Jesteś w:
Motyw winy i kary
Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.
A. Wina i kara w literaturze. Przedstaw rolę motywu na wybranych przykładach.
Przykład zakończenia:
Motyw winny i kary towarzyszy nam od początku ludzkości. Człowiek zawsze był kuszony do robienia rzeczy złych, niegodziwych i niemoralnych. W dziełach literackich scharakteryzowani są różnorodni złoczyńcy. Pisarze ukazują przestępców bezwzględnych i okrutnych oraz postacie, które budzą w czytelniku współczucie i zrozumienie. Także motywy postępowania przedstawionych bohaterów oraz kary, jakie ich spotykają różnią się od siebie. Winowajcy ponoszą śmierć lub po odbyciu pokuty odradzają się moralnie. Jednak to ból i cierpienie są najczęstszą karą za popełnione zbrodnie. Najsprawiedliwszym sędzią powinniśmy być zawsze my sami. Nasze sumienie potrafi być okrutne, ale tylko wówczas, gdy my - ludzie dopuścimy się okrutnego czynu!
Człowiek jest istotą, która ma w sobie pierwiastki dobra i zła, tylko od okoliczności i wpływu ludzi zależy, które zwyciężą. Tragiczne jest, że przypadek może całkowicie odmienić ludzkie losy, a co więcej jedna pomyłka, jedna zła decyzja przekreśla cały moralny dorobek życiowy. Każde zło wyrządzone innym ludziom powraca po pewnym czasie i godzi w tego, który je na świat wyprowadził. Sprawiedliwość dosięgnie zbrodniarza prędzej czy później. Bo sprawiedliwości zawsze musi stać się zadość. Za złe postępowanie zawsze jest kara, jeśli nie za życia to po śmierci. „Nie masz zbrodni bez kary” pisał Adam Mickiewicz.
strona: - 1 - - 2 -
Motyw winy i kary - propozycja zakończeń
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimNajważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.
A. Wina i kara w literaturze. Przedstaw rolę motywu na wybranych przykładach.
Przykład zakończenia:
Motyw winny i kary towarzyszy nam od początku ludzkości. Człowiek zawsze był kuszony do robienia rzeczy złych, niegodziwych i niemoralnych. W dziełach literackich scharakteryzowani są różnorodni złoczyńcy. Pisarze ukazują przestępców bezwzględnych i okrutnych oraz postacie, które budzą w czytelniku współczucie i zrozumienie. Także motywy postępowania przedstawionych bohaterów oraz kary, jakie ich spotykają różnią się od siebie. Winowajcy ponoszą śmierć lub po odbyciu pokuty odradzają się moralnie. Jednak to ból i cierpienie są najczęstszą karą za popełnione zbrodnie. Najsprawiedliwszym sędzią powinniśmy być zawsze my sami. Nasze sumienie potrafi być okrutne, ale tylko wówczas, gdy my - ludzie dopuścimy się okrutnego czynu!
Człowiek jest istotą, która ma w sobie pierwiastki dobra i zła, tylko od okoliczności i wpływu ludzi zależy, które zwyciężą. Tragiczne jest, że przypadek może całkowicie odmienić ludzkie losy, a co więcej jedna pomyłka, jedna zła decyzja przekreśla cały moralny dorobek życiowy. Każde zło wyrządzone innym ludziom powraca po pewnym czasie i godzi w tego, który je na świat wyprowadził. Sprawiedliwość dosięgnie zbrodniarza prędzej czy później. Bo sprawiedliwości zawsze musi stać się zadość. Za złe postępowanie zawsze jest kara, jeśli nie za życia to po śmierci. „Nie masz zbrodni bez kary” pisał Adam Mickiewicz.
strona: - 1 - - 2 -
| Dowiedz się więcej | |