Jesteś w:
Motyw arkadii
• Nicolas Poussin, �Et in Arcadia ego” (łac. „Ja jestem nawet w Arkadii”) - XVII wieczny obraz przedstawiający grupę pasterzy, stojących przed marmurowym grobowcem. Symbolizuje, że śmierć obecna jest nawet w Raju.
• Stanisław Ignacy Witkiewicz, „Fantazja” – autor za pomocą groteski skonstruował bajowy świat wyobraźni, który ma być bliski arkadyjskim wyobrażeniom. Ten znany pisarz i malarz bardzo często ważne treści przekazywał w sposób symboliczny i zamaskowany. „Fantazja” to jedno z jego najbardziej efektownych dzieł w okresie dążeń twórcy od Czystej Formy do formizmu. Obraz zawiera w sobie postaci z co najmniej dwóch sztuk teatralnych. Po lewej stronie stoi mężczyzna w stroju muszkietera, po prawej stronie widzimy dziwaczne stwory, które momentami przerażają. Zamiast nóg mają oni charakterystyczne „podstawki”. Ich wzrok skierowany jest na odchodzącego mężczyznę. W tle widać jasną łunę, która eksponuje dziwny, czerwony stwór z ogromnymi oczami. Mnóstwo tu barw, troszkę przytłoczonych, ale bajkowych. Postacie również wyglądają jak przeniesione z baśniowych stron. Cała wizja nie przypomina jednak pięknego i radosnego raju kreowanego przez innych twórców. Całość przytłacza wielkością bohaterów, ich brakiem identyfikacji, porozumienia. Nie ma uśmiechów, radości, czy wspólnoty. Każdy zajęty jest swoim własnym światem, odcięty od innych. Obraz wręcz przeraża. Z pewnością jest artystyczną wizją twórcy, ale dla nas, odbiorców, nie przypomina prawdziwej, pięknej i bajecznie kolorowej arkadii.
A. Motywy arkadii w literaturze różnych epok. Przedstaw na wybranych przykładach.
Przykład wstępu:
Marzenia o lepszym, wspaniałym świecie towarzyszą ludziom od zawsze. Pierwszymi krainami szczęśliwości były: arkadia – w starożytnej Grecji górski, lesisty kraj, który zamieszkiwali głównie pasterze oraz eden – ogród rozkoszy, czyli biblijny Raj – miejsce zamieszkania pierwszych ludzi, uznawane przez wielu za cel śmiertelnej duszy. W kolejnych wiekach motywy arkadyjskie pojawiały się zarówno jako bezpośrednie odniesienie do antyku, jak i symbolizowały odwieczne pragnienia człowieka. Wśród motywów arkadyjskich odnaleźć możemy wyspy szczęśliwe, kraj lat dziecinnych, zaginioną Atlantydę, Eldorado, Pola Elizejskie. Dla jednych arkadią może być spełnienie w miłości, rodzinna idylla, dla innych zgromadzenie materialnych bogactw czy zadowolenie z życia. Zawsze jednak będzie czymś do czego człowiek dąży – nieustannie i przez całe swoje życie.
B. Arkadia, Eden, Raj - obrazy krain szczęśliwych w literaturze i sztuce. Przedstaw na wybranych przykładach.
Przykład wstępu:
Człowiek już od zarania dziejów marzył o miejscu, w którym panowałoby wieczne szczęście, harmonia, ład i porządek. Biblijny Eden, raj, starożytna Arkadia, to różne nazwy tej samej krainy, gdzie życie płynie powoli, w harmonijnym zespoleniu człowieka z naturą, bez zmartwień i trosk. Każdy chciałby stabilizacji i wygodnego, pozbawionego cierpienia, trudności i nieprzyjemności życia. Stworzono więc arkadię, czyli symboliczny obraz idealnej krainy oraz miejsce wiecznej szczęśliwości. Według poezji Wergiliusza była ona krainą prostoty i sielankowej idylli. W naszej świadomości arkadia stała się jedną z utopii, jaką stworzyła ludzka wyobraźnia. Literatura i sztuka uwieczniły jej różnorodne wizerunki.
Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.
A. Motywy arkadii w literaturze różnych epok. Przedstaw na wybranych przykładach.
Każdy człowiek poszukuje w swoim ziemskim życiu spełnienia. Niektórzy chcą żyć spokojnie i szczęśliwie, inni wolą się bawić i wołać carpe diem. Każdy na swój sposób poszukuje raju, miejsca wiecznej szczęśliwości. Według rosyjskiego twórcy Fiodora Dostojewskiego, który powiedział, że Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach, mamy możliwość otworzyć bramy raju własnymi rękoma, dostąpić wielkiej szczęśliwości tu, na ziemi. Ta możliwość nie jest dostępna jedynie dla współczesnych ludzi. Od chwili wygnania z raju pragniemy tam wrócić. Zawsze przecież poszukuje się tego co się straciło. Na przestrzeni epok wracano do raju poprzez kreowanie rajskiej rzeczywistości, powrót do kraj lat dziecinnych, poezję impresjonistyczną, malarstwo, muzykę. Zawsze jednak ten powrót do raju był ścieżką wyznaczoną w naszych marzeniach i snach, ponieważ jak zaznaczyłam na początku swojej wypowiedzi zgodnie ze słowami Jean Paul Sartre Wspomnienie jest jedynym rajem, z którego nikt nas nie może wypędzić.
Przykład zakończenia:
B. Arkadia, Eden, Raj - obrazy krain szczęśliwych w literaturze i sztuce. Przedstaw na wybranych przykładach.
Symbolika Edenu i Arkadii ewoluowała od chwili wykształcenia się do czasów dzisiejszych. Przez lata pod tymi symbolami kryły się potrzeby ludzi – ich pragnienia i marzenia. Współcześnie również, choć w skomercjalizowanej formie, możemy natknąć się na rajskie motywy. Między innymi przeglądając ulotki promujące podróże do ciepłych krajów, czy też w nazwach niektórych sklepów - „Ray – obuwie”, „Paradiso”. Szczęście dla każdego stanowi coś innego, każdy gdzie indziej ma swoje wyspy szczęśliwe. Póki żyje człowiek nie zmieni się to, ponieważ odwiecznym odruchem człowieka jest unikanie cierpienia i poszukiwanie jak najpełniejszego zadowolenia z życia. Dążenia do Raju czy Arkadii nie opuszczą więc również literatury i sztuki.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -
Motyw arkadii
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Nicolas Poussin, �Et in Arcadia ego” (łac. „Ja jestem nawet w Arkadii”) - XVII wieczny obraz przedstawiający grupę pasterzy, stojących przed marmurowym grobowcem. Symbolizuje, że śmierć obecna jest nawet w Raju.
• Stanisław Ignacy Witkiewicz, „Fantazja” – autor za pomocą groteski skonstruował bajowy świat wyobraźni, który ma być bliski arkadyjskim wyobrażeniom. Ten znany pisarz i malarz bardzo często ważne treści przekazywał w sposób symboliczny i zamaskowany. „Fantazja” to jedno z jego najbardziej efektownych dzieł w okresie dążeń twórcy od Czystej Formy do formizmu. Obraz zawiera w sobie postaci z co najmniej dwóch sztuk teatralnych. Po lewej stronie stoi mężczyzna w stroju muszkietera, po prawej stronie widzimy dziwaczne stwory, które momentami przerażają. Zamiast nóg mają oni charakterystyczne „podstawki”. Ich wzrok skierowany jest na odchodzącego mężczyznę. W tle widać jasną łunę, która eksponuje dziwny, czerwony stwór z ogromnymi oczami. Mnóstwo tu barw, troszkę przytłoczonych, ale bajkowych. Postacie również wyglądają jak przeniesione z baśniowych stron. Cała wizja nie przypomina jednak pięknego i radosnego raju kreowanego przez innych twórców. Całość przytłacza wielkością bohaterów, ich brakiem identyfikacji, porozumienia. Nie ma uśmiechów, radości, czy wspólnoty. Każdy zajęty jest swoim własnym światem, odcięty od innych. Obraz wręcz przeraża. Z pewnością jest artystyczną wizją twórcy, ale dla nas, odbiorców, nie przypomina prawdziwej, pięknej i bajecznie kolorowej arkadii.
Motyw arkadii - propozycje wstępów
A. Motywy arkadii w literaturze różnych epok. Przedstaw na wybranych przykładach.
Przykład wstępu:
Marzenia o lepszym, wspaniałym świecie towarzyszą ludziom od zawsze. Pierwszymi krainami szczęśliwości były: arkadia – w starożytnej Grecji górski, lesisty kraj, który zamieszkiwali głównie pasterze oraz eden – ogród rozkoszy, czyli biblijny Raj – miejsce zamieszkania pierwszych ludzi, uznawane przez wielu za cel śmiertelnej duszy. W kolejnych wiekach motywy arkadyjskie pojawiały się zarówno jako bezpośrednie odniesienie do antyku, jak i symbolizowały odwieczne pragnienia człowieka. Wśród motywów arkadyjskich odnaleźć możemy wyspy szczęśliwe, kraj lat dziecinnych, zaginioną Atlantydę, Eldorado, Pola Elizejskie. Dla jednych arkadią może być spełnienie w miłości, rodzinna idylla, dla innych zgromadzenie materialnych bogactw czy zadowolenie z życia. Zawsze jednak będzie czymś do czego człowiek dąży – nieustannie i przez całe swoje życie.
B. Arkadia, Eden, Raj - obrazy krain szczęśliwych w literaturze i sztuce. Przedstaw na wybranych przykładach.
Przykład wstępu:
Człowiek już od zarania dziejów marzył o miejscu, w którym panowałoby wieczne szczęście, harmonia, ład i porządek. Biblijny Eden, raj, starożytna Arkadia, to różne nazwy tej samej krainy, gdzie życie płynie powoli, w harmonijnym zespoleniu człowieka z naturą, bez zmartwień i trosk. Każdy chciałby stabilizacji i wygodnego, pozbawionego cierpienia, trudności i nieprzyjemności życia. Stworzono więc arkadię, czyli symboliczny obraz idealnej krainy oraz miejsce wiecznej szczęśliwości. Według poezji Wergiliusza była ona krainą prostoty i sielankowej idylli. W naszej świadomości arkadia stała się jedną z utopii, jaką stworzyła ludzka wyobraźnia. Literatura i sztuka uwieczniły jej różnorodne wizerunki.
Motyw arkadii - propozycje zakończeń
Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.
A. Motywy arkadii w literaturze różnych epok. Przedstaw na wybranych przykładach.
Każdy człowiek poszukuje w swoim ziemskim życiu spełnienia. Niektórzy chcą żyć spokojnie i szczęśliwie, inni wolą się bawić i wołać carpe diem. Każdy na swój sposób poszukuje raju, miejsca wiecznej szczęśliwości. Według rosyjskiego twórcy Fiodora Dostojewskiego, który powiedział, że Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach, mamy możliwość otworzyć bramy raju własnymi rękoma, dostąpić wielkiej szczęśliwości tu, na ziemi. Ta możliwość nie jest dostępna jedynie dla współczesnych ludzi. Od chwili wygnania z raju pragniemy tam wrócić. Zawsze przecież poszukuje się tego co się straciło. Na przestrzeni epok wracano do raju poprzez kreowanie rajskiej rzeczywistości, powrót do kraj lat dziecinnych, poezję impresjonistyczną, malarstwo, muzykę. Zawsze jednak ten powrót do raju był ścieżką wyznaczoną w naszych marzeniach i snach, ponieważ jak zaznaczyłam na początku swojej wypowiedzi zgodnie ze słowami Jean Paul Sartre Wspomnienie jest jedynym rajem, z którego nikt nas nie może wypędzić.
Przykład zakończenia:
B. Arkadia, Eden, Raj - obrazy krain szczęśliwych w literaturze i sztuce. Przedstaw na wybranych przykładach.
Symbolika Edenu i Arkadii ewoluowała od chwili wykształcenia się do czasów dzisiejszych. Przez lata pod tymi symbolami kryły się potrzeby ludzi – ich pragnienia i marzenia. Współcześnie również, choć w skomercjalizowanej formie, możemy natknąć się na rajskie motywy. Między innymi przeglądając ulotki promujące podróże do ciepłych krajów, czy też w nazwach niektórych sklepów - „Ray – obuwie”, „Paradiso”. Szczęście dla każdego stanowi coś innego, każdy gdzie indziej ma swoje wyspy szczęśliwe. Póki żyje człowiek nie zmieni się to, ponieważ odwiecznym odruchem człowieka jest unikanie cierpienia i poszukiwanie jak najpełniejszego zadowolenia z życia. Dążenia do Raju czy Arkadii nie opuszczą więc również literatury i sztuki.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -