Jesteś w:
Motyw rodziny
• „Przedwiośnie” Stefan Żeromski - Jadwiga i Seweryn Barykowie otaczają swoje jedyne dziecko – Cezarego – bezgraniczną miłością. Matka całkowicie poświęca się wychowaniu chłopca. Uległa, cicha, posłuszna mężowi, wypełnia obowiązki żony i matki, tak jak jej to wpojono w rodzinnym domu. Ojciec dba o wykształcenie syna, zatrudnia najlepsze nauczycielki i korepetytorów. Często sam pomaga Czarusiowi w nauce, co czyni lekcje dodatkowo atrakcyjnymi. Arkadię rodzinną burzy jednak wyjazd Seweryna Baryki na wojnę. Cezary, niegdyś posłuszne i grzeczne dziecko, teraz zaczyna sprawiać matce wiele kłopotów. Matka zdobywa się na bohaterskie wyczyny, odwagę i przedsiębiorczość – wędruje nocami po wsiach w poszukiwaniu żywności, sama wypieka chleb, by nakarmić syna. Po jakimś czasie, kiedy spostrzega jak matka bardzo się postarzała, zmienia swoje postępowanie i niepostrzeżenie zaczyna jej pomagać w codziennych zajęciach. Po stracie matki, Cezary nieoczekiwanie odnajduje ojca. Podczas wspólnego powrotu do Polski Czarek zbliża się duchowo do ojca Niestety Seweryn Baryka umiera, a chłopiec zostaje na świecie sam.
• „Tango”, Sławomir Mrożek – w utworze odnajdujemy portret rodziny ze świetnie wyeksponowanym konfliktem pokoleń. Dzięki grotesce autor mógł pokazać absurdalność świata, gdzie historia rodziny przekształca się w historię narodzin totalitaryzmu. Dochodzi również do odwrócenia ról w sytuacji rodzinnej. Mieszczański salon Stomilów staje się areną starcia Artura z przedstawicielem starszego pokolenia. Obrońcą tradycji i moralnego ładu jest człowiek młody; natomiast babcia Eugenia, wujek, a przede wszystkim Stomilowie - w sposób groteskowy demonstrują swobodę obyczajową, antymieszczańską „postępowość” przy kompletnym zaniku woli i stagnacji.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
Motyw rodziny w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Przedwiośnie” Stefan Żeromski - Jadwiga i Seweryn Barykowie otaczają swoje jedyne dziecko – Cezarego – bezgraniczną miłością. Matka całkowicie poświęca się wychowaniu chłopca. Uległa, cicha, posłuszna mężowi, wypełnia obowiązki żony i matki, tak jak jej to wpojono w rodzinnym domu. Ojciec dba o wykształcenie syna, zatrudnia najlepsze nauczycielki i korepetytorów. Często sam pomaga Czarusiowi w nauce, co czyni lekcje dodatkowo atrakcyjnymi. Arkadię rodzinną burzy jednak wyjazd Seweryna Baryki na wojnę. Cezary, niegdyś posłuszne i grzeczne dziecko, teraz zaczyna sprawiać matce wiele kłopotów. Matka zdobywa się na bohaterskie wyczyny, odwagę i przedsiębiorczość – wędruje nocami po wsiach w poszukiwaniu żywności, sama wypieka chleb, by nakarmić syna. Po jakimś czasie, kiedy spostrzega jak matka bardzo się postarzała, zmienia swoje postępowanie i niepostrzeżenie zaczyna jej pomagać w codziennych zajęciach. Po stracie matki, Cezary nieoczekiwanie odnajduje ojca. Podczas wspólnego powrotu do Polski Czarek zbliża się duchowo do ojca Niestety Seweryn Baryka umiera, a chłopiec zostaje na świecie sam.
• „Tango”, Sławomir Mrożek – w utworze odnajdujemy portret rodziny ze świetnie wyeksponowanym konfliktem pokoleń. Dzięki grotesce autor mógł pokazać absurdalność świata, gdzie historia rodziny przekształca się w historię narodzin totalitaryzmu. Dochodzi również do odwrócenia ról w sytuacji rodzinnej. Mieszczański salon Stomilów staje się areną starcia Artura z przedstawicielem starszego pokolenia. Obrońcą tradycji i moralnego ładu jest człowiek młody; natomiast babcia Eugenia, wujek, a przede wszystkim Stomilowie - w sposób groteskowy demonstrują swobodę obyczajową, antymieszczańską „postępowość” przy kompletnym zaniku woli i stagnacji.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
| Dowiedz się więcej | |