Jesteś w:
Motyw kobiety
• Wizerunek kobiety w Biblii. Scharakteryzuj i porównaj różne bohaterki historii z Nowego i Starego Testamentu.
• Julia Capuletti jako ponadczasowa bohaterka w literaturze i sztuce. Omów temat na podstawie wybranych dzieł literackich oraz tekstów kultury.
• Porównaj utrwalone w literaturze archetypy bohaterek, odwołując się do wybranych tekstów kultury romantycznej i młodopolskiej.
• Kobieta w renesansie. Przedstaw na wybranych przykładach z literatury i sztuki.
• Wizerunek kobiety w romantyzmie. Przedstaw, odwołując się do wybranych lektur.
Określenie problemu – teza
Po wyborze tematu i przejrzeniu dostępnej literatury podmiotowej i przedmiotowej najważniejsze będzie określenie problemu. Odpowiednia forma znacząco wpłynie na realizację wybranego tematu. Trzeba pamiętać, by teza znalazła swoje odzwierciedlenie w zakończeniu.
Najpopularniejsze, ale przez to mało konkretne są ogólnikowe ujęcia problemu. Pozwalają one na szerokie wykorzystanie literatury, jednak poprzez brak określonych celów mogą sprawić, że praca będzie sztampowa i „przegadana”:
• Od stuleci kobiety stanowią źródło natchnienia dla artystów, głównie mężczyzn.
• Literatura bez kobiet byłaby uboższa, są one tak różnorodne i występują w tak niezwykłych rolach, że trudno tę wielość portretów ogarnąć.
• Różnorodność portretów i ról kobiet na przestrzeni epok.
• Od starożytności aż do czasów współczesnych obraz kobiety zmieniał się i przekształcał wraz z panującymi w danej epoce wyobrażeniami i inspiracjami.
• Wiele bohaterek literatury, dzieł plastycznych i filmowych to postaci interesujące i ważne, wartościowe, czy też po prostu ciekawie ukazane.
• Obraz kobiety jako temat poruszany przez wielu artystów we wszystkich epokach literackich.
• Motyw kobiety w literaturze i sztuce jest bardzo częsty.
• Przedstawicielki płci pięknej są bardzo różnorodne i występują w najrozmaitszych rolach.
• Motyw kobiety jest szeroko rozpowszechniony w literaturze.
• Każdy artysta postrzega kobietę inaczej i dodaje jej inny, przez siebie zauważony walor, a niekiedy ukazuje jej wady.
Najczęściej określenie problemu dotyczy zjawiskowości kobiecej urody i natury, jej uwodzicielskiego sposobu bycia:
• Kobiety traktowane są nie tylko jako przedmiot westchnień i miłości zmysłowej, ale także jako symbol niezwykłej harmonii, cnoty i piękna, co inspiruje artystów na całym świecie do dziś.
• Zjawiskowość kobiecej natury nie uszła uwadze polskim pisarzom i poetom.
• Zjawiskowość kobiecej natury nie uszła uwadze artystom – malarzom, muzykom, pisarzom, poetom, którzy przez kolejne wieki i epoki, próbowali doścignąć i poznać w pełni kobietę, ulegając jej wpływom.
• Kobiety uwodzą mężczyzn na wiele sposobów, gdyż każdy podatny jest na inne bodźce oraz zachowania.
• Często płeć piękna poprzez sposób uwodzenia próbuje manipulować mężczyznami, aby osiągnąć zamierzone cele.
Teza może wskazywać na dwoistość kobiecej natury:
• Dwoistość charakterów kobiet oraz ich świat wartości na podstawie wybranych utworów pozytywistycznych i dwudziestolecia międzywojennego.
• W literaturze możemy spotkać się z połączeniem portretów kobiety złej i dobrej.
• Kobiety są krańcowe: o wiele lepsze albo o wiele gorsze niż mężczyźni.
• Kobieta to wrażliwe, anielskie stworzenie o dobrym sercu, czasem także egoistka, a czasem nawet ucieleśnienie zła i wszelkiej rozpusty.
• Kobiety potrafią być szlachetne, ale także nikczemne, gdyż dobro i zło muszą istnieć obok siebie, a człowiek musi dokonywać wyboru.
• Najciekawszy jest wizerunek kobiet złożonych, których natura obfituje w rażące sprzeczności i na ich przykładzie możemy podziwiać fascynujące oblicza kobiecej psychiki.
Częste w literaturze i sztuce jest wykorzystanie motywu kobiety fatalnej, przynoszącej mężczyznom zgubę:
• Literatura dostarcza nam wiele przykładów kobiet sprowadzających najczęściej na mężczyzn nieszczęście - od czasów mitologii po współczesność.
• Kreacja kobiet fatalnych jest odzwierciedleniem męskiej seksualności, która niekontrolowana zagraża rodzinie i społeczeństwu.
• Chociaż wizerunek kobiety fatalnej odnajdujemy już w biblii, to największą fascynację tym motywem obserwujemy w wieku XIX i XX.
• Literatów, malarzy i filmowców zawsze inspirowały kobiety niepokorne i złe, dlatego w sztuce odnajdujemy wiele wizerunków kobiet fatalnych.
Wśród innych tez (posługujących się między innymi cytatami) możemy wyróżnić:
• Kobiety w literaturze często wywierały zgubny wpływ na mężczyznę.
• „Świat bez kobiety byłby jak ogród bez kwiatów.”
• „Gdyby w kobiecie nie panował anioł razem z diabłem, nie byłaby interesująca”.
Przy precyzowaniu tezy można także zawęzić okres literacki, którego dotyczyć będzie praca.
A. Postacie kobiece w literaturze i sztuce. Porównaj wybrane bohaterki z różnych epok.
Przykład wstępu:
Literatura i sztuka przedstawiają wiele portretów kobiet. Na pierwszy plan wysuwają się pewne archetypy. Kobieta - anioł będąca ucieleśnieniem wszystkich cnót, będące marzeniem i istotą idealną. Kobieta – demon, zwana również femme fatale, ucieleśnienie zła czy też lolita. Głównym czynnikiem determinującym życie kobiety jest stopień jej niezależności. Kobiety w różny sposób starają się ją wywalczyć. Jedne by uwieść i podporządkować sobie mężczyznę używają swojego wdzięku, powabu, urody, inne dzięki sile charaktery wpływają na postępowanie partnerów. W literaturze i sztuce, podobnie jak w życiu nie ma kobiet jednoznacznych. Najciekawsze są te o złożonej psychice, łączące w sobie rozmaite cechy i nieprzewidywalne. W swej prezentacji przedstawię kilka z takich postaci.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -
Motyw kobiety w literaturze, sztuce i filmie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Wizerunek kobiety w Biblii. Scharakteryzuj i porównaj różne bohaterki historii z Nowego i Starego Testamentu.
• Julia Capuletti jako ponadczasowa bohaterka w literaturze i sztuce. Omów temat na podstawie wybranych dzieł literackich oraz tekstów kultury.
• Porównaj utrwalone w literaturze archetypy bohaterek, odwołując się do wybranych tekstów kultury romantycznej i młodopolskiej.
• Kobieta w renesansie. Przedstaw na wybranych przykładach z literatury i sztuki.
• Wizerunek kobiety w romantyzmie. Przedstaw, odwołując się do wybranych lektur.
Określenie problemu – teza
Po wyborze tematu i przejrzeniu dostępnej literatury podmiotowej i przedmiotowej najważniejsze będzie określenie problemu. Odpowiednia forma znacząco wpłynie na realizację wybranego tematu. Trzeba pamiętać, by teza znalazła swoje odzwierciedlenie w zakończeniu.
Najpopularniejsze, ale przez to mało konkretne są ogólnikowe ujęcia problemu. Pozwalają one na szerokie wykorzystanie literatury, jednak poprzez brak określonych celów mogą sprawić, że praca będzie sztampowa i „przegadana”:
• Od stuleci kobiety stanowią źródło natchnienia dla artystów, głównie mężczyzn.
• Literatura bez kobiet byłaby uboższa, są one tak różnorodne i występują w tak niezwykłych rolach, że trudno tę wielość portretów ogarnąć.
• Różnorodność portretów i ról kobiet na przestrzeni epok.
• Od starożytności aż do czasów współczesnych obraz kobiety zmieniał się i przekształcał wraz z panującymi w danej epoce wyobrażeniami i inspiracjami.
• Wiele bohaterek literatury, dzieł plastycznych i filmowych to postaci interesujące i ważne, wartościowe, czy też po prostu ciekawie ukazane.
• Obraz kobiety jako temat poruszany przez wielu artystów we wszystkich epokach literackich.
• Motyw kobiety w literaturze i sztuce jest bardzo częsty.
• Przedstawicielki płci pięknej są bardzo różnorodne i występują w najrozmaitszych rolach.
• Motyw kobiety jest szeroko rozpowszechniony w literaturze.
• Każdy artysta postrzega kobietę inaczej i dodaje jej inny, przez siebie zauważony walor, a niekiedy ukazuje jej wady.
Najczęściej określenie problemu dotyczy zjawiskowości kobiecej urody i natury, jej uwodzicielskiego sposobu bycia:
• Kobiety traktowane są nie tylko jako przedmiot westchnień i miłości zmysłowej, ale także jako symbol niezwykłej harmonii, cnoty i piękna, co inspiruje artystów na całym świecie do dziś.
• Zjawiskowość kobiecej natury nie uszła uwadze polskim pisarzom i poetom.
• Zjawiskowość kobiecej natury nie uszła uwadze artystom – malarzom, muzykom, pisarzom, poetom, którzy przez kolejne wieki i epoki, próbowali doścignąć i poznać w pełni kobietę, ulegając jej wpływom.
• Kobiety uwodzą mężczyzn na wiele sposobów, gdyż każdy podatny jest na inne bodźce oraz zachowania.
• Często płeć piękna poprzez sposób uwodzenia próbuje manipulować mężczyznami, aby osiągnąć zamierzone cele.
Teza może wskazywać na dwoistość kobiecej natury:
• Dwoistość charakterów kobiet oraz ich świat wartości na podstawie wybranych utworów pozytywistycznych i dwudziestolecia międzywojennego.
• W literaturze możemy spotkać się z połączeniem portretów kobiety złej i dobrej.
• Kobiety są krańcowe: o wiele lepsze albo o wiele gorsze niż mężczyźni.
• Kobieta to wrażliwe, anielskie stworzenie o dobrym sercu, czasem także egoistka, a czasem nawet ucieleśnienie zła i wszelkiej rozpusty.
• Kobiety potrafią być szlachetne, ale także nikczemne, gdyż dobro i zło muszą istnieć obok siebie, a człowiek musi dokonywać wyboru.
• Najciekawszy jest wizerunek kobiet złożonych, których natura obfituje w rażące sprzeczności i na ich przykładzie możemy podziwiać fascynujące oblicza kobiecej psychiki.
Częste w literaturze i sztuce jest wykorzystanie motywu kobiety fatalnej, przynoszącej mężczyznom zgubę:
• Literatura dostarcza nam wiele przykładów kobiet sprowadzających najczęściej na mężczyzn nieszczęście - od czasów mitologii po współczesność.
• Kreacja kobiet fatalnych jest odzwierciedleniem męskiej seksualności, która niekontrolowana zagraża rodzinie i społeczeństwu.
• Chociaż wizerunek kobiety fatalnej odnajdujemy już w biblii, to największą fascynację tym motywem obserwujemy w wieku XIX i XX.
• Literatów, malarzy i filmowców zawsze inspirowały kobiety niepokorne i złe, dlatego w sztuce odnajdujemy wiele wizerunków kobiet fatalnych.
Wśród innych tez (posługujących się między innymi cytatami) możemy wyróżnić:
• Kobiety w literaturze często wywierały zgubny wpływ na mężczyznę.
• „Świat bez kobiety byłby jak ogród bez kwiatów.”
• „Gdyby w kobiecie nie panował anioł razem z diabłem, nie byłaby interesująca”.
Przy precyzowaniu tezy można także zawęzić okres literacki, którego dotyczyć będzie praca.
Motyw kobiety - propozycje wstępów wypracowań
A. Postacie kobiece w literaturze i sztuce. Porównaj wybrane bohaterki z różnych epok.
Przykład wstępu:
Literatura i sztuka przedstawiają wiele portretów kobiet. Na pierwszy plan wysuwają się pewne archetypy. Kobieta - anioł będąca ucieleśnieniem wszystkich cnót, będące marzeniem i istotą idealną. Kobieta – demon, zwana również femme fatale, ucieleśnienie zła czy też lolita. Głównym czynnikiem determinującym życie kobiety jest stopień jej niezależności. Kobiety w różny sposób starają się ją wywalczyć. Jedne by uwieść i podporządkować sobie mężczyznę używają swojego wdzięku, powabu, urody, inne dzięki sile charaktery wpływają na postępowanie partnerów. W literaturze i sztuce, podobnie jak w życiu nie ma kobiet jednoznacznych. Najciekawsze są te o złożonej psychice, łączące w sobie rozmaite cechy i nieprzewidywalne. W swej prezentacji przedstawię kilka z takich postaci.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 -