Jesteś w: Motyw cierpienia

Motyw cierpienia

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim


• „Troja”, reż. Wolfgang Petersen - w filmie możemy obserwować cierpienie Achillesa po zabiciu przyjaciela. Z cierpieniem tego typu mamy do czynienia zawsze podczas wojen – zwykli, przeciętni obywatele nie mają wprawdzie wpływu na politykę państwa, ale gdy przychodzi do walki o ojczyznę oni pierwsi giną i cierpią.

• „Wyspa”, reż. Pavel Lungin – główny bohater Anatolij, błagając Niemców o litość, w akcie desperacji zabija swojego kapitana. Niemcy zostawiają zdrajcę na statku, ale dzięki pomocy mnichów z pobliskiej wyspy, Anatolijowi udaje się przeżyć. Jest szanowany na wyspie za pomoc, którą okazuje odwiedzającym. Starzec pomaga ludziom i widzi przyszłość – przyjeżdżają do niego po radę i uzdrowienie z najdalszych zakątków Rosji. Żyje wśród mnichów, w jeszcze większej niż oni ascezie. Mówi im o ich grzechach. Ponoć to sam Bóg przez niego przemawia. Jednak, okropny czyn, którego się dopuścił w czasie wojny, nie daje mu spokoju. Wciąż cierpi psychiczne udręki.

Motyw cierpienia - przykłady wstępów


A. Motyw cierpienia w literaturze różnych epok. Przeanalizuj, odnosząc się do wybranych utworów literackich.

Przykład wstępu:

Z pewnością nie ma takiego człowieka, który w swoim życiu nie doświadczyłby niczego złego. Rozczarowania i przykrości są nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji. To, czy odcisną one swoje piętno na dalszym życiu w dużej mierze zależy od tego, jak bardzo wstrząsnęło nami dane przeżycie. Trauma z przeszłości może determinować nawet decyzje w dorosłym życiu. Negatywne przeżycia ściśle wiążą się z cierpieniem. Cierpienie to według słownikowej definicji odczuwanie bólu fizycznego lub psychicznego, męka. Jest nieodzownym elementem naszego życia. Towarzyszy nam od początku do końca. Może być ono spowodowane bólem fizycznym, strachem, chorobą, śmiercią bliskiej osoby, bądź też nieszczęśliwą miłością. Cierpi jednostka, cierpi całe pokolenie, naród. To dzięki cierpieniu uczymy się spoglądać na świat z innej perspektywy, kształtuje nas, toteż jego wkład w życie nie zawsze musi być tylko destruktywny. W literaturze pojawia się niezwykle często jako wydarzenie istotne. Można wyróżnić różne przyczyny cierpienia: zawinione, niezawinione, znoszone z uległością i pokorą. A często jest i tak, że buntujemy się przeciwko niesprawiedliwościom losu i świadomie dążymy do zmian.

B. Hiob naszych czasów. Omów problem cierpienia ukazanego w wybranych przez siebie tekstach literackich XX wieku.

Przykład wstępu:

Cierpienie jest jednym z dominujących doznań życiowych. Choć niepojęte i jakże często trudne do udźwignięcia, splecione jest z życiem w sposób nierozłączny. Jak daleko sięgamy w naszą historię, zauważamy, że ludzkiej egzystencji nie wypełniamy jedynie radość i szczęście, ale naznaczały ją również troski, choroby i cierpienia. Złe koleje losu dotykają każdego człowieka niezależnie od kultury, cywilizacji, światopoglądu i wyznania. Fakt cierpienia jest znany wszystkim, ale jego sens pojmowany jest przez nielicznych. Szczególnie sens niezawinionego cierpienia, o którym czytamy już w „Księdze Hioba”.

Biblijna historia od zawsze inspirowała artystów i pisarzy. Wynikało to z tematyki tego motywu, którym jest próba odpowiedzi na odwiecznie nurtujące ludzi pytanie o sens i powody ludzkich cierpień. Jednakże bez względu na to, czy ktoś odnajduje jego znaczenie czy też nie, należy uczynić coś z cierpieniem, którego doświadcza. Ludzie swoje cierpienie często tłumaczyli jako karę za własne grzechy. Rzadko upatrywali w cierpieniu wystawienia na próbę wiary. Jeśli jednak nie możemy uniknąć doświadczenia bólu, mądrze jest wyciągnąć z niego dobrodziejstwo i jak najlepiej go spożytkować, ponieważ: „I cierpienie musi mieć sens, cierpienie jest przecież nierozłączną częścią życia, tak samo jak los i śmierć. Bez cierpienia i śmierci życie człowieka nie może osiągnąć pełni.”

Motyw cierpienia - przykłady zakończeń


Motyw cierpienia - przykłady zakończeń


Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.

A. Motyw cierpienia w literaturze różnych epok. Przeanalizuj, odnosząc się do wybranych utworów literackich.

Przykład zakończenia:

Niepojęte i trudne do udźwignięcia doświadczenie cierpienia jest nierozdzielnie splecione z życiem człowieka. A ucieczka przed nim jest niemożliwa, ponieważ wiązałaby się ona z ucieczką przed własnym życiem. Niewyjaśnione jest dla nas nieusprawiedliwione cierpienie, doświadczane jako zło ogarniające rzesze niewinnych ludzi. Człowiek w obliczu tajemnicy tego przeżycia i poczucia bezradności wobec losu, może jedynie przekonać się o sile swego człowieczeństwa, zdobywając świadomość samego siebie i własnych granic moralności. Temat dotyczący cierpienia zawsze pozostanie otwarty i, mimo poruszania go przez wszystkie pokolenia, będzie nam towarzyszył w swej nieuchronności.

B. Hiob naszych czasów. Omów problem cierpienia ukazanego w wybranych przez siebie tekstach literackich XX wieku.

Przykład zakończenia:

Wszystkie przedstawione dzieła łączy motyw Hioba i niezawinionego cierpienia. Problem cierpienia jego przyczyn skutków, jak także wymowa cierpienia to problem uniwersalny, ponadczasowy dlatego tak bardzo popularny i chętnie przedstawiany przez artystów. Świat wraz z wartościami w trakcie i po II wojnie uległ ogromnym przemianom. Cierpienie i pytanie o jego sens stały się bardzo aktualne. Niestety, jak widać z późniejszych utworów szok wojenny nie spowodował moralnego przebudzenia, a niezawinione cierpienie nadal towarzyszy człowiekowi. Przedstawione dzieła zmuszają odbiorcę do zastanowienia się nad tym tematem, do powrócenia do księgi Hioba i przeczytania jej by samemu znaleźć odpowiedź. Radę, jak poradzić sobie z przeciwnościami losu, jak nie poddawać się załamaniom możemy odnaleźć w utworze Zbigniewa Herberta „Pan Cogito rozmyśla o cierpieniu”: „należy zgodzić się pochylić łagodnie głowę nie załamywać rąk posługiwać się cierpieniem w miarę łagodnie jak protezą bez fałszywego wstydu ale także bez niepotrzebnej pychy”. Bohater liryczny popiera tzw. „postawę wyprostowaną”, która polega na zachowaniu godności i odwagi, niezależnie od sytuacji i postaw innych ludzi.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 -  - 10 -  - 11 -  - 12 -