Jesteś w:
Motyw zbrodni
• „Hannibal - po drugiej stronie maski”, reż. Weber Peter, film opowiada o dzieciństwie i młodości Hannibala Lectera, który po śmierci siostry obiecał, że pomści ją, zabijając każdego kto wiedział jak zginęła i co się z nią stało. Dowiedział się kim są oprawcy z dzieciństwa, odnalazł ich i mordował po kolei. Zbrodnie te były okrutne, dokonane z zimną krwią i bardzo wymyślne.
• „Imię róży”, reż. Annaud Jean-Jacques, film ukazuje motywacje zbrodni Jorgego – ślepego starca, który był fanatykiem religijnym. Za wszelką cenę próbuje utrzymać w opactwie stary ład. Uważa, że wiedzy nie należy rozpowszechniać, a jedynie pilnować, czego symbolem staje się biblioteka. W niej ukryty jest zakazany tom „Poetyki” Arystotelesa, mówiący o śmiechu. Wierny swojej idei i pchany strachem przed siłą śmiechu, Jorge zatruwa strony księgi arszenikiem. Odtąd każdy, kto poślini palce i dotknie księgi, umiera w straszliwych męczarniach. Kolejno giną: Wenancjusz i Berengar. Ponadto szalony Jorge zleca Malachiaszowi zabicie Seweryna, który zbliżył się do tajemnicy. Sam Malachiasz ginie po zetknięciu z zatrutą księgą. Jorge zabija również opata, którego zamyka w pomieszczeniu bez wyjścia. Swoje zbrodnie usprawiedliwia działaniem dla chwały Boga.
• „Katyń”, reż. Wajda Andrzej, film ukazuje mord masowy - zbrodnię na prawie 19 tysiącach oficerach. 17 września po ataku ZSRR na Polskę, schwytano i wywieziono do obozów setki polskich oficerów. Przetrzymywano ich w trzech obozach tworzonych specjalnie do tego celu: kozielskim, ostaszkowskim, starobielskim. Z obozów jeńcy zostali przewiezieni w okolice Katynia, do lasu. W lesie wykopano ogromny dół, zbiorową mogiłę. Żołnierze radzieccy kolejno wyprowadzali więźniów z ciężarówek i zabijali strzałem z bliska w potylicę. Kiedy już wszyscy nie żyli Rosjanie zasypali dół i opuścili las.
• „Ojciec Chrzestny”, reż. Coppola Francis Ford, film opowiada historię mafijnej rodziny Corleone. Motyw zbrodni i kary ujęty został tu w specyficzny sposób. Tu pokazany jest mafijny „dekalog” i prawa które rządzą tym środowiskiem. Życie za życie. Kiedy ktoś dopuści się morderstwa musi uciekać, bo czeka go to samo. Podobnie jest ze sprawą interesów. Mafia systematycznie eliminuje wszystkich stojących na jej drodze.
• „Pachnidło”, reż. Tom Tykwer, film opowiada historię człowieka legendy, Jeana Baptiste`a Grenouille`a, o którym nikt właściwie już nie pamięta. Główny bohater jest wybitnie utalentowanym socjopatą, potworem, artystą, wcielonym złem. Grenouille miał wyjątkowy dar. Patrzył na świat poprzez węch. Dokonane przez niego zbrodnie były raczej spontaniczne, nie planował ich. Pierwszą ofiarą stała się młoda dziewczyna, która nieświadomie zwabiła go swym zapachem. Za każdym razem ofiarami były dziewczęta ledwo co dojrzałe, dziewice. I zawsze najpiękniejsze. Dla kolekcjonera takiego jak on, były zaledwie olfaktorycznymi, niezbędnymi produktami. Motyw jaki się kierował było marzenie o wydestylowaniu wonności nad wonnościami z dziewiczego ciała kobiecego, pachnidła, na zapach którego wszyscy oszaleliby i zaczęli pałać do niego miłością.
• „Siedem”, reż. Fincher David, film mówi o Johniie Doenie, który przekroczył kruchą granicę pomiędzy rozsądkiem i obłędem wkroczył na drogę zbrodni. Reżyser postawił pytanie o granicę ludzkiej wytrzymałości, zasięg winy i zdolności do odkupienia. Pyta w niemal biblijny sposób o możliwość przeciwstawiania się drzemiącemu w nas samych złu. Morderca u Fischera nie ma odrażającego wyglądu szaleńca mordującego na oślep kogo popadnie, nie ma bezcielesnego kształtu ducha mszczącego się za krzywdy doznane za życia. To inteligentny psychopata, w kategoriach psychologicznych człowiek o wyjątkowo niskim poczuciu lęku, dlatego też skrupulatnie, bez śladu ludzkiego odruchu przygotowywał się do wypełnienia swojej zbrodniczej misji. Z zimną krwią mordował z dnia na dzień kolejne ofiary, nadając swym zbrodniom charakter przerażającego rytuału. Każde morderstwo stało się makabryczną ilustracją poszczególnych grzechów głównych.
Temat zbrodni można potraktować wieloaspektowo, dlatego przy jego uściśleniu należy się zastanowić na co chcemy zwrócić szczególną uwagę. Tematy mogą zostać sformułowane bardzo ogólnikowo:
• Motyw zbrodni w literaturze i sztuce różnych epok.
• Sposób wykorzystania motywu zbrodni w literaturze.
• Uniwersalizm motywu zbrodni i kary w literaturze.
• Zbrodnia i jej wpływ na życie bohaterów literackich. Przedstaw na podstawie wybranych lektur.
Tematy te pozwalają na dowolny dobór lektur pod kontem określonego problemu prezentacji. Mogą być wybrane przez uczniów, którzy nie do końca pewnie czują się na lekcjach języka polskiego, ponieważ pozwalają na wybór podstawowych lektur. Należy jednak pamiętać, że zbyt dużo przykładów, potraktowanych pobieżnie uczyni pracę płytką. Lepiej określając problem skupić się na jakimś aspekcie tematu. Na przykład, analizując utwory, w których występują istoty pozazmysłowe można poszukać ich podobieństw lub różnic. Skupić się na sposobie ich prezentowania w danej epoce. Innym sposobem ujęcia motywu zbrodni jest ukazanie wizerunku jego sprawcy:
• Psychika bohaterów literackich, którzy popełnili zbrodnię. Omów na wybranych przykładach literackich.
• Psychologiczny wizerunek zbrodniarza. Przedstaw zagadnienie na wybranych przykładach literackich.
• Przedstaw literackie portrety zbrodniarzy. Odwołaj się do utworów z różnych epok.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -
Motyw zbrodni
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Hannibal - po drugiej stronie maski”, reż. Weber Peter, film opowiada o dzieciństwie i młodości Hannibala Lectera, który po śmierci siostry obiecał, że pomści ją, zabijając każdego kto wiedział jak zginęła i co się z nią stało. Dowiedział się kim są oprawcy z dzieciństwa, odnalazł ich i mordował po kolei. Zbrodnie te były okrutne, dokonane z zimną krwią i bardzo wymyślne.
• „Imię róży”, reż. Annaud Jean-Jacques, film ukazuje motywacje zbrodni Jorgego – ślepego starca, który był fanatykiem religijnym. Za wszelką cenę próbuje utrzymać w opactwie stary ład. Uważa, że wiedzy nie należy rozpowszechniać, a jedynie pilnować, czego symbolem staje się biblioteka. W niej ukryty jest zakazany tom „Poetyki” Arystotelesa, mówiący o śmiechu. Wierny swojej idei i pchany strachem przed siłą śmiechu, Jorge zatruwa strony księgi arszenikiem. Odtąd każdy, kto poślini palce i dotknie księgi, umiera w straszliwych męczarniach. Kolejno giną: Wenancjusz i Berengar. Ponadto szalony Jorge zleca Malachiaszowi zabicie Seweryna, który zbliżył się do tajemnicy. Sam Malachiasz ginie po zetknięciu z zatrutą księgą. Jorge zabija również opata, którego zamyka w pomieszczeniu bez wyjścia. Swoje zbrodnie usprawiedliwia działaniem dla chwały Boga.
• „Katyń”, reż. Wajda Andrzej, film ukazuje mord masowy - zbrodnię na prawie 19 tysiącach oficerach. 17 września po ataku ZSRR na Polskę, schwytano i wywieziono do obozów setki polskich oficerów. Przetrzymywano ich w trzech obozach tworzonych specjalnie do tego celu: kozielskim, ostaszkowskim, starobielskim. Z obozów jeńcy zostali przewiezieni w okolice Katynia, do lasu. W lesie wykopano ogromny dół, zbiorową mogiłę. Żołnierze radzieccy kolejno wyprowadzali więźniów z ciężarówek i zabijali strzałem z bliska w potylicę. Kiedy już wszyscy nie żyli Rosjanie zasypali dół i opuścili las.
• „Ojciec Chrzestny”, reż. Coppola Francis Ford, film opowiada historię mafijnej rodziny Corleone. Motyw zbrodni i kary ujęty został tu w specyficzny sposób. Tu pokazany jest mafijny „dekalog” i prawa które rządzą tym środowiskiem. Życie za życie. Kiedy ktoś dopuści się morderstwa musi uciekać, bo czeka go to samo. Podobnie jest ze sprawą interesów. Mafia systematycznie eliminuje wszystkich stojących na jej drodze.
• „Pachnidło”, reż. Tom Tykwer, film opowiada historię człowieka legendy, Jeana Baptiste`a Grenouille`a, o którym nikt właściwie już nie pamięta. Główny bohater jest wybitnie utalentowanym socjopatą, potworem, artystą, wcielonym złem. Grenouille miał wyjątkowy dar. Patrzył na świat poprzez węch. Dokonane przez niego zbrodnie były raczej spontaniczne, nie planował ich. Pierwszą ofiarą stała się młoda dziewczyna, która nieświadomie zwabiła go swym zapachem. Za każdym razem ofiarami były dziewczęta ledwo co dojrzałe, dziewice. I zawsze najpiękniejsze. Dla kolekcjonera takiego jak on, były zaledwie olfaktorycznymi, niezbędnymi produktami. Motyw jaki się kierował było marzenie o wydestylowaniu wonności nad wonnościami z dziewiczego ciała kobiecego, pachnidła, na zapach którego wszyscy oszaleliby i zaczęli pałać do niego miłością.
• „Siedem”, reż. Fincher David, film mówi o Johniie Doenie, który przekroczył kruchą granicę pomiędzy rozsądkiem i obłędem wkroczył na drogę zbrodni. Reżyser postawił pytanie o granicę ludzkiej wytrzymałości, zasięg winy i zdolności do odkupienia. Pyta w niemal biblijny sposób o możliwość przeciwstawiania się drzemiącemu w nas samych złu. Morderca u Fischera nie ma odrażającego wyglądu szaleńca mordującego na oślep kogo popadnie, nie ma bezcielesnego kształtu ducha mszczącego się za krzywdy doznane za życia. To inteligentny psychopata, w kategoriach psychologicznych człowiek o wyjątkowo niskim poczuciu lęku, dlatego też skrupulatnie, bez śladu ludzkiego odruchu przygotowywał się do wypełnienia swojej zbrodniczej misji. Z zimną krwią mordował z dnia na dzień kolejne ofiary, nadając swym zbrodniom charakter przerażającego rytuału. Każde morderstwo stało się makabryczną ilustracją poszczególnych grzechów głównych.
Motyw zbrodni - tematy wypracowań
Temat zbrodni można potraktować wieloaspektowo, dlatego przy jego uściśleniu należy się zastanowić na co chcemy zwrócić szczególną uwagę. Tematy mogą zostać sformułowane bardzo ogólnikowo:
• Motyw zbrodni w literaturze i sztuce różnych epok.
• Sposób wykorzystania motywu zbrodni w literaturze.
• Uniwersalizm motywu zbrodni i kary w literaturze.
• Zbrodnia i jej wpływ na życie bohaterów literackich. Przedstaw na podstawie wybranych lektur.
Tematy te pozwalają na dowolny dobór lektur pod kontem określonego problemu prezentacji. Mogą być wybrane przez uczniów, którzy nie do końca pewnie czują się na lekcjach języka polskiego, ponieważ pozwalają na wybór podstawowych lektur. Należy jednak pamiętać, że zbyt dużo przykładów, potraktowanych pobieżnie uczyni pracę płytką. Lepiej określając problem skupić się na jakimś aspekcie tematu. Na przykład, analizując utwory, w których występują istoty pozazmysłowe można poszukać ich podobieństw lub różnic. Skupić się na sposobie ich prezentowania w danej epoce. Innym sposobem ujęcia motywu zbrodni jest ukazanie wizerunku jego sprawcy:
• Psychika bohaterów literackich, którzy popełnili zbrodnię. Omów na wybranych przykładach literackich.
• Psychologiczny wizerunek zbrodniarza. Przedstaw zagadnienie na wybranych przykładach literackich.
• Przedstaw literackie portrety zbrodniarzy. Odwołaj się do utworów z różnych epok.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -