Jesteś w:
Motyw miłości
• „Przedwiośnie”, Stefan Żeromski - kochankiem jest główny bohater dzieła - Cezary Baryka. W Nawłoci Cezary przeżył swoją miłosną inicjację. Pobyt głównego bohatera na wsi był okazją do rozrywek i flirtów. Poznał tu także trzy damy, które zaważyły na jego życiu. Pierwszą z nich jest Karolina Szarłatowiczówna, która potraktowała poważnie zwierzenia i pocałunki Cezarego. Wanda Okszyńska - szesnastoletnia pensjonarka pokochała Cezarego chorobliwą namiętnością. Prawdziwą miłością Baryki była Laura Kościeniecka dojrzała i piękna właścicielka znacznego majątku ziemskiego Potajemnie spotykała się z Baryką aż do momentu gdy Barwicki zaczaił się na Cezarego w jej domu i uderzył go w twarz szpicrutą. Kobieta wyparła się wtedy miłości do Cezarego. Romans Cezarego z Laurą był uczuciem nagłym, namiętnym, zmysłowym oraz nieobliczalnym. Kobieta ta imponowała kochankowi. Stała się ona wręcz jego obsesją.
• „Cudzoziemka”, Maria Kuncewiczowa - autorka pisze ona o miłości w stylu realistycznym, nie zajmuje się je opisywaniem, ale potrafi przekazać jej tragizm, ból który zadaje bohaterom. Niewiele wiemy o samej istocie uczucia Róży, głównej bohaterki „Cudzoziemki” , do Michała Bądskiego. Była to na pewno pierwsza młodzieńcza miłość, z dalszych wypadków możemy wywnioskować, że bardzo silna. Wiemy, że związek Róży z Michałem został zakończony zdradą młodzieńca, co pozostawiła bolesna ranę w sercu młodej kobiety. Właśnie na tej ranie i jej wpływie na bliskich Róży skupia się Kuncewiczowa. Główna bohaterka przez kilkadziesiąt lat mści się na otaczającym ją świecie, jątrzy ranę, zamiast dać jej się zasklepić. Świadomie, z widoczną satysfakcją unieszczęśliwia ludzi sobie bliskich.
• „Komu bije dzwon”, Ernest Hemingway - historia Roberta Jordana i Marii zaczęła się w scenerii niesprzyjającej - w czasie wojny domowej w Hiszpanii. Choć obydwoje przeżyli wiele cierpień, a panująca wojna w każdej chwili mogła odebrać im życie, młodzi pokochali się miłością czystą i prawdziwą, niemalże idealną. Snuli plany na przyszłość, byli w stanie zrobić dla siebie wszystko. Miłość ta była przez bohaterów zupełnie nieoczekiwana, w świadomości Marii świeże były bowiem wspomnienia gwałtów ze strony falangistów, Robert zaś do tej pory nigdy nie myślał o miłości, traktował ją jako zjawisko abstrakcyjne, całą wolą poświęcał się natomiast pracy. A jednak już od pierwszego wejrzenia połączyła ich miłość, która choć trwała zaledwie trzy dni, stanowiła dla nich całe życie.
• „Mistrz i Małgorzata”, Michaił Bułhakow - Mistrz zakochał się w Małgorzacie tej chwili gdy ją tylko spostrzegł. Zapamiętał jej uśmiech, głos, każdy jej gest, a gdy nagle się na niego spojrzała zrozumiał, iż przez całe swoje życie kochał właśnie tą kobietę. Małgorzacie Mistrz również nie był obojętny. Wiosennego dnia Małgorzata wyszła z bukietem mimozy właśnie po to, by Mistrz ją wreszcie odnalazł. Uważała, iż otrułaby się, gdyby go wówczas nie poznała, jej życie bez niego nie miałoby sensu. Zarówno Mistrz jak i Małgorzata żyli już każde w swoim związku, ale one mogły być jedynie namiastką spełnionej miłości. Małgorzata, rezygnując z swojego małżeństwa podpisała pakt z diabłem – została królową na szatańskim balu, aby tylko odzyskać kochanego i być razem z nim. W tym czasie Mistrz przebywał w szpitalu myśląc, iż jego ukochana zapomniała o nim. Kochankowie wrócili do siebie. Woland zabrał zakochanych do świata pełnego wiecznego spokoju, bez nieszczęść, gdzie można napawać się „miłością idealną”.
• „Lolita”, Vladimir Nabokov - odważna obyczajowo powieść przedstawia historię kochanka Humberta, którego od zawsze fascynowały nimfetki. W wieku czterdziestu czterech lat, wynajmując pokój u Charlotty Haze, odnalazł miłość niemal idealną - Lolitę. W tajemnicy uwiódł i molestował dwunastoletnią dziewczynkę. Wkrótce Humbert przejął opiekę nad nieletnią. Nic więc nie stało już na przeszkodzie ku spełnieniu chorej miłości do Lolity. Humbert zabrał nimfetkę w podróż po Stanach Zjednoczonych, gdzie w zaciszu przydrożnych wykorzystywał ją seksualnie. Nimfetka szantażowała uległego Humberta i w zamian za zaspokajanie jego naturalnych potrzeb dostawała wszystko czego zapragnęła. Po kilku latach tego grzesznego związku Lolita uciekła z dramatopisarzem Clare`m Quiltym.
• „Pierwszy krok w chmurach”, Marek Hłasko - autor opowiada o inicjacji seksualnej dwojga nastolatków, zniszczonej przez ludzi pozostających na marginesie społeczeństwa. Tekst konfrontuje piękne uczucia, jakim darzyli siebie młodzi bohaterowie z bezsensowną, zwierzęcą brutalnością, zazdrością i złośliwością trzech alkoholików. Kochankowie pokazani są z czułością, Hłasko wskazuje siłę uczucia, jakim siebie darzyli. Hłasko funduje parze gorzkie, traumatyczne wręcz przeżycia, w usta jednego z napastników wkładając zdanie: „Zakochani niczego nie widzą”, które jest kluczem do obrazu kochanków z „Pierwszego kroku w chmurach”: pogrążeni miłością nie widzą zła tego świata, póki nie doświadczą go na własnej skórze.
• „Pod drzewami – miłość...”, Halina Poświatowska - autorka połączyła motyw miłości z wiosną. Podmiot liryczny - kobieta wyznaje, że zawsze zauważała zmienność pór roku, widziała jak zaczynają się i kończą: wiosna, lato, jesień i zima, ale tak było dopóki się nie zakochała. Bo wraz z nadejściem miłości pory roku przestały się zmieniać, czas jakby się zatrzymał i niezależnie od tego, czy w kalendarzu poetki była jesień, czy zima, to wokół dostrzegała tylko wiosnę – najpiękniejszą, uwielbianą i wyczekiwaną przez wszystkich porę roku. Czas, kiedy wszystko budzi się do życia.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 -
Motyw miłości w literaturze różnych epok, sztuce i filmie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Przedwiośnie”, Stefan Żeromski - kochankiem jest główny bohater dzieła - Cezary Baryka. W Nawłoci Cezary przeżył swoją miłosną inicjację. Pobyt głównego bohatera na wsi był okazją do rozrywek i flirtów. Poznał tu także trzy damy, które zaważyły na jego życiu. Pierwszą z nich jest Karolina Szarłatowiczówna, która potraktowała poważnie zwierzenia i pocałunki Cezarego. Wanda Okszyńska - szesnastoletnia pensjonarka pokochała Cezarego chorobliwą namiętnością. Prawdziwą miłością Baryki była Laura Kościeniecka dojrzała i piękna właścicielka znacznego majątku ziemskiego Potajemnie spotykała się z Baryką aż do momentu gdy Barwicki zaczaił się na Cezarego w jej domu i uderzył go w twarz szpicrutą. Kobieta wyparła się wtedy miłości do Cezarego. Romans Cezarego z Laurą był uczuciem nagłym, namiętnym, zmysłowym oraz nieobliczalnym. Kobieta ta imponowała kochankowi. Stała się ona wręcz jego obsesją.
• „Cudzoziemka”, Maria Kuncewiczowa - autorka pisze ona o miłości w stylu realistycznym, nie zajmuje się je opisywaniem, ale potrafi przekazać jej tragizm, ból który zadaje bohaterom. Niewiele wiemy o samej istocie uczucia Róży, głównej bohaterki „Cudzoziemki” , do Michała Bądskiego. Była to na pewno pierwsza młodzieńcza miłość, z dalszych wypadków możemy wywnioskować, że bardzo silna. Wiemy, że związek Róży z Michałem został zakończony zdradą młodzieńca, co pozostawiła bolesna ranę w sercu młodej kobiety. Właśnie na tej ranie i jej wpływie na bliskich Róży skupia się Kuncewiczowa. Główna bohaterka przez kilkadziesiąt lat mści się na otaczającym ją świecie, jątrzy ranę, zamiast dać jej się zasklepić. Świadomie, z widoczną satysfakcją unieszczęśliwia ludzi sobie bliskich.
• „Komu bije dzwon”, Ernest Hemingway - historia Roberta Jordana i Marii zaczęła się w scenerii niesprzyjającej - w czasie wojny domowej w Hiszpanii. Choć obydwoje przeżyli wiele cierpień, a panująca wojna w każdej chwili mogła odebrać im życie, młodzi pokochali się miłością czystą i prawdziwą, niemalże idealną. Snuli plany na przyszłość, byli w stanie zrobić dla siebie wszystko. Miłość ta była przez bohaterów zupełnie nieoczekiwana, w świadomości Marii świeże były bowiem wspomnienia gwałtów ze strony falangistów, Robert zaś do tej pory nigdy nie myślał o miłości, traktował ją jako zjawisko abstrakcyjne, całą wolą poświęcał się natomiast pracy. A jednak już od pierwszego wejrzenia połączyła ich miłość, która choć trwała zaledwie trzy dni, stanowiła dla nich całe życie.
• „Mistrz i Małgorzata”, Michaił Bułhakow - Mistrz zakochał się w Małgorzacie tej chwili gdy ją tylko spostrzegł. Zapamiętał jej uśmiech, głos, każdy jej gest, a gdy nagle się na niego spojrzała zrozumiał, iż przez całe swoje życie kochał właśnie tą kobietę. Małgorzacie Mistrz również nie był obojętny. Wiosennego dnia Małgorzata wyszła z bukietem mimozy właśnie po to, by Mistrz ją wreszcie odnalazł. Uważała, iż otrułaby się, gdyby go wówczas nie poznała, jej życie bez niego nie miałoby sensu. Zarówno Mistrz jak i Małgorzata żyli już każde w swoim związku, ale one mogły być jedynie namiastką spełnionej miłości. Małgorzata, rezygnując z swojego małżeństwa podpisała pakt z diabłem – została królową na szatańskim balu, aby tylko odzyskać kochanego i być razem z nim. W tym czasie Mistrz przebywał w szpitalu myśląc, iż jego ukochana zapomniała o nim. Kochankowie wrócili do siebie. Woland zabrał zakochanych do świata pełnego wiecznego spokoju, bez nieszczęść, gdzie można napawać się „miłością idealną”.
Miłość w literaturze współczesnej
• „Lolita”, Vladimir Nabokov - odważna obyczajowo powieść przedstawia historię kochanka Humberta, którego od zawsze fascynowały nimfetki. W wieku czterdziestu czterech lat, wynajmując pokój u Charlotty Haze, odnalazł miłość niemal idealną - Lolitę. W tajemnicy uwiódł i molestował dwunastoletnią dziewczynkę. Wkrótce Humbert przejął opiekę nad nieletnią. Nic więc nie stało już na przeszkodzie ku spełnieniu chorej miłości do Lolity. Humbert zabrał nimfetkę w podróż po Stanach Zjednoczonych, gdzie w zaciszu przydrożnych wykorzystywał ją seksualnie. Nimfetka szantażowała uległego Humberta i w zamian za zaspokajanie jego naturalnych potrzeb dostawała wszystko czego zapragnęła. Po kilku latach tego grzesznego związku Lolita uciekła z dramatopisarzem Clare`m Quiltym.
• „Pierwszy krok w chmurach”, Marek Hłasko - autor opowiada o inicjacji seksualnej dwojga nastolatków, zniszczonej przez ludzi pozostających na marginesie społeczeństwa. Tekst konfrontuje piękne uczucia, jakim darzyli siebie młodzi bohaterowie z bezsensowną, zwierzęcą brutalnością, zazdrością i złośliwością trzech alkoholików. Kochankowie pokazani są z czułością, Hłasko wskazuje siłę uczucia, jakim siebie darzyli. Hłasko funduje parze gorzkie, traumatyczne wręcz przeżycia, w usta jednego z napastników wkładając zdanie: „Zakochani niczego nie widzą”, które jest kluczem do obrazu kochanków z „Pierwszego kroku w chmurach”: pogrążeni miłością nie widzą zła tego świata, póki nie doświadczą go na własnej skórze.
• „Pod drzewami – miłość...”, Halina Poświatowska - autorka połączyła motyw miłości z wiosną. Podmiot liryczny - kobieta wyznaje, że zawsze zauważała zmienność pór roku, widziała jak zaczynają się i kończą: wiosna, lato, jesień i zima, ale tak było dopóki się nie zakochała. Bo wraz z nadejściem miłości pory roku przestały się zmieniać, czas jakby się zatrzymał i niezależnie od tego, czy w kalendarzu poetki była jesień, czy zima, to wokół dostrzegała tylko wiosnę – najpiękniejszą, uwielbianą i wyczekiwaną przez wszystkich porę roku. Czas, kiedy wszystko budzi się do życia.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 -