Jesteś w:
Motyw winy i kary
• Ludzkość po potopie znowu coraz bardziej oddalała się od Boga. Gigantyczna budowla – Wieża Babel - jest ucieleśnieniem tych niezdrowych dążeń. Karą za pychę jest rosnące nieporozumienie między narodami. Bóg wymierzając im karę pomieszał wszystkim języki i rozproszył po całym świecie.
• Judasz, bohater Nowego Testamentu, po zdradzie Chrystusa, widząc skutki swojego postępowania, wiesza się gryziony przez wyrzuty sumienia. Jest to bodaj pierwszy przypadek w literaturze, gdy grzesznik z własnej woli sam wymierza sobie karę. Kierując się tylko i wyłącznie literaturą można byłoby zaryzykować tezę, iż wraz z Chrystusem pojawiło się sumienie ludzkie.
• Mitologia - Helleńscy bogowie byli nierzadko okrutniejsi niż Bóg Hebrajczyków - ich wyroki bywały niesprawiedliwe, kierowane gwałtownymi uczuciami, osobistymi urazami czy najmniejszym kaprysem. Mitycznym bohaterem, który - według podania - po dziś dzień odbywa swą karę - jest Syzyf. Został on ukarany za ujawnienie tajemnic Zeusa i próbę oszustwa. Postać ta długo cieszyła się przyjaźnią olimpijskich bogów. Nie okazał się jednak lojalny, ponieważ nie tylko kradł ambrozję, ale i plotkował na tematy zasłyszane na Olimpie. Kiedy zdradził tajemnicę Zeusa, ten - znany bardziej jako gniewny i mściwy imperator niż dobrotliwy ojciec - nakazał Tanatosowi (bożkowi śmierci) zabić go. Sprytny ziemianin uwięził jednak Tanatosa. Po jakimś czasie Zeus przypomniał sobie jednak o Syzyfie i nałożył na niego jeszcze straszliwszą karę. Miał on wtaczać pod górę ogromny głaz. Kiedy jednak jest już u szczytu - kamień spada. W ten sposób paca nigdy się nie kończy. Syzyf niewątpliwie zawinił; kara była jednak niewspółmierna do rozmiaru winy. Stanowiła raczej potwierdzenie tego, jak mściwi i okrutni są mityczni greccy bogowie.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 -
Motyw winy i kary w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Ludzkość po potopie znowu coraz bardziej oddalała się od Boga. Gigantyczna budowla – Wieża Babel - jest ucieleśnieniem tych niezdrowych dążeń. Karą za pychę jest rosnące nieporozumienie między narodami. Bóg wymierzając im karę pomieszał wszystkim języki i rozproszył po całym świecie.
• Judasz, bohater Nowego Testamentu, po zdradzie Chrystusa, widząc skutki swojego postępowania, wiesza się gryziony przez wyrzuty sumienia. Jest to bodaj pierwszy przypadek w literaturze, gdy grzesznik z własnej woli sam wymierza sobie karę. Kierując się tylko i wyłącznie literaturą można byłoby zaryzykować tezę, iż wraz z Chrystusem pojawiło się sumienie ludzkie.
• Mitologia - Helleńscy bogowie byli nierzadko okrutniejsi niż Bóg Hebrajczyków - ich wyroki bywały niesprawiedliwe, kierowane gwałtownymi uczuciami, osobistymi urazami czy najmniejszym kaprysem. Mitycznym bohaterem, który - według podania - po dziś dzień odbywa swą karę - jest Syzyf. Został on ukarany za ujawnienie tajemnic Zeusa i próbę oszustwa. Postać ta długo cieszyła się przyjaźnią olimpijskich bogów. Nie okazał się jednak lojalny, ponieważ nie tylko kradł ambrozję, ale i plotkował na tematy zasłyszane na Olimpie. Kiedy zdradził tajemnicę Zeusa, ten - znany bardziej jako gniewny i mściwy imperator niż dobrotliwy ojciec - nakazał Tanatosowi (bożkowi śmierci) zabić go. Sprytny ziemianin uwięził jednak Tanatosa. Po jakimś czasie Zeus przypomniał sobie jednak o Syzyfie i nałożył na niego jeszcze straszliwszą karę. Miał on wtaczać pod górę ogromny głaz. Kiedy jednak jest już u szczytu - kamień spada. W ten sposób paca nigdy się nie kończy. Syzyf niewątpliwie zawinił; kara była jednak niewspółmierna do rozmiaru winy. Stanowiła raczej potwierdzenie tego, jak mściwi i okrutni są mityczni greccy bogowie.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 -
| Dowiedz się więcej | |