Jesteś w: Medaliony

Motyw cierpienia w „Medalionach”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Utworem istotnym przy omówieniu tematu cierpienia, jest cykl opowiadań autorstwa Zofii Nałkowskiej „Medaliony”. Materiał do swej książki autorka zebrała w czasie prac w Głównej Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich w 1945 roku. Cykl ten składa się z ośmiu opowiadań. Każde z nich to graniczące z reportażem sprawozdanie z wydarzeń wojennych. Kolejne stronice lektury odkrywają przed nami wstrząsające wydarzenia, które miały miejsce w przeszłości. Poznajemy losy dzieci skazanych na śmierć, zwiedzamy fabrykę, w której z ludzkich szczątków produkowane jest mydło, odkrywamy cierpienie więźniarek w transporcie. Trudno jest dokonać selekcji, wybrać to opowiadanie, w którym cierpienie i śmierć przeważa.

Cała literatura łagrowa czy lagrowa pokazuje nam obraz okrutnych wydarzeń, które z niewyobrażalnym bólem i mękami były związane. To obraz cierpienia żołnierzy, więźniów wojennych, prześladowanych Żydów, osieroconych dzieci. I to na co zwraca uwagę Nałkowska – „ludzie ludziom zgotowali ten los”. Okazuje się, że ogromne cierpienie zadają sobie wzajemnie ludzie właśnie.

Na pytanie - „dlaczego?” - nikt chyba nie potrafi odpowiedzieć. Podczas wojny cierpienie i śmierć dotyka często przypadkowych ludzi. Nie ważne, jakiego ktoś jest wyznania, płci, narodowości. Często cierpią i giną osoby wartościowe, ufające w boską sprawiedliwość.



  Dowiedz się więcej