Jesteś w:
Balladyna
Wybuch powstania listopadowego spowodował, że jako niezdolny do służby z bronią w ręku zaangażował się w pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym Jerzego Adama Czartoryskiego. 8 marca 1831 roku wyjechał z Warszawy i przez Wrocław ruszył do Drezna. Stamtąd został wysłany przez powstańczy Rząd Narodowy do Paryża i Londynu z listami do polskich przedstawicieli.
Słowacki pozostał na emigracji. Początkowo przebywał w Londynie. Później wrócił do Francji. Stosunki panujące wśród polskiej emigracji zniechęciły go do Paryża. Pod koniec 1832 roku wyjechał w podróż do Szwajcarii. Przebywał w Genewie. W sierpniu 1834 roku z rodziną Wodzińskich wyruszył w podróż w Alpy. Prowadził życie rentiera - pieniądze przysyłała mu
matka. Z powodzeniem inwestował je na paryskiej giełdzie, m. in. w akcje kolei lyońskiej. Dużo podróżował / zwiedzał Włochy, w latach 1836 – 1837 Grecję, Egipt, Palestynę, Syrię /. Na koniec osiadł na stałe w Paryżu.
W czasie Wiosny Ludów w 1848 roku wyruszył do Wielkopolski, by wziąć udział w powstaniu.
Zamiaru swojego nie zrealizował ale udało mu się spotkać z matką we Wrocławiu. Ciężko chory wrócił do Paryża. Tam zmarł w kwietniu 1849. Pochowano go na Cmentarzu Montrmartre. W 1927 roku prochy Słowackiego sprowadzono do Polski i umieszczono je w Krypcie Wieszczów Narodowych w Katedrze na Wawelu.
Juliusz Słowacki pozostawił po sobie obfity dorobek twórczy. Był autorem 13 dramatów, 20 poematów, ogromnej ilości wierszy, listów a także jednej powieści. Stał się również twórcą systemu filozoficznego nazwanego genezyjskim / pneumatycznym /. Obok Mickiewicza i Krasińskiego uznawany jest za jednego z Wieszczów Narodowych. Jego twórczość związana jest z polskim romantyzmem.
W swoich utworach Słowacki zajmował się problematyką zgodną z duchem epoki i sytuacją Polaków. Jest w nich sprawa walki narodowowyzwoleńczej i przeszłości narodu a obok tego pojawia się tematyka uniwersalna – problemy natury egzystencjalnej.
Słowacki był mistykiem. W twórczości lirycznej odwoływał się do Orientu, rodzimej ludowości oraz do słowiańszczyzny. Przez badaczy literatury uznawany jest za twórcę nowoczesnego dramatu polskiego. Wywarł duży wpływ na pisarzy Młodej Polski.
Najbardziej znane utwory Słowackiego to:
dramaty: „Balladyna”, „Kordian”, „Fantazy”, „Ksiądz Marek”, „Horsztyński”, „Sen srebrny Salomei”, „Książę niezłomny”, „Beatrix Cenci”, „Lilla Weneda”, „Mazepa”, „Mindowe”;
poematy: „Anhelli”, „Beniowski”, „Genezis z Ducha”, „Godzina myśli”, „Król-Duch”, „W Szwajcarii”, „Ojciec zadżumionych”, „Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu”
powieści poetyckie: „Jan Bielecki”, „Lambro”, „Żmija”.
Z licznych wierszy wymienić można:
„Grób Agamemnona”, „Hymn / Smutno mi, Boże /”, „Testament mój”, „W pamiętniku Zofii Bobrówny”, „Anioł ognisty – mój anioł lewy”, „Sowiński w okopach Woli”, „Pogrzeb kapitana Mayznera”, „Rozmowa z piramidami”.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -
1. Pan zamku, Kirkor przybywa do chaty Pustelnika po poradę w sprawie swojego małżeństwa.
2. Po odejściu Kirkora w chacie Pustelnika pojawia się pasterz Filon.
3. Ze snu budzi się Goplana i natychmiast zleca pracę Chochlikowi i Skierce.
4. Wieśniak Grabiec spotyka Goplanę. Goplana stara się uwieś... wiecej
Alina jest nieco młodsza od Balladyny. Ma jasne włosy... wiecej
Główną postacią fantastyczną jest Goplana – nimfa wodna będąca kr�... wiecej
W tragedii Słowackiego „Balladyna” kilku głównych bohaterów staje w pewnym momencie wobec konfliktu moralnego. Już w pierwszych scenach sztuki dowiadujemy się o problemie Pustelnika, który jest zdetronizowanym królem Popielem III. Wydaje się on pogodzony ze swoim losem ale problem stanowi ... wiecej
Tytułowa bohaterka dramatu Słowackiego Balladyna jest starszą córką Wdowy. Mieszka wraz z matką i siostrą w wiejskiej chacie. Jest piękną dziewczyną o zupełnie innej urodzie niż jej siostra Alina. Ma czarne oczy i sprawia wrażenie osoby tajemniczej. Balladyna ukrywa przed ludźmi... wiecej
przekształcanie i przypatrywanie się im przez filtr ironii romantycznej. W „Balladynie” łatwo doszukać się związków z ... wiecej
„Wychodzi na świat Balladyna z ariostycznym uśmiechem na twarzy, obdarzona wewnętrzną siłą urągania się z tłumu ludzkiego, z porządku i ładu, jakim się wszystko dzieje na świecie, z nieprzewidzianych owoców, które wydają drzewa ręką ludzi szczepione. Niech naprawia... wiecej
Balladyna - 10 najważniejszych informacji o Balladynie (i dwie mniej istotne)
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim
Spis treści
- Czas i miejsce akcji „Balladyny”
- „Balladyna” - znaczenie tytułu
- Język „Balladyny”
- Artyzm „Balladyny”
- Balladyna – postacie dramatu
- Interpretacja zakończenia „Balladyny”
- Budowa dramatu romantycznego na przykładzie „Balladyny”
- Najważniejsze inscenizacje „Balladyny”
- Juliusz Słowacki – biogram - notatka szkolna
- Juliusz Słowacki – ogólne uwagi o twórczości
Wybuch powstania listopadowego spowodował, że jako niezdolny do służby z bronią w ręku zaangażował się w pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym Jerzego Adama Czartoryskiego. 8 marca 1831 roku wyjechał z Warszawy i przez Wrocław ruszył do Drezna. Stamtąd został wysłany przez powstańczy Rząd Narodowy do Paryża i Londynu z listami do polskich przedstawicieli.
Słowacki pozostał na emigracji. Początkowo przebywał w Londynie. Później wrócił do Francji. Stosunki panujące wśród polskiej emigracji zniechęciły go do Paryża. Pod koniec 1832 roku wyjechał w podróż do Szwajcarii. Przebywał w Genewie. W sierpniu 1834 roku z rodziną Wodzińskich wyruszył w podróż w Alpy. Prowadził życie rentiera - pieniądze przysyłała mu
matka. Z powodzeniem inwestował je na paryskiej giełdzie, m. in. w akcje kolei lyońskiej. Dużo podróżował / zwiedzał Włochy, w latach 1836 – 1837 Grecję, Egipt, Palestynę, Syrię /. Na koniec osiadł na stałe w Paryżu.
W czasie Wiosny Ludów w 1848 roku wyruszył do Wielkopolski, by wziąć udział w powstaniu.
Zamiaru swojego nie zrealizował ale udało mu się spotkać z matką we Wrocławiu. Ciężko chory wrócił do Paryża. Tam zmarł w kwietniu 1849. Pochowano go na Cmentarzu Montrmartre. W 1927 roku prochy Słowackiego sprowadzono do Polski i umieszczono je w Krypcie Wieszczów Narodowych w Katedrze na Wawelu.
Juliusz Słowacki – ogólne uwagi o twórczości
Juliusz Słowacki pozostawił po sobie obfity dorobek twórczy. Był autorem 13 dramatów, 20 poematów, ogromnej ilości wierszy, listów a także jednej powieści. Stał się również twórcą systemu filozoficznego nazwanego genezyjskim / pneumatycznym /. Obok Mickiewicza i Krasińskiego uznawany jest za jednego z Wieszczów Narodowych. Jego twórczość związana jest z polskim romantyzmem.
W swoich utworach Słowacki zajmował się problematyką zgodną z duchem epoki i sytuacją Polaków. Jest w nich sprawa walki narodowowyzwoleńczej i przeszłości narodu a obok tego pojawia się tematyka uniwersalna – problemy natury egzystencjalnej.
Słowacki był mistykiem. W twórczości lirycznej odwoływał się do Orientu, rodzimej ludowości oraz do słowiańszczyzny. Przez badaczy literatury uznawany jest za twórcę nowoczesnego dramatu polskiego. Wywarł duży wpływ na pisarzy Młodej Polski.
Najbardziej znane utwory Słowackiego to:
dramaty: „Balladyna”, „Kordian”, „Fantazy”, „Ksiądz Marek”, „Horsztyński”, „Sen srebrny Salomei”, „Książę niezłomny”, „Beatrix Cenci”, „Lilla Weneda”, „Mazepa”, „Mindowe”;
poematy: „Anhelli”, „Beniowski”, „Genezis z Ducha”, „Godzina myśli”, „Król-Duch”, „W Szwajcarii”, „Ojciec zadżumionych”, „Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu”
powieści poetyckie: „Jan Bielecki”, „Lambro”, „Żmija”.
Z licznych wierszy wymienić można:
„Grób Agamemnona”, „Hymn / Smutno mi, Boże /”, „Testament mój”, „W pamiętniku Zofii Bobrówny”, „Anioł ognisty – mój anioł lewy”, „Sowiński w okopach Woli”, „Pogrzeb kapitana Mayznera”, „Rozmowa z piramidami”.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -
Balladyna – streszczenie
Tekst dramatu Słowackiego „Balladyna” poprzedza list dedykacyjny z d. 9 lipca 1839 r. Pisarz swój utwór dedykuje autorowi „Irydiona” czyli Zygmuntowi Krasińskiemu. Wyraża w nim obawy, że jego dramat może być niezrozumiany. Porównuje siebie do Homera śpiewającego swoje rycerskie pieśni obojętnym falom ... wiecej„Balladyna” - plan wydarzeń
Akt I1. Pan zamku, Kirkor przybywa do chaty Pustelnika po poradę w sprawie swojego małżeństwa.
2. Po odejściu Kirkora w chacie Pustelnika pojawia się pasterz Filon.
3. Ze snu budzi się Goplana i natychmiast zleca pracę Chochlikowi i Skierce.
4. Wieśniak Grabiec spotyka Goplanę. Goplana stara się uwieś... wiecej
Alina i Balladyna – charakterystyka porównawcza
Alina i Balladyna są niezamężnymi córkami Wdowy. Mieszkają razem z matką w ubogiej chacie. Matka troszczy się o nie jednakowo. Chce, by obie córki znalazły sobie dobrych mężów. Pomimo, że są siostrami, dziewczyny różnią się od siebie charakterem i wyglądem.Alina jest nieco młodsza od Balladyny. Ma jasne włosy... wiecej
Charakterystyka postaci fantastycznych w „Balladynie” – Goplana, Skierka i Chochlik
Oprócz postaci realnych, Słowacki w swoim dramacie „Balladyna” umieścił postacie fantastyczne. Żyją one we własnym świecie ale świat ludzi budzi ich ciekawość. Posiadając czarodziejskie moce mogą w ten świat ingerować.Główną postacią fantastyczną jest Goplana – nimfa wodna będąca kr�... wiecej
Balladyna - problematyka, opracowanie
Konflikty moralne w „Balladynie”W tragedii Słowackiego „Balladyna” kilku głównych bohaterów staje w pewnym momencie wobec konfliktu moralnego. Już w pierwszych scenach sztuki dowiadujemy się o problemie Pustelnika, który jest zdetronizowanym królem Popielem III. Wydaje się on pogodzony ze swoim losem ale problem stanowi ... wiecej
Balladyna - charakterystyka
Charakterystyka Balladyny jako postaci dramatuTytułowa bohaterka dramatu Słowackiego Balladyna jest starszą córką Wdowy. Mieszka wraz z matką i siostrą w wiejskiej chacie. Jest piękną dziewczyną o zupełnie innej urodzie niż jej siostra Alina. Ma czarne oczy i sprawia wrażenie osoby tajemniczej. Balladyna ukrywa przed ludźmi... wiecej
Motywy literackie i nawiązania w „Balladynie”
Słowacki pisząc swój dramat „Balladyna” w najróżniejszy sposób korzystał z tradycji literackiej. Najistotniejszy materiał stanowią sztuki Williama Szekspira. Pozwalał sobie na swobodneprzekształcanie i przypatrywanie się im przez filtr ironii romantycznej. W „Balladynie” łatwo doszukać się związków z ... wiecej
„Balladyna” - najważniejsze cytaty
Fragment Wstępu do „Balladyny”„Wychodzi na świat Balladyna z ariostycznym uśmiechem na twarzy, obdarzona wewnętrzną siłą urągania się z tłumu ludzkiego, z porządku i ładu, jakim się wszystko dzieje na świecie, z nieprzewidzianych owoców, które wydają drzewa ręką ludzi szczepione. Niech naprawia... wiecej