Jesteś w:
Motyw winy i kary
• Sofokles, „Antygona” - Antygona jest winna złamaniu prawa obowiązującego w państwie - grzebie swoich zwłoki swojego brata Polinejka. Ale nie tylko ona jest winna. Winę ponosi również Kreon, wuj Antygony, Który bez wątpienia obiektywnie a zarazem sprawiedliwie podszedł do sprawy i potraktował ją jak zwykłego obywatela. Jednakże jej kara wydaje się zbyt okrutna. Z drugiej strony wina Kreona w perspektywie moralnej i etycznej łamie prawo boskie. Najprawdopodobniej Kreon nie rozumie uczuć i wydaje się być bez serca. Za to też spotyka go surowa a zarazem nieodwracalna kara. Antygona skazana na śmierć decyduje się na popełnienie samobójstwa.
• Dante Alighieri, „Boska Komedia” – Dante prowadzony przez Wergiliusza po Piekle ogląda kolejne kręgi piekła, gdzie znajdują się skazani za swoje uczynki grzesznicy.
• William Szekspir, „Makbet” - główna postać dramatu - tytułowy Makbet, dokonał straszliwej zbrodni, aby zdobyć władzę. Podczas powrotu z jednej ze zwycięskich wypraw wojennych spotkał trzy czarownice, które przepowiedziały mu rychłe objecie tronu. Olśniony tą wizją Makbet powziął decyzję o zabiciu prawowitego władcy Dunkana. Namówiła go do tego żona, Lady Makbet, której wybujała ambicja przesłoniła początkowo wyrzuty sumienia. Zbrodnia pociągnęła za sobą kolejne - zginęli: Banko, przyjaciel Makbeta oraz rodzina pana szkockiego Makdufa. Bohaterowie starali się zachować zimną krew i nie wydać swoich morderstw, ich psychika okazała się jednak za słaba. Lady Makbet dręczyła wizja plam krwi na dłoniach. Makbet natomiast majaczył, widział ducha Banka, stracił kontrolę nad sobą i wyzwolenie widział tylko w śmierci. Ostateczna kara nadeszła jednak z zewnątrz - Makbet stracił tron i zginął w pojedynku z Makdufem. Chwile przedtem Lady Makbet popełniła w obłędzie samobójstwo.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 -
Motyw winy i kary w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Sofokles, „Antygona” - Antygona jest winna złamaniu prawa obowiązującego w państwie - grzebie swoich zwłoki swojego brata Polinejka. Ale nie tylko ona jest winna. Winę ponosi również Kreon, wuj Antygony, Który bez wątpienia obiektywnie a zarazem sprawiedliwie podszedł do sprawy i potraktował ją jak zwykłego obywatela. Jednakże jej kara wydaje się zbyt okrutna. Z drugiej strony wina Kreona w perspektywie moralnej i etycznej łamie prawo boskie. Najprawdopodobniej Kreon nie rozumie uczuć i wydaje się być bez serca. Za to też spotyka go surowa a zarazem nieodwracalna kara. Antygona skazana na śmierć decyduje się na popełnienie samobójstwa.
• Dante Alighieri, „Boska Komedia” – Dante prowadzony przez Wergiliusza po Piekle ogląda kolejne kręgi piekła, gdzie znajdują się skazani za swoje uczynki grzesznicy.
• William Szekspir, „Makbet” - główna postać dramatu - tytułowy Makbet, dokonał straszliwej zbrodni, aby zdobyć władzę. Podczas powrotu z jednej ze zwycięskich wypraw wojennych spotkał trzy czarownice, które przepowiedziały mu rychłe objecie tronu. Olśniony tą wizją Makbet powziął decyzję o zabiciu prawowitego władcy Dunkana. Namówiła go do tego żona, Lady Makbet, której wybujała ambicja przesłoniła początkowo wyrzuty sumienia. Zbrodnia pociągnęła za sobą kolejne - zginęli: Banko, przyjaciel Makbeta oraz rodzina pana szkockiego Makdufa. Bohaterowie starali się zachować zimną krew i nie wydać swoich morderstw, ich psychika okazała się jednak za słaba. Lady Makbet dręczyła wizja plam krwi na dłoniach. Makbet natomiast majaczył, widział ducha Banka, stracił kontrolę nad sobą i wyzwolenie widział tylko w śmierci. Ostateczna kara nadeszła jednak z zewnątrz - Makbet stracił tron i zginął w pojedynku z Makdufem. Chwile przedtem Lady Makbet popełniła w obłędzie samobójstwo.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 -
| Dowiedz się więcej | |