Jesteś w:
Motyw tańca
B. Funkcjonowanie motywu tańca w literaturze i filmie. Omów problem, analizując wybrane utwory.
Przykład wstępu:
Taniec to określony układ ruchów ciała i gestów im towarzyszących, wykonywany najczęściej w takt muzyki, w tradycji ludowej często z towarzyszeniem śpiewu. Od początku zajmuje niezwykle ważne miejsce niemalże we wszystkich kręgach kulturowych. Pierwotnie wykonywano go na cześć bogów lub natury. W wielu religiach, obok składania ofiary, jest najważniejszą czynnością kultyczną. W starożytnej Grecji tańczono przede wszystkim podczas święta ku czci boga Dionizosa. Taniec dziękczynienia pojawia się również w Starym Testamencie. Psalmista zachęca ludzi, aby wychwalali Boga tańcem i muzyką. Taniec stanowi niewyczerpane źródło inspiracji dla wielu sztuk zarówno ze względu na bogatą problematykę, jak i z powodów czysto estetycznych. Na przykładach zaczerpniętych ze znanych dzieł literackich i filmowych warto pokazać, jak ważną a jednocześnie różnorodną rolę może odgrywać motyw tańca.
C. Symbolika tańca w literaturze i sztuce. Przedstaw odwołując się do wybranych tekstów kultury.
Przykład wstępu:
Taniec towarzyszy człowiekowi od zawsze. Jest to sposób nawiązywania relacji międzyludzkich, wyrażania emocji, pielęgnacji obyczajów. Taniec stanowi także część tradycji narodowej każdego kraju, dlatego zajmuje ważne miejsce w wielu kręgach kulturowych. Spotykamy się z różnymi rodzajami tańca, znamy np. taniec wojenny, obrzędowy, towarzyski lub beztroski taniec jako rezultat i wyraz spontanicznej radości. Jak widać, taniec odgrywa ważną rolę w życiu człowieka i być może dlatego stał się niezwykle nośnym motywem literackim. Pisarze często obdarzają taniec bogatą symboliką mającą dla utworu kluczowe znaczenie. Motyw tańca staje się więc uniwersalny i ponadczasowy.
Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.
A. Motyw tańca w literaturze polskiej. Omów na wybranych przykładach.
Przykład zakończenia:
Jak można zauważyć na przykładzie przedstawionych utworów motyw tańca często występuje w polskich utworach. Danse macabre wszedł na stałe do kanonu jej symboliki europejskiej, zaś polonez, chocholi taniec czy Edkowe tango stały się niejako bohaterami literatury rodzimej. Najczęściej niesie z sobą głęboką, symboliczną treść. W ostatnich kilku latach obserwuje się duże zainteresowanie tańcem. Świadczy o tym liczba programów telewizyjnych, których taniec stał się głównym bohaterem. Jednakże w tych programach taniec pełni jedynie funkcję rozrywkową, przyciąga tłumy przed ekran, gdyż jest bardzo spektakularny. Taniec może stać się pasją i sposobem spędzania wolnego czasu. Warto wiedzieć, ze oprócz formy rekreacji i funkcji estetycznej pełni również funkcję kulturową.
B. Funkcjonowanie motywu tańca w literaturze i filmie. Omów problem, analizując wybrane utwory.
Przykład zakończenia:
Taniec pełnił nader zróżnicowane role. W starożytności miał znaczenie rytualne i religijne, później w kulturze europejskiej ważniejszy stał się jego wymiar ludyczny. Dzieła literackie i plastyczne najczęściej traktowały taniec jako pretekst do ukazania panoramy społeczeństwa lub charakterystyki pewnej grupy społecznej. Niekiedy taniec stawał się nie tylko tłem, ale i bohaterem utworu. Wielokroć taniec służył zobrazowaniu silnych, często ekstremalnych uczuć bohaterów, a dzięki jakże ekspresywnej często mowie ciała pozwalał poznawać tajniki ludzkiej duszy. Dziś taniec jest obecny zarówno w literaturze, sztuce, teatrze, kinie artystycznym, jak i w rozrywkowym życiu codziennym. Stał się nośnym tematem w mass mediach. Dzięki licznym programom, jak: „Taniec z gwiazdami” czy „You can dance” taniec coraz bardziej staje się sposobem na życie i wyrażenie swojego prawdziwego wnętrza.
C. Symbolika tańca w literaturze. Przedstaw odwołując się do wybranych tekstów kultury.
Przykład zakończenia:
Przedstawione w mojej wypowiedzi utwory potwierdzają tezę, że taniec to motyw w literaturze o bardzo długiej tradycji. Najczęściej taniec ma charakter symboliczny i jest symbolem niezwykle nośnym o wielu znaczeniach. W literaturze taniec pełni funkcję dydaktyczną, czego przykładem może być „Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią”. W „Panu Tadeuszu” wyraża patriotyzm i optymizm narodu w określonym momencie dziejów. W dramatach „Wesele” i „Tango” pełni najczęściej funkcję krytyczną i demaskatorską w stosunku do społeczeństwa, a w „Przedwiośniu” służy pogłębieniu analizy psychologicznej bohaterów. Powyższe przykłady są dowodem na to jak pojemne znaczenie niesie ze sobą taniec i jak często pojawia się na kartach literatury.
Książka:
1. Biblia. Pismo święte Starego i Nowego Testamentu, Pallottinum, Poznań 1980.
2. Austen J., Duma i uprzedzenie, Biblioteczka Pod Różą. Prószyński i S-ka, Warszawa 1994.
3. Dubisz S., Decyk-Zięba W., Teksty staropolskie: Analizy i interpretacje: Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2003, str. 313 – 330.
4. Kochanowski J., Pieśń Świętojańska o Sobótce [w:] Treny, Pieśń Świętojańska o Sobótce, Wydawnictwo Kama, Warszawa 1990.
5. Mickiewicz A., Pan Tadeusz, Wydawnictwo Siedmioróg, Wrocław 2000, str. 307-333 [Kochajmy się!].
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -
Motyw tańca
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimB. Funkcjonowanie motywu tańca w literaturze i filmie. Omów problem, analizując wybrane utwory.
Przykład wstępu:
Taniec to określony układ ruchów ciała i gestów im towarzyszących, wykonywany najczęściej w takt muzyki, w tradycji ludowej często z towarzyszeniem śpiewu. Od początku zajmuje niezwykle ważne miejsce niemalże we wszystkich kręgach kulturowych. Pierwotnie wykonywano go na cześć bogów lub natury. W wielu religiach, obok składania ofiary, jest najważniejszą czynnością kultyczną. W starożytnej Grecji tańczono przede wszystkim podczas święta ku czci boga Dionizosa. Taniec dziękczynienia pojawia się również w Starym Testamencie. Psalmista zachęca ludzi, aby wychwalali Boga tańcem i muzyką. Taniec stanowi niewyczerpane źródło inspiracji dla wielu sztuk zarówno ze względu na bogatą problematykę, jak i z powodów czysto estetycznych. Na przykładach zaczerpniętych ze znanych dzieł literackich i filmowych warto pokazać, jak ważną a jednocześnie różnorodną rolę może odgrywać motyw tańca.
C. Symbolika tańca w literaturze i sztuce. Przedstaw odwołując się do wybranych tekstów kultury.
Przykład wstępu:
Taniec towarzyszy człowiekowi od zawsze. Jest to sposób nawiązywania relacji międzyludzkich, wyrażania emocji, pielęgnacji obyczajów. Taniec stanowi także część tradycji narodowej każdego kraju, dlatego zajmuje ważne miejsce w wielu kręgach kulturowych. Spotykamy się z różnymi rodzajami tańca, znamy np. taniec wojenny, obrzędowy, towarzyski lub beztroski taniec jako rezultat i wyraz spontanicznej radości. Jak widać, taniec odgrywa ważną rolę w życiu człowieka i być może dlatego stał się niezwykle nośnym motywem literackim. Pisarze często obdarzają taniec bogatą symboliką mającą dla utworu kluczowe znaczenie. Motyw tańca staje się więc uniwersalny i ponadczasowy.
Motyw tańca - przykłady zakończenia
Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.
A. Motyw tańca w literaturze polskiej. Omów na wybranych przykładach.
Przykład zakończenia:
Jak można zauważyć na przykładzie przedstawionych utworów motyw tańca często występuje w polskich utworach. Danse macabre wszedł na stałe do kanonu jej symboliki europejskiej, zaś polonez, chocholi taniec czy Edkowe tango stały się niejako bohaterami literatury rodzimej. Najczęściej niesie z sobą głęboką, symboliczną treść. W ostatnich kilku latach obserwuje się duże zainteresowanie tańcem. Świadczy o tym liczba programów telewizyjnych, których taniec stał się głównym bohaterem. Jednakże w tych programach taniec pełni jedynie funkcję rozrywkową, przyciąga tłumy przed ekran, gdyż jest bardzo spektakularny. Taniec może stać się pasją i sposobem spędzania wolnego czasu. Warto wiedzieć, ze oprócz formy rekreacji i funkcji estetycznej pełni również funkcję kulturową.
B. Funkcjonowanie motywu tańca w literaturze i filmie. Omów problem, analizując wybrane utwory.
Przykład zakończenia:
Taniec pełnił nader zróżnicowane role. W starożytności miał znaczenie rytualne i religijne, później w kulturze europejskiej ważniejszy stał się jego wymiar ludyczny. Dzieła literackie i plastyczne najczęściej traktowały taniec jako pretekst do ukazania panoramy społeczeństwa lub charakterystyki pewnej grupy społecznej. Niekiedy taniec stawał się nie tylko tłem, ale i bohaterem utworu. Wielokroć taniec służył zobrazowaniu silnych, często ekstremalnych uczuć bohaterów, a dzięki jakże ekspresywnej często mowie ciała pozwalał poznawać tajniki ludzkiej duszy. Dziś taniec jest obecny zarówno w literaturze, sztuce, teatrze, kinie artystycznym, jak i w rozrywkowym życiu codziennym. Stał się nośnym tematem w mass mediach. Dzięki licznym programom, jak: „Taniec z gwiazdami” czy „You can dance” taniec coraz bardziej staje się sposobem na życie i wyrażenie swojego prawdziwego wnętrza.
C. Symbolika tańca w literaturze. Przedstaw odwołując się do wybranych tekstów kultury.
Przykład zakończenia:
Przedstawione w mojej wypowiedzi utwory potwierdzają tezę, że taniec to motyw w literaturze o bardzo długiej tradycji. Najczęściej taniec ma charakter symboliczny i jest symbolem niezwykle nośnym o wielu znaczeniach. W literaturze taniec pełni funkcję dydaktyczną, czego przykładem może być „Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią”. W „Panu Tadeuszu” wyraża patriotyzm i optymizm narodu w określonym momencie dziejów. W dramatach „Wesele” i „Tango” pełni najczęściej funkcję krytyczną i demaskatorską w stosunku do społeczeństwa, a w „Przedwiośniu” służy pogłębieniu analizy psychologicznej bohaterów. Powyższe przykłady są dowodem na to jak pojemne znaczenie niesie ze sobą taniec i jak często pojawia się na kartach literatury.
Motyw tańca - literatura podmiotowa
Książka:
1. Biblia. Pismo święte Starego i Nowego Testamentu, Pallottinum, Poznań 1980.
2. Austen J., Duma i uprzedzenie, Biblioteczka Pod Różą. Prószyński i S-ka, Warszawa 1994.
3. Dubisz S., Decyk-Zięba W., Teksty staropolskie: Analizy i interpretacje: Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2003, str. 313 – 330.
4. Kochanowski J., Pieśń Świętojańska o Sobótce [w:] Treny, Pieśń Świętojańska o Sobótce, Wydawnictwo Kama, Warszawa 1990.
5. Mickiewicz A., Pan Tadeusz, Wydawnictwo Siedmioróg, Wrocław 2000, str. 307-333 [Kochajmy się!].
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -