Jesteś w: Motyw wsi

Motyw wsi w literaturze

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

„Owczarz i Koźlarz” Teokryt - twórca sielanki ukazuje ona kłótnię dwóch pasterzy: Komatasa wypasającego kozy i Lakona, mającego pieczę nad owcami, którzy wymyślają sobie nawzajem od złodziei i niewolników. Wzajemne oskarżenia prowadzą w końcu do propozycji rozstrzygnięcia sporu poprzez współzawodnictwo w śpiewie. Sielanka nie przedstawia nam więc pasterzy przy pracy, ale idealizuje ich byt. Wiodą oni szczęśliwy żywot wypełniony pieśnią i wypoczynkiem na łonie natury. Atmosfery sielankowości dopełnia rozbrzmiewający w tle śpiew ptaków i widoczne w oddali barcie pszczele.

„Bukoliki” („Eklogi”) Wergiliusz – autor, wzorując się na sielankach greckich Teokryta, przedstawia pasterzy – mieszkańców szczęśliwej Arkadii, którzy opowiadają o swoich miłosnych przygodach i rywalizują w poetyckich konkursach. „Ekloga” pierwsza to dialog między Melibeusem zmuszonym do opuszczenia swojej posiadłości, i Tityrusem, który dzięki tajemniczemu młodzieńcowi spotkanemu w Rzymie, może swoją zachować. Melibeus będący jednocześnie pasterzem, rozwodzi się nad szczęściem przyjaciela, któremu dane jest pozostać w ukochanej ojczyźnie. Opisuje swoje wiedzione dotychczas spokojne życie w okolicy, w której cała przyroda wydaje się wspierać pasterski żywot.

„Georgiki” Wergiliusz – poemat opisowy zawiera pochwałę życia na wsi i pracy na roli. Kolejne księgi mówią o rolnictwie, ogrodnictwie, hodowli bydła i pszczelarstwie.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 - 



  Dowiedz się więcej