Jesteś w:
Świętoszek
Komedia Moliera „Świętoszek” jest sztuką w V aktach. Każdy z nich podzielony jest na sceny. Są one w większości dosyć długie. Didaskaliów czyli tekstu pobocznego jest bardzo mało.
I akt „Świętoszka” składa się z 6 scen; II akt z 4; III akt z 7; IV z 8; akt V z 8.
W akcie pierwszym, w scenie 1 mamy ekspozycję. Jest to po mistrzowsku skonstruowana scena, gdy awanturująca się Pani Pernelle przedstawia widzom bohaterów komedii. Każdemu z nich wytyka jakieś wady. Należy przypuszczać, że w tych złośliwościach tkwi ziarno prawdy. Większość z bohaterów jest na scenie. Brakuje tylko protagonistów – Tartuffe'a i Orgona. Nie ma też Walerego. Orgon pojawia się dopiero w scenie 5 aktu I. Tartuffe, o którym tyle się mówi przez cały czas, ukazuje się pierwszy raz oczom widzów w akcie III w scenie 2.
Akcja sztuki zmierza do punktu kulminacyjnego. Cały akt III jest przygotowaniem do tego. Punkt kulminacyjny następuje w akcie IV. Ma on również swoje przygotowanie / Elmira z Orgonem ustalają plan działania w scenie 4 / . Sceny 5, 6, 7 i 8 stanowią punkt kulminacyjny, gdy Tartuffe zostaje skompromitowany a Orgon uświadamia sobie, że oszust wpędził go w poważne kłopoty.
Akt V komedii stanowi jej zakończenie. Okazuje się w nim jakiego rodzaju kłopoty spadły na Orgona i jego rodzinę. Tartuffe brnie dalej w swoim szalbierstwie i wszystko zdaje się zmierzać do katastrofy – tak wynika z logiki zdarzeń. Dopiero scena przedostatnia ujawnia nieoczekiwane rozwiązanie – władca odkrył, że Tartuffe jest od dawna poszukiwanym oszustem. Tym samym unieważnia zobowiązania Orgona wobec Świętoszka.
strona: - 1 - - 2 -
Budowa komedii Moliera „Świętoszek”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKomedia Moliera „Świętoszek” jest sztuką w V aktach. Każdy z nich podzielony jest na sceny. Są one w większości dosyć długie. Didaskaliów czyli tekstu pobocznego jest bardzo mało.
I akt „Świętoszka” składa się z 6 scen; II akt z 4; III akt z 7; IV z 8; akt V z 8.
W akcie pierwszym, w scenie 1 mamy ekspozycję. Jest to po mistrzowsku skonstruowana scena, gdy awanturująca się Pani Pernelle przedstawia widzom bohaterów komedii. Każdemu z nich wytyka jakieś wady. Należy przypuszczać, że w tych złośliwościach tkwi ziarno prawdy. Większość z bohaterów jest na scenie. Brakuje tylko protagonistów – Tartuffe'a i Orgona. Nie ma też Walerego. Orgon pojawia się dopiero w scenie 5 aktu I. Tartuffe, o którym tyle się mówi przez cały czas, ukazuje się pierwszy raz oczom widzów w akcie III w scenie 2.
Akcja sztuki zmierza do punktu kulminacyjnego. Cały akt III jest przygotowaniem do tego. Punkt kulminacyjny następuje w akcie IV. Ma on również swoje przygotowanie / Elmira z Orgonem ustalają plan działania w scenie 4 / . Sceny 5, 6, 7 i 8 stanowią punkt kulminacyjny, gdy Tartuffe zostaje skompromitowany a Orgon uświadamia sobie, że oszust wpędził go w poważne kłopoty.
Akt V komedii stanowi jej zakończenie. Okazuje się w nim jakiego rodzaju kłopoty spadły na Orgona i jego rodzinę. Tartuffe brnie dalej w swoim szalbierstwie i wszystko zdaje się zmierzać do katastrofy – tak wynika z logiki zdarzeń. Dopiero scena przedostatnia ujawnia nieoczekiwane rozwiązanie – władca odkrył, że Tartuffe jest od dawna poszukiwanym oszustem. Tym samym unieważnia zobowiązania Orgona wobec Świętoszka.
strona: - 1 - - 2 -
| Dowiedz się więcej | |