonka, błaga go o miłość już nie dla niej samej, ale dla dziecka. Niestety, hrabia podążając za poetycką Dziewicą zapomina o chrzcie pierworodnego. Maria z rozpaczy postradała zmysły i odwieziono ją do szpitala dla obłąkanych. Jak się później okaże, mały Orcio będzie także cierpiał za winy ojca – stopniowo tracił wzrok i popadał w obłęd. Przez nieodpowiedzialność Henryka cierpi jego rodzina: żona i syn. Obydwoje w końcu umierają, ginie także hrabia. Szczęście małżeńskie i miłość (dla hrabiego) okazują się ułudą, pozorem, podobnie, jak kłamstwem mogą być marzenia, których nie da się, a może nawet nie trzeba realizować.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
Motyw rodziny w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Pan Tadeusz”, Adam Mickiewicz - autor pragnął przenieść się do kraju dzieciństwa i wspomnień z nim związanych. Dworek szlachecki to ostoja tradycji i polskości, to miejsce staropolskiej gościnności i poszanowania innych z racji wieku i stanu. Rodzinę Sopliców łączą silne więzi, oparte na szczerym oddaniu i zaufaniu. Sędzia traktuje Tadeusza jak syna, jest odpowiedzialny za jego wychowanie i pragnie jego szczęścia. Soplicowska rodzina jest także ostoją dawnej tradycji i obyczajowości, które są przekazywane z pokolenia na pokolenia i stanowią ważny element życia w ich domu. Członkowie rodu darzą się wzajemnym szacunkiem, są dla siebie wsparciem w trudnych chwilach.
• „Nie-Boska komedia” Zygmunt Krasiński - małżeństwo Hrabiego Henryka i jego żony Marii obserwujemy tylko w pierwszej i drugiej części utworu. Na początku był to związek szczęśliwy. Henryk to poeta romantyczny, który dla ukochanej rezygnuje z poezji. Jednak Henryk doświadcza rozczarowania, jego żona jest za skromna i za dobra, zmęczyła go także prozaiczność życia. Maria rodzi syna – Orcia, a widząc niepocieszonego małżonka, błaga go o miłość już nie dla niej samej, ale dla dziecka. Niestety, hrabia podążając za poetycką Dziewicą zapomina o chrzcie pierworodnego. Maria z rozpaczy postradała zmysły i odwieziono ją do szpitala dla obłąkanych. Jak się później okaże, mały Orcio będzie także cierpiał za winy ojca – stopniowo tracił wzrok i popadał w obłęd. Przez nieodpowiedzialność Henryka cierpi jego rodzina: żona i syn. Obydwoje w końcu umierają, ginie także hrabia. Szczęście małżeńskie i miłość (dla hrabiego) okazują się ułudą, pozorem, podobnie, jak kłamstwem mogą być marzenia, których nie da się, a może nawet nie trzeba realizować.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
| Dowiedz się więcej | |