Jesteś w: Motyw snu

Motyw snu w literaturze

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



• „Proces”, Franz Kafka - życie bohatera powieści Franza Kafki przypomina senny koszmar. Wszystko zmienia się w chwili, kiedy Józef K. zostaje aresztowany. Otaczający świat staje się dla niego wrogi, przybiera odrealnione kształty, staje się groteskowy i zdominowany przez aparat władzy. Okazuje się, że sąd jest wszędzie, nawet na strychach starych domów, a wielu ludzi ma osobiste kontakty z urzędnikami sądowymi. Świat K. przybiera kształt labiryntu, po którym w poszukiwaniu prawa krąży bohater.

„Sklepy cynamonowe”, Bruno Schulz – autor opisuje rodzinne miasteczko Drohobycz, dom, rodziców, krewnych, najbliższe otoczenie. Autor jako osoba dorosła odtwarza dzieciństwo posługując się motywem oniryzmu. W ten sposób ukazuje rzeczywistość widzianą oczami chłopca na kształt snu. Dziecko, które cechuje ogromna ciekawość życia, wyobraźnia i prostota, przeżywa świat jako coś nadzwyczajnego, dlatego też zwykłym przedmiotom, czynnościom czy najbliższym osobom przypisuje niezwykłe, magiczne cechy. Świat dziecka bogaty w znaczenia i symbolikę powoduje, że dwie przestrzenie nakładają się na siebie, przeplatają. Gęstość metafor sprawia, że nie wiadomo, które elementy należą do rzeczywistości, a które do snu. Opis rzeczywistości w pewnej chwili przechodzi w marzenie, wyobrażenie, a więc następuje pomieszanie światów. Historia rodziny chłopca to historia gdzie brak rzeczywistej akcji, brak realnego porządku czasu i powiązań przyczynowo-skutkowych. Opierając się na relacjach chłopca, który snuje wyobrażenia, posługuje się nawiązaniami do mitu, trudno określić co tak naprawdę jest realne.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 - 



  Dowiedz się więcej