Jesteś w:
Akademia pana Kleksa
Mimo pozornie mrocznego i nieszczęśliwego zakończenia (autor przekonuje nas, że wszystkie wydarzenia były fikcyjne) nastrój opowieści Brzechwy jest pogodny, przepełniony humorem, anegdotami, śmiechem bohaterów (humor słowny i sytuacyjny). Dzięki nagromadzeniu przygód lektura ta nie może się czytelnikowi nużyć.
Któż z nas nie lubi bajek i baśni? Jako dzieci opowiadali nam je rodzice lub dziadkowie, później mogliśmy już sami śledzić przygody bajkowych postaci. Jednym z tekstów, który bardzo działa na wyobraźnię i przenosi w zupełnie inny, fantastyczny świat jest „Akademia pana Kleksa” Jana Brzechwy. Chociaż utwór powstał w czasie II wojny światowej wciąż nie stracił na aktualności tak, jak na aktualności nie tracą znane bajki Andersena czy braci Grimm.
„Akademia pana Kleksa” to książka opowiadająca o nauce chłopców w niezwykłej szkole, którą prowadzi Ambroży Kleks. Uczniami są chłopcy, których imiona zaczynają się na literę „A”. Zamiast zwykłych zajęć uczą się na przykład fleksografii czy przędzenia liter, a do nauki geografii służy olbrzymi globus, którym gra się jak piłką. Oprócz codziennych zajęć chłopcy mają okazję odwiedzać inne bajki docierając do nich przez zaczarowane furtki. Niektórzy, jak Adaś uczą się nawet latać i mogą wznieść się na przykład do psiego raju. Nauka w szkole w przeciwieństwie do normalnych placówek edukacyjnych rozwija wrażliwość i wyobraźnię.
Brzechwa pokazał z humorem, jak światy różnorodnych bajek mogą się przenikać. W Akademii można spotkać Królewnę Śnieżkę i krasnali, lekcje prowadzi zamieniony w szpaka książę Mateusz, poznajemy psi raj, a ostatecznie okazuje się, że historia o Akademii także jest zmyślona. Jednak zanim dobiegnie końca będziemy mogli wraz z bohaterami przeżywać barwne, a nieraz zaskakujące przygody, które mogły się przydarzyć tylko w świecie bogatej wyobraźni autora.
Obok ukazania licznych przygód książka Brzechwy niesie ważne przesłanie. Walka dobra ze złem wciąż się toczy i trudno powiedzieć, która z tych sił wygra, co przypomina modną ostatnio prozę J. K. Rowning. Brzechwa każe nam cieszyć się wyobraźnią i pokazuje, że dzięki niej nie sposób się nudzić. Książkę tego autora poleciłbym każdemu, nie tylko na długie zimowe wieczory.
„Film Akademia pana Kleksa” został wyreżyserowany przez Krzysztofa Gradowskiego w 1984 roku. Reżyser i scenarzysta wiernie oparł się na utworze Jana Brzechwy przenosząc go na szklany ekran. Obok kadrów filmowych w dziele pojawiają się animacje dotyczące np. snu Adasia Niezgódki o siedmiu szklankach. Film podzielony został na dwie części. Pierwsza z nich nosi tytuł „Przygoda księcia Mateusza” i opowiada o tym, jak Adaś trafił do Akademii pana Kleksa. Pan Kleks jest nauczycielem i czarodziejem w jednej osobie, więc na jego lekcjach nie sposób się nudzić. Zwłaszcza, gdy są to lekcje kleksografii. Adaś poznaje nie tylko uroki zaczarowanej krainy, ale także jej mroczne tajemnice. Zaznajamiamy się w tej części z opowieścią dawnego księcia Mateusza.
Druga część „Tajemnica Golarza Filipa” opowiada o misji odnalezienia guzika potrzebnego, by szpak Mateusz odzyskał swą ludzką postać. Dzięki podziałowi utworu Brzechwy na dwie części film nie nuży. Pierwsza część ma bardziej baśniowy charakter, zaś druga jest znacznie mroczniejsza.
Szkoła prowadzona przez pana Kleksa w niczym nie przypomina innych ośrodków wychowawczych. Budynek i osoba głównego pedagoga na myśl przywodzą tak bardzo znaną szkołę Harrego Pottera i dyrektora Dumbledore`a. Szczególnie, że w filmie także ścierają się siły dobra i zła. Baśniowość i mrok były możliwe dzięki klimatowi odwołującemu się do znanych baśni Andersena, ale też braci Grimm czy też stylu radzieckich baśni. Udało się to za sprawą barwnych kostiumów i scenografii zasługującej na uznanie.
Niezapomniane w filmie SA także kreacje aktorskie. Najmłodszym widzom pan Kleks już zawsze będzie się kojarzył z brawurową rolą Piotra Fronczewskiego. Oprócz niego na ekranie zobaczymy wielu znanych i lubianych polskich aktorów, żeby wymienić tylko Pawlika, Niemczyka, Buczkowskiego, czy Michnikowskiego. Ponieważ jest to także film muzyczny, nie zabrakło w nim doskonałych piosenek, które są świetnym uzupełnieniem fabuły. Jedną z ról (Smutnej Księżniczki) zagrała także znana piosenkarka Zdzisława Sośnicka.
„Akademia pana Kleksa” zrealizowana w koprodukcji z ZSRR od samego początku zdobyła uznanie wśród młodych widzów. Ponad 14 milionów sprzedanych biletów do kin mówi samo za siebie. Wpływ na to miało wiele czynników: geniusz Brzechwy, popisowa rola Fronczewskiego, wyobraźnia reżysera i scenarzysty Gradowskiego, baśniowy klimat i miszmasz gatunkowy. Film przemawia zarówno do młodych widzów, ale niezapomniany humor bawi także i starszych. Mam nadzieję, że w czasach gdy na ekranach kin niepodzielnie rządzi Harry Potter widzowie nie zapomną o nieco starszej, ale nadal zachwycającej historii o baśniowej szkole pana Kleksa i jego uczniach.
Jan Brzechwa, a właściwie Jan Wiktor Lesman, przyszedł na świat 15 sierpnia 1898 w Żmerynce na Podolu. Był wnukiem warszawskiego księgarza żydowskiego pochodzenia – Bernarda Lesmana, synem inżyniera kolejowego Aleksandra Lesmana oraz stryjecznym bratem starszego o dwadzieścia lat Bolesława Leśmiana i krewnym intelektualisty Antoniego Langego.
Dzieciństwo spędził na Kresach Wschodnich. W Warszawie ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Jako prawnik pracował pod prawdziwym nazwiskiem. Pseudonim poety wymyślił z kolei Leśmian. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, W dwudziestoleciu międzywojennym pracował jako adwokat, był też współzałożycielem ZAiKS-u. Do zawodu powrócił po II wojnie światowej.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Dwunastoletni Adaś Niezgódka jest uczniem Akademii pana kleksa mieszczącej się przy ulicy Czekoladowej. Rodzice oddali go, gdyż sprawiał wychowawcze problemy. Akademia miała trzy pietra – na parterze były sale szkolne, na piętrze jadalnia i sypialnie, a ostatnie Piętro zarezerwowane było wyłącznie dla... wiecej
2. Wizyta w bajce o dziewczynce zapałkami.
3. Pomoc w zakończeniu bajki o śpiącej królewnie i siedmiu braciach.
4. Zamiłowanie do piegów pana Kleksa.
5. Ofiarowanie piegów szpakowi.
6. Niezwykła opowieść Mateusza.
7. Poszukiwanie guzików przez Adasia.
8.... wiecej
Ambroży Kleks – główny pedagog Akademii – posiadał wiele niecodziennyc... wiecej
Pewnego dnia pan Kleks wezwał do siebie Adasia i poprosił go, aby udał się do bajki Andersena o dziewczynce z zapałkami po pudełko zapałek. Chłopiec udał się do parku i od razu trafił do właściwej furtki. Po drugiej stronie ujrzał ulicę nieznanego miasta, po której przechadzali... wiecej
1. Wychowanie Mateusza na królewskim dworze.
2. Zamiłowanie do jazdy konnej i polowań.
3. Złamanie zakazu ojca i konna przejażdżka.
4. Zabicie króla wilków przez Mateusza.
5. Niegojąca się rana księcia.
6. Cudowne uzdrowienie przez doktora Paj-Chi-Wo.
7. Z... wiecej
Akademia pana Kleksa - streszczenie i opracowanie lektury
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMimo pozornie mrocznego i nieszczęśliwego zakończenia (autor przekonuje nas, że wszystkie wydarzenia były fikcyjne) nastrój opowieści Brzechwy jest pogodny, przepełniony humorem, anegdotami, śmiechem bohaterów (humor słowny i sytuacyjny). Dzięki nagromadzeniu przygód lektura ta nie może się czytelnikowi nużyć.
Recenzja „Akademii pana Kleksa”
Któż z nas nie lubi bajek i baśni? Jako dzieci opowiadali nam je rodzice lub dziadkowie, później mogliśmy już sami śledzić przygody bajkowych postaci. Jednym z tekstów, który bardzo działa na wyobraźnię i przenosi w zupełnie inny, fantastyczny świat jest „Akademia pana Kleksa” Jana Brzechwy. Chociaż utwór powstał w czasie II wojny światowej wciąż nie stracił na aktualności tak, jak na aktualności nie tracą znane bajki Andersena czy braci Grimm.
„Akademia pana Kleksa” to książka opowiadająca o nauce chłopców w niezwykłej szkole, którą prowadzi Ambroży Kleks. Uczniami są chłopcy, których imiona zaczynają się na literę „A”. Zamiast zwykłych zajęć uczą się na przykład fleksografii czy przędzenia liter, a do nauki geografii służy olbrzymi globus, którym gra się jak piłką. Oprócz codziennych zajęć chłopcy mają okazję odwiedzać inne bajki docierając do nich przez zaczarowane furtki. Niektórzy, jak Adaś uczą się nawet latać i mogą wznieść się na przykład do psiego raju. Nauka w szkole w przeciwieństwie do normalnych placówek edukacyjnych rozwija wrażliwość i wyobraźnię.
Brzechwa pokazał z humorem, jak światy różnorodnych bajek mogą się przenikać. W Akademii można spotkać Królewnę Śnieżkę i krasnali, lekcje prowadzi zamieniony w szpaka książę Mateusz, poznajemy psi raj, a ostatecznie okazuje się, że historia o Akademii także jest zmyślona. Jednak zanim dobiegnie końca będziemy mogli wraz z bohaterami przeżywać barwne, a nieraz zaskakujące przygody, które mogły się przydarzyć tylko w świecie bogatej wyobraźni autora.
Obok ukazania licznych przygód książka Brzechwy niesie ważne przesłanie. Walka dobra ze złem wciąż się toczy i trudno powiedzieć, która z tych sił wygra, co przypomina modną ostatnio prozę J. K. Rowning. Brzechwa każe nam cieszyć się wyobraźnią i pokazuje, że dzięki niej nie sposób się nudzić. Książkę tego autora poleciłbym każdemu, nie tylko na długie zimowe wieczory.
Ekranizacja „Akademii pana Kleksa”
„Film Akademia pana Kleksa” został wyreżyserowany przez Krzysztofa Gradowskiego w 1984 roku. Reżyser i scenarzysta wiernie oparł się na utworze Jana Brzechwy przenosząc go na szklany ekran. Obok kadrów filmowych w dziele pojawiają się animacje dotyczące np. snu Adasia Niezgódki o siedmiu szklankach. Film podzielony został na dwie części. Pierwsza z nich nosi tytuł „Przygoda księcia Mateusza” i opowiada o tym, jak Adaś trafił do Akademii pana Kleksa. Pan Kleks jest nauczycielem i czarodziejem w jednej osobie, więc na jego lekcjach nie sposób się nudzić. Zwłaszcza, gdy są to lekcje kleksografii. Adaś poznaje nie tylko uroki zaczarowanej krainy, ale także jej mroczne tajemnice. Zaznajamiamy się w tej części z opowieścią dawnego księcia Mateusza.
Druga część „Tajemnica Golarza Filipa” opowiada o misji odnalezienia guzika potrzebnego, by szpak Mateusz odzyskał swą ludzką postać. Dzięki podziałowi utworu Brzechwy na dwie części film nie nuży. Pierwsza część ma bardziej baśniowy charakter, zaś druga jest znacznie mroczniejsza.
Szkoła prowadzona przez pana Kleksa w niczym nie przypomina innych ośrodków wychowawczych. Budynek i osoba głównego pedagoga na myśl przywodzą tak bardzo znaną szkołę Harrego Pottera i dyrektora Dumbledore`a. Szczególnie, że w filmie także ścierają się siły dobra i zła. Baśniowość i mrok były możliwe dzięki klimatowi odwołującemu się do znanych baśni Andersena, ale też braci Grimm czy też stylu radzieckich baśni. Udało się to za sprawą barwnych kostiumów i scenografii zasługującej na uznanie.
Niezapomniane w filmie SA także kreacje aktorskie. Najmłodszym widzom pan Kleks już zawsze będzie się kojarzył z brawurową rolą Piotra Fronczewskiego. Oprócz niego na ekranie zobaczymy wielu znanych i lubianych polskich aktorów, żeby wymienić tylko Pawlika, Niemczyka, Buczkowskiego, czy Michnikowskiego. Ponieważ jest to także film muzyczny, nie zabrakło w nim doskonałych piosenek, które są świetnym uzupełnieniem fabuły. Jedną z ról (Smutnej Księżniczki) zagrała także znana piosenkarka Zdzisława Sośnicka.
„Akademia pana Kleksa” zrealizowana w koprodukcji z ZSRR od samego początku zdobyła uznanie wśród młodych widzów. Ponad 14 milionów sprzedanych biletów do kin mówi samo za siebie. Wpływ na to miało wiele czynników: geniusz Brzechwy, popisowa rola Fronczewskiego, wyobraźnia reżysera i scenarzysty Gradowskiego, baśniowy klimat i miszmasz gatunkowy. Film przemawia zarówno do młodych widzów, ale niezapomniany humor bawi także i starszych. Mam nadzieję, że w czasach gdy na ekranach kin niepodzielnie rządzi Harry Potter widzowie nie zapomną o nieco starszej, ale nadal zachwycającej historii o baśniowej szkole pana Kleksa i jego uczniach.
Jan Brzechwa – notatka szkolna
Jan Brzechwa, a właściwie Jan Wiktor Lesman, przyszedł na świat 15 sierpnia 1898 w Żmerynce na Podolu. Był wnukiem warszawskiego księgarza żydowskiego pochodzenia – Bernarda Lesmana, synem inżyniera kolejowego Aleksandra Lesmana oraz stryjecznym bratem starszego o dwadzieścia lat Bolesława Leśmiana i krewnym intelektualisty Antoniego Langego.
Dzieciństwo spędził na Kresach Wschodnich. W Warszawie ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Jako prawnik pracował pod prawdziwym nazwiskiem. Pseudonim poety wymyślił z kolei Leśmian. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, W dwudziestoleciu międzywojennym pracował jako adwokat, był też współzałożycielem ZAiKS-u. Do zawodu powrócił po II wojnie światowej.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
„Akademia pana Kleksa” - streszczenie
Ta oraz inne bajkiDwunastoletni Adaś Niezgódka jest uczniem Akademii pana kleksa mieszczącej się przy ulicy Czekoladowej. Rodzice oddali go, gdyż sprawiał wychowawcze problemy. Akademia miała trzy pietra – na parterze były sale szkolne, na piętrze jadalnia i sypialnie, a ostatnie Piętro zarezerwowane było wyłącznie dla... wiecej
Plan wydarzeń „Akademii pana Kleksa”
1. Adaś Niezgódka uczniem Akademii.2. Wizyta w bajce o dziewczynce zapałkami.
3. Pomoc w zakończeniu bajki o śpiącej królewnie i siedmiu braciach.
4. Zamiłowanie do piegów pana Kleksa.
5. Ofiarowanie piegów szpakowi.
6. Niezwykła opowieść Mateusza.
7. Poszukiwanie guzików przez Adasia.
8.... wiecej
Bohaterowie „Akademii pana Kleksa” – charakterystyka
Adaś Niezgódka – dwunastoletni chłopiec, uczeń Akademii prowadzonej przez pana Kleksa. W rodzinnym domu był niezdarny, dopiero pan Kleks zobaczył w nim potencjał. Adaś jest zarazem narratorem utworu o szkole niezwykłego pedagoga.Ambroży Kleks – główny pedagog Akademii – posiadał wiele niecodziennyc... wiecej
Problematyka „Akademii pana Kleksa”
„Akademia pana Kleksa” to utwór skierowany do dzieci i młodzieży. To niezwykła fantastyczna baśń, która zaczyna się w sposób typowy (realistyczny), gdy chłopiec – Adaś Niezgódka – trafia do szkoły prowadzonej przez pana Kleksa. Okazuje się jednak, że Akademia nie ma nic wspólnego z typową placówką edukacyjną. Zobacz s... wiecejAdaś Niezgódka - charakterystyka
Adaś Niezgódka miał dwanaście lat i był uczniem Akademii pana Kleksa. Kiedy mieszkał wcześniej w domu nic mu się nie udawało. Każdego dnia spóźniał się do szkoły, nie odrabiał lekcji i był niezdarny. Wszystko upuszczał na podłogę, tłukł naczynia i niechętnie jadł krupnik i marchewkę na obiad, które codziennie dostawał... wiecejAmbroży Kleks - charakterystyka
Pan Kleks był dyrektorem Akademii położonej przy ulicy Czekoladowej. Prowadził większość zajęć i opiekował się kilkunastoletnimi wychowankami. Funkcjonował dzięki piegom, które co czwartek przynosił mu z miasta golarz Filip. W niedzielę i święta punktualnie o jedenastej pan Kleks wyjmował kilka piegów z tabakierki i przytwie... wiecejMateusz - charakterystyka
Mateusz był szpakiem , który potrafił doskonale mówić, choć wypowiadał tylko końcówki wyrazów. Odrabiał z chłopcami lekcje i często zastępował pana Kleksa w szkole, kiedy na przykład mężczyzna szedł łapać motyle na drugie śniadanie. Czasami milczał wiele dni, by go przekupić chłopcy przynosili mu piegi pana Kleksa. Szpa... wiecejŻycie chłopców w Akademii pana Kleksa
Do Akademii uczęszczało dwudziestu czterech chłopców. Wszystkie ich imiona zgodnie z zasadami zaczynały się na literę „A”. Mieszkali w trzypiętrowym budynku otoczonym ogrodem. Na parterze znajdowały się sale lekcyjne, zaś na piętrze jadalnia i sypialnie. Na drugim piętrze znajdowały się sekrety pana Kleksa. Nauczyciel często ... wiecejAkademia – opis
Akademia mieściła się w dużym, trzypiętrowym budynku na końcu ulicy Czekoladowej. Na najwyższym piętrze, na które uczniowie nie mieli sami prawa wchodzić, pan Kleks przechowywał swoje sekrety, do których dostawał się przez komin. Na parterze mieściły się sale szkolne, na pierwszym piętrze – sypialnie i jadalnia, a... wiecejPrzygody chłopców w Akademii
Odwiedziny w bajce o dziewczynce z zapałkamiPewnego dnia pan Kleks wezwał do siebie Adasia i poprosił go, aby udał się do bajki Andersena o dziewczynce z zapałkami po pudełko zapałek. Chłopiec udał się do parku i od razu trafił do właściwej furtki. Po drugiej stronie ujrzał ulicę nieznanego miasta, po której przechadzali... wiecej
Opowieść Mateusza
Plan wydarzeń opowieści Mateusza1. Wychowanie Mateusza na królewskim dworze.
2. Zamiłowanie do jazdy konnej i polowań.
3. Złamanie zakazu ojca i konna przejażdżka.
4. Zabicie króla wilków przez Mateusza.
5. Niegojąca się rana księcia.
6. Cudowne uzdrowienie przez doktora Paj-Chi-Wo.
7. Z... wiecej