Jesteś w: Motyw apokalipsy

Motyw apokalipsy

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim


• „Superwulkan – scenariusz katastrofy”, reż. Tony Mitchell - film to wyprodukowany przez brytyjską stację BBC fabularyzowany dokument, oparty na przewidywaniach czołowych światowych naukowców, pokazujący, co może się zdarzyć, jeśli dojdzie do erupcji w parku Yellowstone, uznawanym za najbardziej aktywny sejsmicznie obszar na Ziemi.

• „Zapowiedź”, reż. Alex Proyas - w 1958 roku w pewnej szkole zakopano kapsułę z rysunkami dzieci. Została ona odkopana 50 lat później, jednak okazało się, że jeden z tych rysunków to coś więcej niż tylko dziecięca fantazja. John Koestler wkrótce przekona się, że umieszczone na kartce papieru przypadkowe cyfry w rzeczywistości wyznaczają daty najstraszniejszych katastrof ostatniego pół wieku. Nie wszystkie proroctwa już się jednak wypełniły… zostały jeszcze trzy daty.

Motyw apokalipsy - propozycje wstępów


A. Motyw apokalipsy w literaturze różnych epok. Przedstaw, opierając się na wybranych przykładach.

Przykład wstępu:

Apokalipsa (z gr. „apokalypsis” — odsłonięcie, objawienie) to ostatnia z ksiąg Nowego Testamentu, której autorem jest św. Jan Ewangelista. Jej treścią jest wizja Sądu Ostatecznego i towarzyszących mu zjawisk. Jest to wizja przerażająca, koniec świata poprzedzają nieszczęścia i katastrofy: powódź, głód, zaraza. Na ziemię przybywa szatan, który chce zawładnąć ludzkimi duszami. Nie ma przed nim ucieczki. Apokalipsą możemy również nazwać utwór, w którym opisano tragiczne wydarzenia, z czasów współczesnych i przyszłych. Dosłownie słowo „apokalipsa” znaczy: objawienie przeznaczenia człowieka, którym jest sąd ostateczny. W znaczeniu przenośnym, właśnie ze względu na katastroficzne treści zawarte w biblijnej Apokalipsie, apokalipsa oznacza: nieszczęście, tragedię, zagładę, katastrofę, kataklizm.

B. Wizja sądu ostatecznego w literaturze i sztuce. Zaprezentuj różne sposoby ujęcia motywu.

Przykład wstępu:

Sąd ostateczny, według wiary chrześcijan, jest to sąd, który odbędzie się na końcu świata wraz z powtórnym przyjściem Jezusa na Ziemię. Wówczas wszyscy ludzie staną przed Bogiem i zostaną rozliczeni z całego swojego życia. Ci, którzy byli przez całe życie dobrzy, uczciwi i żyli zgodnie z przykazaniami Bożymi, zostaną zbawieni. Grzesznicy natomiast zostaną potępieni i trafią do piekła. Temat sądu ostatecznego był bardzo często podejmowany przez twórców różnych epok. Jego popularność wynika z nieustającego zainteresowania ludzi przemijaniem i śmiercią Dlatego też zainicjowany w Biblii motyw funkcjonuje w różnych tekstach: literackich i malarskich, tworząc topos. Topika sądu ostatecznego zazwyczaj ma charakter apokaliptyczny czyli budzący grozę, przerażający, zawiły, tajemniczy.

Archetyp takiego ujęcia przynosi Biblia w której odnajdujemy informacje dotyczące ostatecznego końca dziejów. Dlatego swe wystąpienie rozpocznę od przedstawienia wizji sądu ostatecznego zawartego w „Apokalipsie św. Jana” a następnie przedstawię dwie sugestywne wizje literackie Kasprowicza i Herberta oraz zinterpretuję obrazy Michała Anioła i Hieronima Boscha.

Motyw apokalipsy - propozycje zakończeń


Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.

A. Motyw apokalipsy w literaturze różnych epok. Przedstaw, opierając się na wybranych przykładach.

Przykład zakończenia:

Apokalipsa, zagłada, katastrofa towarzyszy ludzkości przez wieki. W literaturze dawnych wieków apokalipsa związana jest z ostatecznym końcem świata, jednak późniejsi twórcy udowodnili, iż świat wciąż ulega zniszczeniu i odradza się. Pisarze jak i malarze każdej z epok wyrażają w twórczości własne stanowisko wobec apokalipsy, katastrofy, dbają także o to, by pozostawić świadectwa, dokumenty męczeństwa kolejnych pokoleń — to jedno z ważniejszych zadań literatury, a także malarstwa. Jest paradoksem, że im więcej czasu ludzkość poświęca na rokowania pokojowe, rozbrojenia tym większe i bardziej dotkliwe są katastrofy wojenne, następujące po tych rokowaniach. Duży niepokój budzi również fakt, że w imię pokoju, w imię walki z terroryzmem, przemocą, rozpoczyna się nowe wojny, nowe wątki, a środkiem zwalczania przemocy jest jak na razie tylko przemoc.

B. Wizja sądu ostatecznego w literaturze i sztuce. Zaprezentuj różne sposoby ujęcia motywu.

Przykład zakończenia:

W tekstach literackich i obrazach rożnych epok często funkcjonuje topos sądu ostatecznego. Autorzy dzieł twórczo wykorzystują biblijny motyw, tworząc sugestywne epatujące grozą i tajemnicą wizje. Zazwyczaj dokonują reinterpretacji służącej określonemu, założonemu przez nich przesłaniu. W tekstach kultury, na przestrzeni wieków, obserwujemy stopniowe odchodzenie artystów od pierwotnego sensu wizji sądu ostatecznego – wizji, która co prawda budziła grozę, ale ostatecznie przyniosła nadzieję – wizję zmartwychwstania, zwycięstwa dobra nad złem, a także wizję Raju.

Motyw apokalipsy - tematy wypracowań


Temat apokalipsy i sądu ostatecznego można potraktować wieloaspektowo. Przy jego uściśleniu należy zastanowić się nad jedną z możliwych form jego realizacji. Tematy mogą zostać sformułowane bardzo ogólnikowo:

• Motyw apokalipsy w literaturze różnych epok. Przedstaw, opierając się na wybranych przykładach.
• Motyw apokalipsy w dziełach literackich różnych epok – omów odwołując się do dwóch przykładów.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -