Jesteś w:
Motyw samotności
• II części „Dziadów”, Adam Mickiewicz - autor ukazuje samotność poza kręgiem żywych. Niemożność znalezienia stałego miejsca spoczynku po śmierci, cierpienie i skazanie na wieloletnią tułaczkę odczuwają pojawiające się w dramacie duchy. Wszystkie są samotne, zagubione, pełne smutku. Nie mają własnego miejsca po śmierci. Wędrują przez świat nie mogąc dostać się do nieba.
• III części „Dziadów”, Adam Mickiewicz - Konrad uważa się za przywódcę narodu polskiego, chce go poprowadzić do walki. Konrad przekonany o swojej wyjątkowości decyduje się na samotną walkę. Wierzył, że tylko on może poprowadzić naród polski do zwycięstwa i że został do tego wybrany. Podczas Wielkiej Improwizacji daje upust swojemu natchnieniu i wygłasza monolog. Jego wypowiedź przepełniona jest pychą, bohater odczuwa wyższość nad innymi ludźmi. W początkowych fragmentach bohater wychwala samotność, jego zdaniem tylko człowiek wyobcowany może wsłuchać się w swoje myśli i dobrze je zrozumieć. Tylko poprzez samotne działanie można osiągnąć cel. Konrad mówi także, że człowiek jest samotny przez całe życie, towarzyszy mu jedynie cień. W dalszej części bohater zrównuje się z Bogiem, a potem wywyższa ponad niego. Czuje przypływ mocy i energii, jest przekonany o własnej nieśmiertelności. „Śpiewam samemu sobie.” – mówi, co świadczy o samotności bohatera, który tworzy jedynie dla siebie, a jedynym odbiorcą może być Bóg.
• „Pan Tadeusz”, Adam Mickiewicz - Jacek Soplica po przeżyciu nieszczęśliwej miłości do Ewy i zabiciu jej ojca postanawia zrezygnować z życia świeckiego i poświęca się samotnemu życiu w zakonie bernardynów. Pragnie w ten sposób odpokutować za swoje winy i resztę życia poświęcić działalności patriotycznej i politycznej. To właśnie samotność pozwoliła bohaterowi poświęcić się całkowicie celowi jaki sobie obrał w życiu po przemianie. Tak więc samotność i w tym przypadku była nieodzowną koniecznością, dzięki której bohater mógł się spełnić. Mając na uwadze odrzucenie przez społeczeństwo Soplicowa poddaje się samotności.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 -
Motyw samotności w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• II części „Dziadów”, Adam Mickiewicz - autor ukazuje samotność poza kręgiem żywych. Niemożność znalezienia stałego miejsca spoczynku po śmierci, cierpienie i skazanie na wieloletnią tułaczkę odczuwają pojawiające się w dramacie duchy. Wszystkie są samotne, zagubione, pełne smutku. Nie mają własnego miejsca po śmierci. Wędrują przez świat nie mogąc dostać się do nieba.
• III części „Dziadów”, Adam Mickiewicz - Konrad uważa się za przywódcę narodu polskiego, chce go poprowadzić do walki. Konrad przekonany o swojej wyjątkowości decyduje się na samotną walkę. Wierzył, że tylko on może poprowadzić naród polski do zwycięstwa i że został do tego wybrany. Podczas Wielkiej Improwizacji daje upust swojemu natchnieniu i wygłasza monolog. Jego wypowiedź przepełniona jest pychą, bohater odczuwa wyższość nad innymi ludźmi. W początkowych fragmentach bohater wychwala samotność, jego zdaniem tylko człowiek wyobcowany może wsłuchać się w swoje myśli i dobrze je zrozumieć. Tylko poprzez samotne działanie można osiągnąć cel. Konrad mówi także, że człowiek jest samotny przez całe życie, towarzyszy mu jedynie cień. W dalszej części bohater zrównuje się z Bogiem, a potem wywyższa ponad niego. Czuje przypływ mocy i energii, jest przekonany o własnej nieśmiertelności. „Śpiewam samemu sobie.” – mówi, co świadczy o samotności bohatera, który tworzy jedynie dla siebie, a jedynym odbiorcą może być Bóg.
• „Pan Tadeusz”, Adam Mickiewicz - Jacek Soplica po przeżyciu nieszczęśliwej miłości do Ewy i zabiciu jej ojca postanawia zrezygnować z życia świeckiego i poświęca się samotnemu życiu w zakonie bernardynów. Pragnie w ten sposób odpokutować za swoje winy i resztę życia poświęcić działalności patriotycznej i politycznej. To właśnie samotność pozwoliła bohaterowi poświęcić się całkowicie celowi jaki sobie obrał w życiu po przemianie. Tak więc samotność i w tym przypadku była nieodzowną koniecznością, dzięki której bohater mógł się spełnić. Mając na uwadze odrzucenie przez społeczeństwo Soplicowa poddaje się samotności.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 -
| Dowiedz się więcej | |