Jesteś w:
Hamlet
Wydarzenie to decyduje o dalszych losach Klaudiusza oraz królestwa. Stryj Hamleta okazuje się być niegodnym korony, władzy, zaszczytów – jest bowiem skrytobójcą i bratobójcą. Zręcznie, krok po kroku, zmierza do zdobycia władzy i zaszczytów, co było jego celem i co stało się bezpośrednim powodem zabicia brata.
Władza, którą zdobył, jest dla niego źródłem przyjemności, rządzi rozsądnie – zażegnuje konflikt z Norwegią, umie także sprytnie utrzymywać się na tronie – chce wyeliminować Hamleta, wysyła go do Anglii i tam chce go podstępnie zabić.
Ma jednak wyrzuty sumienia, modli się, ale nie chce zrezygnować z tego, co osiągnął.
Władca makiaweliczny – pojęcie pochodzi od nazwiska Niccolo Machiavellego, który w traktacie Książę narysował portret władcy, dla którego cel uświęca środki. Zdobycie władzy jest ważne, jest to władca bezwzględny, zręcznie zmierzający do obranego celu. Machiavelli usprawiedliwia takie metody zdobycia władzy, o ile władca będzie człowiekiem mądrym, realizującym działania dla dobra całego kraju.
Szekspirowski Hamlet inspirował wielu pisarzy i poetów, również Zbigniewa Herberta, który około 1961 roku napisał Tren Fortynbrasa. Cała twórczość Herberta jest głęboko osadzona w tradycji i europejskiej kulturze.
Podmiotem lirycznym wiersza jest tytułowy Fortynbras. W wierszu Herberta jawi się nam jako władca dobry, pamiętający o swoich poddanych i się o nich troszczący. Oceniając szekspirowskiego bohatera Fortynbras wytyka mu dążenie do nierealnych ideałów, wiarę w kryształowe pojęcia, sam bowiem jest realistą, twardo stąpającym po ziemi. Fortynbras zdaje sobie sprawę z tego, iż sytuacja w kraju wymaga reform, postanawia je więc rozpocząć od najniższych warstw społecznych. Według Fortynbrasa ważniejsze od słów są czyny – jest on człowiekiem czynu. Cóż bowiem mogą zdziałać same słowa? Herbert przedstawia nam więc władcę konsekwentnie działającego dla poprawy stosunków w państwie.
Przy interpretacji wiersza należy pamiętać, iż twórczość późniejsza, mająca inspiracje we wcześniejszych dziełach, zmierza do reinterpretacji tekstu podstawowego.
Wszystkie sztuki Szekspira cieszą się od wielu lat uznaniem filmowców i są bardzo chętnie przenoszone na ekran. Dotychczas Hamlet został zekranizowany ponad sześćdziesiąt razy, a wszystkie sztuki Szekspira – ponad pięćset razy!
Najważniejsze i jednocześnie najsłynniejsze przedstawienia Hamleta w kinie to:
reżyseria Laurence`a Oliviera z 1948 roku,
Georgija Kozincewa z 1964 roku,
Kennetha Branagha z 1997 roku,
Franco Zefirellego z 1990 roku,
Michaela Almereyda z 2000 roku.
Dla mnie Dania jest więzieniem.
űle się dzieje w państwie duńskim.
Są rzeczy na niebie i na ziemi, o których nie śniło się naszym filozofom.
Słabości, imię twe kobieta.
W tym szaleństwie jest metoda.
Być albo nie być, oto jest pytanie.
Niech ryczy z bólu ranny łoś,
Zwierz zdrów przebiega knieje,
Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś
To są zwyczajne dzieje.
Jak doskonałym tworem jest człowiek!
Jak wielkim przez rozum!
Czas jest zwichnięty.
Ofelio, idź do klasztoru.
Reszta jest milczeniem.
Cóż to czytasz, mości książę?
Słowa, słowa, słowa.
1564 – 1616
William Szekspir urodził się w miasteczku Stratford jako trzecie z ośmiorga dzieci. Rodzice dali mu staranne, choć tylko podstawowe wykształcenie. Mając osiemnaście lat ożenił się ze starszą od siebie o siedem lat Anne Hatheway. Z tego małżeństwa urodziło mu się troje dzieci.
Wkrótce opuścił rodzinne miasteczko i zaczął grywać w teatrach. Pisywał sztuki i poematy. W Londynie spotkał się z nowym rodzajem teatru, tworzonym w stylu elżbietańskim. W 1576 roku związał się z pierwszym publicznym teatrem, jaki założono w Londynie. Po jego pożarze związał się z kolei z założonym w 1599 roku również w Londynie przez braci Burbage teatrem The Globe. W 1596 roku Szekspirowi nadano tytuł szlachecki.
Napisał trzydzieści sześć dramatów, cztery poematy, sonety, oraz prawdopodobnie czternaście innych sztuk, co do autorstwa których występują wątpliwości.
Ponadczasowość twórczości Szekspira
Dzieła Szekspira do dzisiaj stanowią nieocenione źródło motywów literackich i zaliczane są do klasyki teatru. Nieśmiertelność jego utworów opiera się na konstrukcji charakterologicznej postaci. Szekspir ukazuje bowiem ludzkie problemy i dylematy tak uniwersalne, iż nie dezaktualizują się one w żadnej epoce, są stałe dla każdego człowieka, bez względu na panujące obyczaje, mody, bez względu na okres dziejów. Bohaterami targają wielkie namiętności i równie wielkie złudzenia – zdrada, miłość, żądza władzy, chciwość, nienawiść, zazdrość, egoizm. Szekspir precyzyjnie analizuje morderstwa, zdrady, walkę o władzę i motywy tych działań.
Najczęstszym motywem dylematów i problemów występujących w szekspirowskich dramatach jest kwestia władzy, jej niszczącej i demoralizującej siły. Szekspira intryguje sam mechanizm władzy, dążenia do niej, zaślepienia, obiektu pragnień i przedmiotu namiętności.
Jednocześnie Szekspir jest dramaturgiem nowatorskim, zmodyfikował on klasyczny dramat antyczny, czerpiąc jednocześnie z bogatej tradycji i przetwarzając ją.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Scena I – do pełniącego wartę przed zamkiem Francisca dołączają Horacy, Marcellus oraz Bernardo. Wszyscy wspominają wizytę ducha duńskiego króla, który niedawno zmarł. Kilka minut później sytuacja się powtarza i dołącza do nich duch. Mimo prób zatrzymania zjawy duch szybko znika, a wartownicy... wiecej
Hamlet - co musisz wiedzieć o lekturze?
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim
Spis treści
- Hamlet Szekspira - geneza
- Hamlet - plan wydarzeń
- William Szekspir Hamlet - konstrukcja dramatu
- Hamletyzm
- Hamlet jako dramat o władzy, władcy i państwie
- Portret makiawelicznego władcy w dramacie Hamlet – postać Klaudiusza
- Literackie nawiązania do tradycji szekspirowskiego dramatu Hamlet - Zbigniewa Herberta Tren Fortynbrasa
- Hamlet na szklanym ekranie
- Hamlet - cytaty
- William Szekspir - biografia
Wydarzenie to decyduje o dalszych losach Klaudiusza oraz królestwa. Stryj Hamleta okazuje się być niegodnym korony, władzy, zaszczytów – jest bowiem skrytobójcą i bratobójcą. Zręcznie, krok po kroku, zmierza do zdobycia władzy i zaszczytów, co było jego celem i co stało się bezpośrednim powodem zabicia brata.
Władza, którą zdobył, jest dla niego źródłem przyjemności, rządzi rozsądnie – zażegnuje konflikt z Norwegią, umie także sprytnie utrzymywać się na tronie – chce wyeliminować Hamleta, wysyła go do Anglii i tam chce go podstępnie zabić.
Ma jednak wyrzuty sumienia, modli się, ale nie chce zrezygnować z tego, co osiągnął.
Władca makiaweliczny – pojęcie pochodzi od nazwiska Niccolo Machiavellego, który w traktacie Książę narysował portret władcy, dla którego cel uświęca środki. Zdobycie władzy jest ważne, jest to władca bezwzględny, zręcznie zmierzający do obranego celu. Machiavelli usprawiedliwia takie metody zdobycia władzy, o ile władca będzie człowiekiem mądrym, realizującym działania dla dobra całego kraju.
Literackie nawiązania do tradycji szekspirowskiego dramatu Hamlet - Zbigniewa Herberta Tren Fortynbrasa
Szekspirowski Hamlet inspirował wielu pisarzy i poetów, również Zbigniewa Herberta, który około 1961 roku napisał Tren Fortynbrasa. Cała twórczość Herberta jest głęboko osadzona w tradycji i europejskiej kulturze.
Podmiotem lirycznym wiersza jest tytułowy Fortynbras. W wierszu Herberta jawi się nam jako władca dobry, pamiętający o swoich poddanych i się o nich troszczący. Oceniając szekspirowskiego bohatera Fortynbras wytyka mu dążenie do nierealnych ideałów, wiarę w kryształowe pojęcia, sam bowiem jest realistą, twardo stąpającym po ziemi. Fortynbras zdaje sobie sprawę z tego, iż sytuacja w kraju wymaga reform, postanawia je więc rozpocząć od najniższych warstw społecznych. Według Fortynbrasa ważniejsze od słów są czyny – jest on człowiekiem czynu. Cóż bowiem mogą zdziałać same słowa? Herbert przedstawia nam więc władcę konsekwentnie działającego dla poprawy stosunków w państwie.
Przy interpretacji wiersza należy pamiętać, iż twórczość późniejsza, mająca inspiracje we wcześniejszych dziełach, zmierza do reinterpretacji tekstu podstawowego.
Hamlet na szklanym ekranie
Wszystkie sztuki Szekspira cieszą się od wielu lat uznaniem filmowców i są bardzo chętnie przenoszone na ekran. Dotychczas Hamlet został zekranizowany ponad sześćdziesiąt razy, a wszystkie sztuki Szekspira – ponad pięćset razy!
Najważniejsze i jednocześnie najsłynniejsze przedstawienia Hamleta w kinie to:
reżyseria Laurence`a Oliviera z 1948 roku,
Georgija Kozincewa z 1964 roku,
Kennetha Branagha z 1997 roku,
Franco Zefirellego z 1990 roku,
Michaela Almereyda z 2000 roku.
Hamlet - cytaty
Dla mnie Dania jest więzieniem.
űle się dzieje w państwie duńskim.
Są rzeczy na niebie i na ziemi, o których nie śniło się naszym filozofom.
Słabości, imię twe kobieta.
W tym szaleństwie jest metoda.
Być albo nie być, oto jest pytanie.
Niech ryczy z bólu ranny łoś,
Zwierz zdrów przebiega knieje,
Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś
To są zwyczajne dzieje.
Jak doskonałym tworem jest człowiek!
Jak wielkim przez rozum!
Czas jest zwichnięty.
Ofelio, idź do klasztoru.
Reszta jest milczeniem.
Cóż to czytasz, mości książę?
Słowa, słowa, słowa.
William Szekspir - biografia
1564 – 1616
William Szekspir urodził się w miasteczku Stratford jako trzecie z ośmiorga dzieci. Rodzice dali mu staranne, choć tylko podstawowe wykształcenie. Mając osiemnaście lat ożenił się ze starszą od siebie o siedem lat Anne Hatheway. Z tego małżeństwa urodziło mu się troje dzieci.
Wkrótce opuścił rodzinne miasteczko i zaczął grywać w teatrach. Pisywał sztuki i poematy. W Londynie spotkał się z nowym rodzajem teatru, tworzonym w stylu elżbietańskim. W 1576 roku związał się z pierwszym publicznym teatrem, jaki założono w Londynie. Po jego pożarze związał się z kolei z założonym w 1599 roku również w Londynie przez braci Burbage teatrem The Globe. W 1596 roku Szekspirowi nadano tytuł szlachecki.
Napisał trzydzieści sześć dramatów, cztery poematy, sonety, oraz prawdopodobnie czternaście innych sztuk, co do autorstwa których występują wątpliwości.
Ponadczasowość twórczości Szekspira
Dzieła Szekspira do dzisiaj stanowią nieocenione źródło motywów literackich i zaliczane są do klasyki teatru. Nieśmiertelność jego utworów opiera się na konstrukcji charakterologicznej postaci. Szekspir ukazuje bowiem ludzkie problemy i dylematy tak uniwersalne, iż nie dezaktualizują się one w żadnej epoce, są stałe dla każdego człowieka, bez względu na panujące obyczaje, mody, bez względu na okres dziejów. Bohaterami targają wielkie namiętności i równie wielkie złudzenia – zdrada, miłość, żądza władzy, chciwość, nienawiść, zazdrość, egoizm. Szekspir precyzyjnie analizuje morderstwa, zdrady, walkę o władzę i motywy tych działań.
Najczęstszym motywem dylematów i problemów występujących w szekspirowskich dramatach jest kwestia władzy, jej niszczącej i demoralizującej siły. Szekspira intryguje sam mechanizm władzy, dążenia do niej, zaślepienia, obiektu pragnień i przedmiotu namiętności.
Jednocześnie Szekspir jest dramaturgiem nowatorskim, zmodyfikował on klasyczny dramat antyczny, czerpiąc jednocześnie z bogatej tradycji i przetwarzając ją.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Cechy dramatu szekspirowskiego – porównanie z dramatem antycznym
Dramat antyczny do czasów Szekspira niepodzielnie panował przez ponad dwa tysiące lat. William Szekspir pisząc swoje dramaty wzorował się na dramacie antycznym. Stworzył jednak całkowicie nowy model dramatu – od jego nazwiska nazywanego dramatem szekspirowskim. Bardzo mocno jest w nim zaakcentowany wątek charakterologiczny i ... wiecejZbrodnia w Hamlecie i jej konsekwencje
Zbrodnia, czyli morderstwo duńskiego króla przez jego brata, Klaudiusza, ze współudziałem żony króla, kochanki Klaudiusza, staje się głównym motywem dramatu. Kolejne wydarzenia wynikają z tego morderstwa. Królewicz odkrywa, iż świat, w którym żyje, kieruje się żądzą władzy, chciwością, a nie prawdą czy uczciwością. U... wiecejHamlet – bohater tragiczny
Akcja dramatu oparta jest na wydarzeniu tajemniczej śmierci ojca Hamleta – króla Danii. Młody królewicz w związku z tym staje przed dylematem – musi odkryć prawdę o tej śmierci, bowiem wersja podana oficjalnie przez Klaudiusza nie pokrywa się ze stanem faktycznym. Hamlet nie uwierzył w naturalną przyczynę śmierci ojc... wiecejHamlet - krótkie streszczenie
Akt pierwszy –Scena I – do pełniącego wartę przed zamkiem Francisca dołączają Horacy, Marcellus oraz Bernardo. Wszyscy wspominają wizytę ducha duńskiego króla, który niedawno zmarł. Kilka minut później sytuacja się powtarza i dołącza do nich duch. Mimo prób zatrzymania zjawy duch szybko znika, a wartownicy... wiecej