Jesteś w:
Mistrz i Małgorzata
22. Przy świecach
W Moskwie Azazello zaprowadził Małgorzatę do domu przy Sadowej, gdzie miał się odbyć bal. Dzięki działaniu „piątego wymiaru” pomieszczenia wydawały się przeogromne. Dowiedziała się, że królowa szatańskiego balu musi mieć na imię Małgorzata i pochodzić z miasta gdzie uczta się odbywa. Kobieta poznała Wolanda i jego świtę. Zachwycił ją „plastyczny” globus, żywe szachy i postać Abbadonny odpowiadającego za przelaną na świecie krew. Szatan pozwolił Nataszy pozostać przy swej pani.
23. Wielki bal u szatana
Małgorzata została przygotowana do uroczystości – wykapano ją we krwi i natarto wonnościami. Po obejrzeniu kolejnych sal balowych Małgorzata witała wszystkich gości, którzy przybierali ludzką postać. Każdy z nich na sumieniu miał popełnione zbrodnie. Na koniec przybył Woland i wzniósł toast kielichem, w który zamieniła się głowa Berlioza. Pił krew barona Meigla z Komisji Nadzoru Widowisk, który wprosił się na bal by szpiegować. Na koniec balowe sale znów stały się mieszkaniem przy Sadowej.
24. Przywołanie mistrza
Po balu Woland spełnił życzenia Małgorzaty. Pierwsze dotyczyło uwolnienia dzieciobójczyni Friedy od koszmaru, następne zaś przywróciło jej mistrza. Woland przywrócił też rękopisy jego dzieła o Piłacie i odzyskał mieszkanko w zaułku Arbatu, skąd przepędził rzekomego przyjaciela mistrza – Mogarycza. Nikołaj Iwanowicz i Warionucha powrócili do swych pierwotnych postaci. Małgorzata zgubiła ofiarowaną jej przez Wolanda złotą podkowę wysadzaną diamentami, jednak Azazello odzyskał ją.
25. Jak prokurator usiłował ocalić Judę z Kiriatu
Po zakończonej kaźni na Nagiej Górze do Prokuratora przybył Afraniusz – komendant tajnej służby, by zdać mu relację z wydarzeń. Piłat nakazał ochraniać Judę z Kiriatu w obawie o jego życie po śmierci Ha – Nocri.
26. Złożenie do grobu
Afraniusz udał się do kochanki Judy – Nisy i sprawił, że ta wywabiła go za miasto. Tam zginął z rąk nieznanych sprawców. Zwłoki skazańców zostały pochowane w masowym grobie. Przy pogrzebie obecny był Mateusz Lewita. Szpieg potwierdził przypuszczenia Piłata o zamachu na życie Judy, zapewnił, że sprawców nie uda się wykryć. Mateusz, który przybył do prokuratora wyznał, że zamierza zabić zdrajcę. Piłat zapewnił, że ten już nie żyje.
27. Zagłada mieszkania numer pięćdziesiąt
Śledztwo w sprawie Wolanda nabierało tempa. Kilkakrotnie sprawdzano mieszkanie przy Sadowej, jednak bez skutku. Kiedy w końcu namierzono lokatorów w lokalu znajdował się tylko kot, który igrał ze strzelającymi doń milicjantami, aż w końcu oblał benzyną i podpalił mieszkanie. W ślad za nim podążyli Woland i reszta jego świty.
28. Ostatnie przygody Korowiowa i Behemota
Po spaleniu mieszkania przy Sadowej Behemot i Korowiow udali się do sklepu na Rynku Smoleńskim, gdzie prowokowali obsługę kosztując ekskluzywne wyroby. Podobne zamieszanie wywołali w restauracji Gribojedowa, gdzie obsługiwał ich właściciel - Archibald Archibaldowicz. Ucztę przerwało wkroczenie milicji, a restauracja stanęła w płomieniach.
29. Przesądzone zostają losy mistrza i Małgorzaty
Do Wolanda i Azazella przybył Mateusz Lewita z poleceniem od Jeszui Ha – Nocri. Nalegał on, by szatan zabrał z sobą mistrza i Małgorzatę, gdyż ci nie zasługiwali na wieczną światłość, jednak zasłużyli na spokój. Woland przystał na tę prośbę i wyznaczył Azazella do wykonania misji.
30. Czas już! Czas!
Azazello podał mistrzowi i Małgorzacie zatrute wino, po wypiciu którego kochankowie osunęli się na ziemię. Małgorzata zmarła w swym domu, zaś mistrz w szpitalu dla psychicznie chorych. Następnie wysłannik szatana ożywił ich. Mistrz pożegnał się z poetą Iwanem, który obiecał, że już nigdy nie będzie pisał wierszy.
31. Na Worobiowych Wzgórzach
Do przebywających na Worobiowych Wzgórzach Wolanda, Korowiowa i Behemota dołączyli Azazello, mistrz i Małgorzata. Obserwowali zatopioną w słońcu Moskwę. Mistrz pożegnał się z miastem na zawsze. Behemot i Korowiow zażartowali sobie z moskwiczan po raz ostatni.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -
„Mistrz i Małgorzata” – streszczenie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim22. Przy świecach
W Moskwie Azazello zaprowadził Małgorzatę do domu przy Sadowej, gdzie miał się odbyć bal. Dzięki działaniu „piątego wymiaru” pomieszczenia wydawały się przeogromne. Dowiedziała się, że królowa szatańskiego balu musi mieć na imię Małgorzata i pochodzić z miasta gdzie uczta się odbywa. Kobieta poznała Wolanda i jego świtę. Zachwycił ją „plastyczny” globus, żywe szachy i postać Abbadonny odpowiadającego za przelaną na świecie krew. Szatan pozwolił Nataszy pozostać przy swej pani.
23. Wielki bal u szatana
Małgorzata została przygotowana do uroczystości – wykapano ją we krwi i natarto wonnościami. Po obejrzeniu kolejnych sal balowych Małgorzata witała wszystkich gości, którzy przybierali ludzką postać. Każdy z nich na sumieniu miał popełnione zbrodnie. Na koniec przybył Woland i wzniósł toast kielichem, w który zamieniła się głowa Berlioza. Pił krew barona Meigla z Komisji Nadzoru Widowisk, który wprosił się na bal by szpiegować. Na koniec balowe sale znów stały się mieszkaniem przy Sadowej.
24. Przywołanie mistrza
Po balu Woland spełnił życzenia Małgorzaty. Pierwsze dotyczyło uwolnienia dzieciobójczyni Friedy od koszmaru, następne zaś przywróciło jej mistrza. Woland przywrócił też rękopisy jego dzieła o Piłacie i odzyskał mieszkanko w zaułku Arbatu, skąd przepędził rzekomego przyjaciela mistrza – Mogarycza. Nikołaj Iwanowicz i Warionucha powrócili do swych pierwotnych postaci. Małgorzata zgubiła ofiarowaną jej przez Wolanda złotą podkowę wysadzaną diamentami, jednak Azazello odzyskał ją.
25. Jak prokurator usiłował ocalić Judę z Kiriatu
Po zakończonej kaźni na Nagiej Górze do Prokuratora przybył Afraniusz – komendant tajnej służby, by zdać mu relację z wydarzeń. Piłat nakazał ochraniać Judę z Kiriatu w obawie o jego życie po śmierci Ha – Nocri.
26. Złożenie do grobu
Afraniusz udał się do kochanki Judy – Nisy i sprawił, że ta wywabiła go za miasto. Tam zginął z rąk nieznanych sprawców. Zwłoki skazańców zostały pochowane w masowym grobie. Przy pogrzebie obecny był Mateusz Lewita. Szpieg potwierdził przypuszczenia Piłata o zamachu na życie Judy, zapewnił, że sprawców nie uda się wykryć. Mateusz, który przybył do prokuratora wyznał, że zamierza zabić zdrajcę. Piłat zapewnił, że ten już nie żyje.
27. Zagłada mieszkania numer pięćdziesiąt
Śledztwo w sprawie Wolanda nabierało tempa. Kilkakrotnie sprawdzano mieszkanie przy Sadowej, jednak bez skutku. Kiedy w końcu namierzono lokatorów w lokalu znajdował się tylko kot, który igrał ze strzelającymi doń milicjantami, aż w końcu oblał benzyną i podpalił mieszkanie. W ślad za nim podążyli Woland i reszta jego świty.
28. Ostatnie przygody Korowiowa i Behemota
Po spaleniu mieszkania przy Sadowej Behemot i Korowiow udali się do sklepu na Rynku Smoleńskim, gdzie prowokowali obsługę kosztując ekskluzywne wyroby. Podobne zamieszanie wywołali w restauracji Gribojedowa, gdzie obsługiwał ich właściciel - Archibald Archibaldowicz. Ucztę przerwało wkroczenie milicji, a restauracja stanęła w płomieniach.
29. Przesądzone zostają losy mistrza i Małgorzaty
Do Wolanda i Azazella przybył Mateusz Lewita z poleceniem od Jeszui Ha – Nocri. Nalegał on, by szatan zabrał z sobą mistrza i Małgorzatę, gdyż ci nie zasługiwali na wieczną światłość, jednak zasłużyli na spokój. Woland przystał na tę prośbę i wyznaczył Azazella do wykonania misji.
30. Czas już! Czas!
Azazello podał mistrzowi i Małgorzacie zatrute wino, po wypiciu którego kochankowie osunęli się na ziemię. Małgorzata zmarła w swym domu, zaś mistrz w szpitalu dla psychicznie chorych. Następnie wysłannik szatana ożywił ich. Mistrz pożegnał się z poetą Iwanem, który obiecał, że już nigdy nie będzie pisał wierszy.
31. Na Worobiowych Wzgórzach
Do przebywających na Worobiowych Wzgórzach Wolanda, Korowiowa i Behemota dołączyli Azazello, mistrz i Małgorzata. Obserwowali zatopioną w słońcu Moskwę. Mistrz pożegnał się z miastem na zawsze. Behemot i Korowiow zażartowali sobie z moskwiczan po raz ostatni.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -