Jesteś w:
Motyw rodziny
• „Kamizelka” Bolesław Prus - autor zwraca uwagę czytelnika na niski poziom życia polskiej mieszczańskiej rodziny w drugiej połowie XIX wieku. Małżeństwo urzędnika najemnego i nauczycielki potrafiło sobie poradzić do czasu, gdy mężczyzna poważnie się rozchorował i nie mógł już pracować. Małżonkowie musieli zrezygnować z usług służącej, a aby opłacić lekarza kobieta musiała wziąć na siebie dodatkowe obowiązki. Śmiertelną chorobę, która zaatakowała mężczyznę, można odczytywać jako sprawdzian, jakiemu została poddana więź łącząca parę. Zarówno mąż, jak i żona zachowują się w zetknięciu z nieszczęściem schorzenia w sposób heroiczny, próbując jak najbardziej zmniejszyć cierpienia drugiej ze stron. W tym niezwykle trudnym okresie małżonków cechowała się wielka cierpliwość, wytrwałość i równowaga duchowa. Ich związek może stanowić przykład rodziny heroicznej.
• „Doktor Piotr” Stefan Żeromski - tekst opowiada o losach Dominika Cedzyny i o jego synu – Piotrze. Dominik Cedzyna to zubożały szlachcic, który musiał nauczyć się ciężkiej pracy i przetrwania w biednych czasach. Kocha syna, kiedy ten wyjeżdża i staje się uznanym człowiekiem, ojciec tęskni i każdy list traktuje jak relikwię. Piotr także wspomina ojca, pisze do niego listy i robi to często. Jednak Piotr został wychowany w innym środowisku. Nie żyje tymi samymi wartościami, którymi żyły poprzednie pokolenia. Reprezentuje nowy kierunek. To ma mu za złe ojciec. Kiedy Piotr niespodziewanie przyjeżdża do ojca i odkrywa w papierach ojca, że od czterech lat zaniżał pensję pracownikom jest zawiedziony zachowaniem ojca, który pomimo usilnych tłumaczeń syna, nie widzi swojego błędu i zwyczajnej kradzieży. Piotr wierny swoim ideałom odrzuca uczucia ojcowskie jak i własną miłość do ojca i postanawia oddać dług.
• „Przedwiośnie” Stefan Żeromski - Jadwiga i Seweryn Barykowie otaczają swoje jedyne dziecko – Cezarego – bezgraniczną miłością. Matka całkowicie poświęca się wychowaniu chłopca. Uległa, cicha, posłuszna mężowi, wypełnia obowiązki żony i matki, tak jak jej to wpojono w rodzinnym domu. Ojciec dba o wykształcenie syna, zatrudnia najlepsze nauczycielki i korepetytorów. Często sam pomaga Czarusiowi w nauce, co czyni lekcje dodatkowo atrakcyjnymi. Arkadię rodzinną burzy jednak wyjazd Seweryna Baryki na wojnę. Cezary, niegdyś posłuszne i grzeczne dziecko, teraz zaczyna sprawiać matce wiele kłopotów. Matka zdobywa się na bohaterskie wyczyny, odwagę i przedsiębiorczość – wędruje nocami po wsiach w poszukiwaniu żywności, sama wypieka chleb, by nakarmić syna. Po jakimś czasie, kiedy spostrzega jak matka bardzo się postarzała, zmienia swoje postępowanie i niepostrzeżenie zaczyna jej pomagać w codziennych zajęciach. Po stracie matki, Cezary nieoczekiwanie odnajduje ojca. Podczas wspólnego powrotu do Polski Czarek zbliża się duchowo do ojca Niestety Seweryn Baryka umiera, a chłopiec zostaje na świecie sam.
• „Tango”, Sławomir Mrożek – w utworze odnajdujemy portret rodziny ze świetnie wyeksponowanym konfliktem pokoleń. Dzięki grotesce autor mógł pokazać absurdalność świata, gdzie historia rodziny przekształca się w historię narodzin totalitaryzmu. Dochodzi również do odwrócenia ról w sytuacji rodzinnej. Mieszczański salon Stomilów staje się areną starcia Artura z przedstawicielem starszego pokolenia. Obrońcą tradycji i moralnego ładu jest człowiek młody; natomiast babcia Eugenia, wujek, a przede wszystkim Stomilowie - w sposób groteskowy demonstrują swobodę obyczajową, antymieszczańską „postępowość” przy kompletnym zaniku woli i stagnacji.
Babcia Eugenia to nie dostojna, otoczona szacunkiem matrona - gra w karty, klnie jak szewc, pije wódkę, ojciec jest wyzbyty „drobnomieszczańskich przesądów” i toleruje w domu jawny romans żony z Edkiem. „Awangardowa” Eleonora nie może wybaczyć synowi, że zostanie lekarzem, marzyłaby był artystą. Dom mieszkalny tej dziwnej, trzypokoleniowej rodziny, charakteryzuje się kompletnym nieładem i chaosem. Wszędzie zalega kurz, w pokoju znajdują się sprzęty i przedmioty, które powinny być stąd usunięte wiele lat temu: katafalk po zmarłym przed dziesięcioma laty dziadku, dziecinny wózek Artura, suknia ślubna Eleonory. W takiej atmosferze i w takiej rodzinie trudno oczekiwać, by Artura mogło spotkać dobro. Nikt ze starszych nie mógł być dla niego przykładem, a fascynacja wszystkich domowników Edkiem utrudniała mu walkę o zaprowadzenie ładu i uporządkowania, czym powinien się cechować rodzinny dom.
• „Skazany na bluesa”, reż. Jan Kidawa-Błoński - w filmie poznajemy rodzinę Ryszarda Riedla wokalisty zespołu Dżem. Dzięki talentowi Rysiek mógł spełnić swoje młodzieńcze marzenia – być wolnym - przede wszystkim od ojca, na którego nigdy nie mógł liczyć oraz dorobić się godziwych pieniędzy. Kosztownym nałogiem stało się branie narkotyków. Założył rodzinę trochę przez przypadek. Nie był gotowy emocjonalnie na takie wyzwanie.
Kiedy jego dziewczyna zaszła w ciążę nie zdawał sobie sprawy z ciążącego na nim obowiązku wychowania syna. Był dla niego bardziej kumplem aniżeli ojcem, którego chłopiec potrzebował zwłaszcza w młodzieńczych latach. Przy narodzinach córki był już nieobecny. Nie widział kiedy dorastała. Nie zaznała ojcowskiej miłości. Żona starała się pomóc mężowi aczkolwiek opadała już z sił. Rodzina muzyka są przedstawione jako elementy drugorzędne w jego życiu, za narkotykami i muzyką. To rodzina zaniedbana przez ojca, skażona chorobą i używkami. Głowa rodziny przynosi wręcz cierpienie tym, którzy powinni być najbliżsi jego sercu.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -
Motyw rodziny
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Kamizelka” Bolesław Prus - autor zwraca uwagę czytelnika na niski poziom życia polskiej mieszczańskiej rodziny w drugiej połowie XIX wieku. Małżeństwo urzędnika najemnego i nauczycielki potrafiło sobie poradzić do czasu, gdy mężczyzna poważnie się rozchorował i nie mógł już pracować. Małżonkowie musieli zrezygnować z usług służącej, a aby opłacić lekarza kobieta musiała wziąć na siebie dodatkowe obowiązki. Śmiertelną chorobę, która zaatakowała mężczyznę, można odczytywać jako sprawdzian, jakiemu została poddana więź łącząca parę. Zarówno mąż, jak i żona zachowują się w zetknięciu z nieszczęściem schorzenia w sposób heroiczny, próbując jak najbardziej zmniejszyć cierpienia drugiej ze stron. W tym niezwykle trudnym okresie małżonków cechowała się wielka cierpliwość, wytrwałość i równowaga duchowa. Ich związek może stanowić przykład rodziny heroicznej.
• „Doktor Piotr” Stefan Żeromski - tekst opowiada o losach Dominika Cedzyny i o jego synu – Piotrze. Dominik Cedzyna to zubożały szlachcic, który musiał nauczyć się ciężkiej pracy i przetrwania w biednych czasach. Kocha syna, kiedy ten wyjeżdża i staje się uznanym człowiekiem, ojciec tęskni i każdy list traktuje jak relikwię. Piotr także wspomina ojca, pisze do niego listy i robi to często. Jednak Piotr został wychowany w innym środowisku. Nie żyje tymi samymi wartościami, którymi żyły poprzednie pokolenia. Reprezentuje nowy kierunek. To ma mu za złe ojciec. Kiedy Piotr niespodziewanie przyjeżdża do ojca i odkrywa w papierach ojca, że od czterech lat zaniżał pensję pracownikom jest zawiedziony zachowaniem ojca, który pomimo usilnych tłumaczeń syna, nie widzi swojego błędu i zwyczajnej kradzieży. Piotr wierny swoim ideałom odrzuca uczucia ojcowskie jak i własną miłość do ojca i postanawia oddać dług.
• „Przedwiośnie” Stefan Żeromski - Jadwiga i Seweryn Barykowie otaczają swoje jedyne dziecko – Cezarego – bezgraniczną miłością. Matka całkowicie poświęca się wychowaniu chłopca. Uległa, cicha, posłuszna mężowi, wypełnia obowiązki żony i matki, tak jak jej to wpojono w rodzinnym domu. Ojciec dba o wykształcenie syna, zatrudnia najlepsze nauczycielki i korepetytorów. Często sam pomaga Czarusiowi w nauce, co czyni lekcje dodatkowo atrakcyjnymi. Arkadię rodzinną burzy jednak wyjazd Seweryna Baryki na wojnę. Cezary, niegdyś posłuszne i grzeczne dziecko, teraz zaczyna sprawiać matce wiele kłopotów. Matka zdobywa się na bohaterskie wyczyny, odwagę i przedsiębiorczość – wędruje nocami po wsiach w poszukiwaniu żywności, sama wypieka chleb, by nakarmić syna. Po jakimś czasie, kiedy spostrzega jak matka bardzo się postarzała, zmienia swoje postępowanie i niepostrzeżenie zaczyna jej pomagać w codziennych zajęciach. Po stracie matki, Cezary nieoczekiwanie odnajduje ojca. Podczas wspólnego powrotu do Polski Czarek zbliża się duchowo do ojca Niestety Seweryn Baryka umiera, a chłopiec zostaje na świecie sam.
• „Tango”, Sławomir Mrożek – w utworze odnajdujemy portret rodziny ze świetnie wyeksponowanym konfliktem pokoleń. Dzięki grotesce autor mógł pokazać absurdalność świata, gdzie historia rodziny przekształca się w historię narodzin totalitaryzmu. Dochodzi również do odwrócenia ról w sytuacji rodzinnej. Mieszczański salon Stomilów staje się areną starcia Artura z przedstawicielem starszego pokolenia. Obrońcą tradycji i moralnego ładu jest człowiek młody; natomiast babcia Eugenia, wujek, a przede wszystkim Stomilowie - w sposób groteskowy demonstrują swobodę obyczajową, antymieszczańską „postępowość” przy kompletnym zaniku woli i stagnacji.
Babcia Eugenia to nie dostojna, otoczona szacunkiem matrona - gra w karty, klnie jak szewc, pije wódkę, ojciec jest wyzbyty „drobnomieszczańskich przesądów” i toleruje w domu jawny romans żony z Edkiem. „Awangardowa” Eleonora nie może wybaczyć synowi, że zostanie lekarzem, marzyłaby był artystą. Dom mieszkalny tej dziwnej, trzypokoleniowej rodziny, charakteryzuje się kompletnym nieładem i chaosem. Wszędzie zalega kurz, w pokoju znajdują się sprzęty i przedmioty, które powinny być stąd usunięte wiele lat temu: katafalk po zmarłym przed dziesięcioma laty dziadku, dziecinny wózek Artura, suknia ślubna Eleonory. W takiej atmosferze i w takiej rodzinie trudno oczekiwać, by Artura mogło spotkać dobro. Nikt ze starszych nie mógł być dla niego przykładem, a fascynacja wszystkich domowników Edkiem utrudniała mu walkę o zaprowadzenie ładu i uporządkowania, czym powinien się cechować rodzinny dom.
Motyw rodziny w filmie
• „Skazany na bluesa”, reż. Jan Kidawa-Błoński - w filmie poznajemy rodzinę Ryszarda Riedla wokalisty zespołu Dżem. Dzięki talentowi Rysiek mógł spełnić swoje młodzieńcze marzenia – być wolnym - przede wszystkim od ojca, na którego nigdy nie mógł liczyć oraz dorobić się godziwych pieniędzy. Kosztownym nałogiem stało się branie narkotyków. Założył rodzinę trochę przez przypadek. Nie był gotowy emocjonalnie na takie wyzwanie.
Kiedy jego dziewczyna zaszła w ciążę nie zdawał sobie sprawy z ciążącego na nim obowiązku wychowania syna. Był dla niego bardziej kumplem aniżeli ojcem, którego chłopiec potrzebował zwłaszcza w młodzieńczych latach. Przy narodzinach córki był już nieobecny. Nie widział kiedy dorastała. Nie zaznała ojcowskiej miłości. Żona starała się pomóc mężowi aczkolwiek opadała już z sił. Rodzina muzyka są przedstawione jako elementy drugorzędne w jego życiu, za narkotykami i muzyką. To rodzina zaniedbana przez ojca, skażona chorobą i używkami. Głowa rodziny przynosi wręcz cierpienie tym, którzy powinni być najbliżsi jego sercu.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -