Jesteś w:
Cyprian Kamil Norwid
Koniec utworu zawiera w sobie akcent wiary w możliwość odrodzenia moralnego narodu po tym niechlubnym wydarzeniu. Naród, splamiony niepotrzebną śmiercią jednego z najbardziej światłych obywateli, powinien jak moralne wyzwanie potraktować ową „czarną noc z twarzą Murzyna”. W imię niepodzielnej wolności i godności ludzkiej, obywatele powinni dojrzalej podejść do sprawy inności i związanej z tym tolerancji.
Utwór składa się z trzech części, rozdzielonych przez poetę symbolem gwiazdki. Każda z części rozpoczyna się dystychem (układem dwuwersowym). Wyraźne są anaforyczne powtórzenia słowa „więc” (na początku czterech wersów), pytania retoryczne („czy ją zastanie?”, „czy kłamią?”), wykrzyknienia pełniące funkcję apostrofy („o! Janie...”), metafory („noc z twarzą Murzyna”, „Oceanu ruchome płaszczyzny”), porównania („pieśń ci, jak mewę, posyłam...”). Utwór napisany został regularnym jedenastozgłoskowcem. Występują rymy dokładne, o w znacznym stopniu powtarzających się układach, np. część pierwsza: ABABABCC (np. płaszczyzny – ojczyzny, Janie – zostanie), część trzecia: ABAB (Waszyngtona – skona, Janie – zostanie). Te zabiegi niejako porządkują utwór, nadają mu regularności, rytmiki. Liczne przerzutnie dynamizują tekst. Występują charakterystyczne dla Norwida zabiegi interpunkcyjne: wielokropki traktowane jako niedopowiedzenia, przemilczenia, pauzy.
Wszystkie te zabiegi uzupełniają wzniosłą ideę płynącą z wiersza. Elżbieta Feliksiak zauważa, że „w tym wierszu, w którym pieśń niesie solidarność ponad granicami i głosi sens losu zrodzonego z nadziei (nawet jeśli wiedzie ona przez śmierć), duchowa przewaga człowieka sprawiedliwego wyrasta w cieniu krzyża” (Feliksiak E.: Poezja i myśl. Studia o Norwidzie. Lublin 2001. s. 227). Poetę smuci wiadomość zza oceanu, ale widzi w niej nadzieję na osiągnięcie większej dojrzałości przez narody. Wartość wzrastająca w „cieniu krzyża” jest na pewno wartością, za którą warto było oddać życie, stąd ten apel, list poetycki, do farmera Johna Browna.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Do obywatela Johna Brown - analiza i interpretacja
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKoniec utworu zawiera w sobie akcent wiary w możliwość odrodzenia moralnego narodu po tym niechlubnym wydarzeniu. Naród, splamiony niepotrzebną śmiercią jednego z najbardziej światłych obywateli, powinien jak moralne wyzwanie potraktować ową „czarną noc z twarzą Murzyna”. W imię niepodzielnej wolności i godności ludzkiej, obywatele powinni dojrzalej podejść do sprawy inności i związanej z tym tolerancji.
Utwór składa się z trzech części, rozdzielonych przez poetę symbolem gwiazdki. Każda z części rozpoczyna się dystychem (układem dwuwersowym). Wyraźne są anaforyczne powtórzenia słowa „więc” (na początku czterech wersów), pytania retoryczne („czy ją zastanie?”, „czy kłamią?”), wykrzyknienia pełniące funkcję apostrofy („o! Janie...”), metafory („noc z twarzą Murzyna”, „Oceanu ruchome płaszczyzny”), porównania („pieśń ci, jak mewę, posyłam...”). Utwór napisany został regularnym jedenastozgłoskowcem. Występują rymy dokładne, o w znacznym stopniu powtarzających się układach, np. część pierwsza: ABABABCC (np. płaszczyzny – ojczyzny, Janie – zostanie), część trzecia: ABAB (Waszyngtona – skona, Janie – zostanie). Te zabiegi niejako porządkują utwór, nadają mu regularności, rytmiki. Liczne przerzutnie dynamizują tekst. Występują charakterystyczne dla Norwida zabiegi interpunkcyjne: wielokropki traktowane jako niedopowiedzenia, przemilczenia, pauzy.
Wszystkie te zabiegi uzupełniają wzniosłą ideę płynącą z wiersza. Elżbieta Feliksiak zauważa, że „w tym wierszu, w którym pieśń niesie solidarność ponad granicami i głosi sens losu zrodzonego z nadziei (nawet jeśli wiedzie ona przez śmierć), duchowa przewaga człowieka sprawiedliwego wyrasta w cieniu krzyża” (Feliksiak E.: Poezja i myśl. Studia o Norwidzie. Lublin 2001. s. 227). Poetę smuci wiadomość zza oceanu, ale widzi w niej nadzieję na osiągnięcie większej dojrzałości przez narody. Wartość wzrastająca w „cieniu krzyża” jest na pewno wartością, za którą warto było oddać życie, stąd ten apel, list poetycki, do farmera Johna Browna.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -