Jesteś w:
Motyw młodości
• „Moralność pani Dulskiej”, Gabriela Zapolska - syn Dulskich – Zbyszko - odgrywa ważną rolę jako sprawca komplikacji burzących spokojne i unormowane życie rodzinne. Jest inteligentny. Nie znosi rodzinnego domu z jego duszną atmosferą, ucieka z niego, woli własne, kawiarniane towarzystwo. Brzydzi się kołtunerią, zakłamaniem, wygłaszaniem tyrad moralnych i mówieniem stale o Bogu przez matkę. Ma pretensje do losu, że uczynił go Dulskim. Według Zbyszka jest to piętno, determinujące całe dalsze życie człowieka. Jednakże odebrane wychowanie, jak i osobowość matki, są tak silne, że w momencie przełomowym – problem uznania dziecka Hanki – zdaje się na swoją ciotkę i Dulską, które pokierują jego postępowaniem. Zbyszko okazuje się za słaby, by walczyć z kołtuństwem w sobie i w środowisku.
• „Pokolenie”, Krzysztof Kamil Baczyński - ci, których młodość przypadła na czas wojny, nie przeżyli najpiękniejszego okresu w życiu. Nie poznali smaku młodości Szybko stali się dorośli, musieli szybko dojrzeć. Baczyński w wierszu przedstawia swoje pokolenie - rówieśników, kolegów, znajomych, nieznajomych - tych wszystkich, którzy żyli podczas wojny. Wartości, w które wierzyli, zostały na siłę przewartościowane. Nie miały wtedy znaczenia ludzkie odczucia. Narzucone zostały cele, z którymi tak naprawdę do końca nigdy się nie zgadzali. Ale liczyło się przeżycie. To oni, młodzi, muszą żyć z piętnem wojny, zabijania bliźniego, który jest wrogiem. Strach, ból i cierpienie nie opuszczają młodych nawet na chwilę, towarzyszą im w każdej minucie życia. W myśleniu młodych pojawia się katastrofizm. Jest tylko pustka, brak nadziei na lepsze jutro. Baczyński obawia się, że przyszłe pokolenia nie zrozumieją ogromu cierpienia i rangi poświęcenia.
• „Wspomnienie”, Julian Tuwim – autor mówi o pierwszej szkolnej miłości: od twoich listów pachniało w sieni, gdym wracał zdyszany ze szkoły. Piękne, świeże uczucie wymaga zaangażowania, poświęcenia. Podmiot liryczny to zakochany młodzieniec, który darzy swoją wybrankę ogromnym szacunkiem. Aprobuje ją, wywyższa, wychwala. Romantyczny nastrój poezji oddaje piękno młodzieńczej miłości.
• „Dolina Issy”, Czesław Miłosz - powieść należy do najwspanialszych utworów o, dojrzewaniu, dzieciństwie, nieuchronnym przemijaniu. Utwór jest nostalgicznym zanurzeniem się w utraconą na zawsze krainę – i to nie tylko w wyniku upływu czasu, ale i dosłownie. Powieść jest historią lat dzieciństwa czy raczej próbą powrotu do dzieciństwa, chęcią odnalezienia siebie w tym, co się pamięta z lat beztroski. Dolina Issy przedstawia życie na litewskiej prowincji widziane oczami dziecka.
• „Malowany ptak”, Jerzy Kosiński - pod dźwięcznym i niebudzącym złych skojarzeń tytułem kryje się wstrząsająca historia z okresu II wojny światowej, a wiec z lat 1939-1945. Powieść Kosińskiego nasycona jest złem, okrucieństwem i przemocą. Brak w niej miłości do drugiego człowieka, zrozumienia i szacunku. Głównym bohaterem i jednocześnie narratorem jest mały ciemnowłosy chłopiec, prawdopodobnie Żyd. Z powodu swojego wyglądu, a zarazem i odmienności został skazany na fizyczne i psychiczne cierpienia. W wyniku pogłębiającej się zawieruchy wojennej i niebezpieczeństwa grożącego ze strony Niemców rodzice postanawiają umieścić chłopca w jednej z wiosek na Kresach Wschodnich, aby tam, cały i zdrowy, dotrwał do końca zawieruchy. Wędrując z wioski do wioski, chłopiec doświadcza coraz to nowych okrucieństw ze strony zabobonnych i niecywilizowanych chłopów.
• „Tango”, Sławomir Mrożek - autor rysuje postać Artura - nowoczesnego młodzieńca czującego się spadkobiercą romantyków. Pragnie on uporządkować otoczenie, przeciwstawiając się poglądom rodziców. Tęskni za jasnymi normami moralnymi i prawdziwą miłością. Przegrywa, ponieważ okazuje się za słaby wobec rzeczywistości reprezentowanej przez Edka. Artur chce samotnie zbawić świat, pragnie ubrać go w maskę i rytuał.
• „Kronika wypadków miłosnych” - Tadeusz Konwicki - narrator, patrząc z perspektywy współczesności na minioną w czasach przedwojennych młodość, mówi: „W tamtych czasach nikt nie chciał być młodym. Młodość była czymś wstydliwym, niepełnowartościowym, głupawym. (...) Wtedy gardzono młodością. Jeszcze nikt jej nie upiększył, nie uwznioślił, nie przedłużył aż do śmierci. Za tamtych lat dorośli chodzili wyprostowani, pyszni i czcigodni. Wymagali dla siebie szacunku, miłości i pełnego zaufania.” Utwór rozgrywa się w sferze tęsknoty za niewinnością, czystością i mityczną krainą dzieciństwa - tym piękniejszą, że na zawsze utraconą. Utkana została ze wspomnień i nostalgii. Stanowi jednocześnie powrót autora do czasów jego młodości. Jest to historia pierwszych miłości, ale też przeczucie grozy nadciągającej wojny oraz nostalgiczna panorama przedwojennego sielskiego świata.
• Akcja powieści rozgrywa się na Litwie tuż przed wybuchem wojny w 1939 roku. Para maturzystów – Witold i Alina - to główni bohaterowie połączeni gorącym uczuciem, które rodzi się podczas malowniczej późnej wiosny. Witold, jak większość ludzi w jego wieku, chce uchodzić za dorosłego i odpowiedzialnego zarówno przed matką, jak i rówieśnikami. Widzimy jednak, że często gubi się, nie wiedząc, jak ma postąpić: czy pójść za głosem serca, czy rozumu. Zdecydowanie częściej wybiera pierwsze rozwiązanie, co jest powodem niespodziewanych wydarzeń, z których większość ma dla niego opłakane skutki. Nostalgiczna, choć niepozbawiona pikanterii i humoru powieść Konwickiego stanowi powrót wielkiego pisarza do krainy jego młodości i jest zarazem społeczno-obyczajowym portretem końca pewnej epoki.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
Motyw młodości
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Moralność pani Dulskiej”, Gabriela Zapolska - syn Dulskich – Zbyszko - odgrywa ważną rolę jako sprawca komplikacji burzących spokojne i unormowane życie rodzinne. Jest inteligentny. Nie znosi rodzinnego domu z jego duszną atmosferą, ucieka z niego, woli własne, kawiarniane towarzystwo. Brzydzi się kołtunerią, zakłamaniem, wygłaszaniem tyrad moralnych i mówieniem stale o Bogu przez matkę. Ma pretensje do losu, że uczynił go Dulskim. Według Zbyszka jest to piętno, determinujące całe dalsze życie człowieka. Jednakże odebrane wychowanie, jak i osobowość matki, są tak silne, że w momencie przełomowym – problem uznania dziecka Hanki – zdaje się na swoją ciotkę i Dulską, które pokierują jego postępowaniem. Zbyszko okazuje się za słaby, by walczyć z kołtuństwem w sobie i w środowisku.
• „Pokolenie”, Krzysztof Kamil Baczyński - ci, których młodość przypadła na czas wojny, nie przeżyli najpiękniejszego okresu w życiu. Nie poznali smaku młodości Szybko stali się dorośli, musieli szybko dojrzeć. Baczyński w wierszu przedstawia swoje pokolenie - rówieśników, kolegów, znajomych, nieznajomych - tych wszystkich, którzy żyli podczas wojny. Wartości, w które wierzyli, zostały na siłę przewartościowane. Nie miały wtedy znaczenia ludzkie odczucia. Narzucone zostały cele, z którymi tak naprawdę do końca nigdy się nie zgadzali. Ale liczyło się przeżycie. To oni, młodzi, muszą żyć z piętnem wojny, zabijania bliźniego, który jest wrogiem. Strach, ból i cierpienie nie opuszczają młodych nawet na chwilę, towarzyszą im w każdej minucie życia. W myśleniu młodych pojawia się katastrofizm. Jest tylko pustka, brak nadziei na lepsze jutro. Baczyński obawia się, że przyszłe pokolenia nie zrozumieją ogromu cierpienia i rangi poświęcenia.
• „Wspomnienie”, Julian Tuwim – autor mówi o pierwszej szkolnej miłości: od twoich listów pachniało w sieni, gdym wracał zdyszany ze szkoły. Piękne, świeże uczucie wymaga zaangażowania, poświęcenia. Podmiot liryczny to zakochany młodzieniec, który darzy swoją wybrankę ogromnym szacunkiem. Aprobuje ją, wywyższa, wychwala. Romantyczny nastrój poezji oddaje piękno młodzieńczej miłości.
• „Dolina Issy”, Czesław Miłosz - powieść należy do najwspanialszych utworów o, dojrzewaniu, dzieciństwie, nieuchronnym przemijaniu. Utwór jest nostalgicznym zanurzeniem się w utraconą na zawsze krainę – i to nie tylko w wyniku upływu czasu, ale i dosłownie. Powieść jest historią lat dzieciństwa czy raczej próbą powrotu do dzieciństwa, chęcią odnalezienia siebie w tym, co się pamięta z lat beztroski. Dolina Issy przedstawia życie na litewskiej prowincji widziane oczami dziecka.
• „Malowany ptak”, Jerzy Kosiński - pod dźwięcznym i niebudzącym złych skojarzeń tytułem kryje się wstrząsająca historia z okresu II wojny światowej, a wiec z lat 1939-1945. Powieść Kosińskiego nasycona jest złem, okrucieństwem i przemocą. Brak w niej miłości do drugiego człowieka, zrozumienia i szacunku. Głównym bohaterem i jednocześnie narratorem jest mały ciemnowłosy chłopiec, prawdopodobnie Żyd. Z powodu swojego wyglądu, a zarazem i odmienności został skazany na fizyczne i psychiczne cierpienia. W wyniku pogłębiającej się zawieruchy wojennej i niebezpieczeństwa grożącego ze strony Niemców rodzice postanawiają umieścić chłopca w jednej z wiosek na Kresach Wschodnich, aby tam, cały i zdrowy, dotrwał do końca zawieruchy. Wędrując z wioski do wioski, chłopiec doświadcza coraz to nowych okrucieństw ze strony zabobonnych i niecywilizowanych chłopów.
• „Tango”, Sławomir Mrożek - autor rysuje postać Artura - nowoczesnego młodzieńca czującego się spadkobiercą romantyków. Pragnie on uporządkować otoczenie, przeciwstawiając się poglądom rodziców. Tęskni za jasnymi normami moralnymi i prawdziwą miłością. Przegrywa, ponieważ okazuje się za słaby wobec rzeczywistości reprezentowanej przez Edka. Artur chce samotnie zbawić świat, pragnie ubrać go w maskę i rytuał.
• „Kronika wypadków miłosnych” - Tadeusz Konwicki - narrator, patrząc z perspektywy współczesności na minioną w czasach przedwojennych młodość, mówi: „W tamtych czasach nikt nie chciał być młodym. Młodość była czymś wstydliwym, niepełnowartościowym, głupawym. (...) Wtedy gardzono młodością. Jeszcze nikt jej nie upiększył, nie uwznioślił, nie przedłużył aż do śmierci. Za tamtych lat dorośli chodzili wyprostowani, pyszni i czcigodni. Wymagali dla siebie szacunku, miłości i pełnego zaufania.” Utwór rozgrywa się w sferze tęsknoty za niewinnością, czystością i mityczną krainą dzieciństwa - tym piękniejszą, że na zawsze utraconą. Utkana została ze wspomnień i nostalgii. Stanowi jednocześnie powrót autora do czasów jego młodości. Jest to historia pierwszych miłości, ale też przeczucie grozy nadciągającej wojny oraz nostalgiczna panorama przedwojennego sielskiego świata.
• Akcja powieści rozgrywa się na Litwie tuż przed wybuchem wojny w 1939 roku. Para maturzystów – Witold i Alina - to główni bohaterowie połączeni gorącym uczuciem, które rodzi się podczas malowniczej późnej wiosny. Witold, jak większość ludzi w jego wieku, chce uchodzić za dorosłego i odpowiedzialnego zarówno przed matką, jak i rówieśnikami. Widzimy jednak, że często gubi się, nie wiedząc, jak ma postąpić: czy pójść za głosem serca, czy rozumu. Zdecydowanie częściej wybiera pierwsze rozwiązanie, co jest powodem niespodziewanych wydarzeń, z których większość ma dla niego opłakane skutki. Nostalgiczna, choć niepozbawiona pikanterii i humoru powieść Konwickiego stanowi powrót wielkiego pisarza do krainy jego młodości i jest zarazem społeczno-obyczajowym portretem końca pewnej epoki.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -