Jesteś w:
Motyw wędrówki
Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy.
A. Motyw wędrówki w literaturze. Przedstaw, odwołując się do wybranych utworów.
Przykład zakończenia:
W różny sposób przedstawiają twórcy ludzkie wędrowanie. Czasem opisują wprost niezwykłe przygody, trudy, ale i korzyści wynikające z wyruszenia w podróż. Nieraz wprowadzają element fantastyczny, stawiając na drodze wędrowca to olbrzymów, to karły, to znów nimfy i syreny. Innym razem opis wędrówki przybiera postać baśni dla dzieci, niosącej jednak przesłanie dla wszystkich, którzy kiedykolwiek byli dziećmi i zachowali dziecięcą wrażliwość. Można też poezją wyrażać ludzką potrzebę zdobywania doświadczeń w drodze. Jedno jest pewne – w jakikolwiek sposób ujęty – motyw wędrówki jest podstawowym w światowej literaturze – jako, że istotą życia jest podążanie do przodu, rozwój i zmiany nawet, jeśli jest się skazanym na błądzenie.
B. Bohaterowie w poszukiwaniu sensu i celu życia. Omów na wybranych przykładach motyw wędrówki w literaturze
Przykład zakończenia:
Jak widać motyw wędrówki jest bardzo popularny i stał się toposem w światowej literaturze. Zawsze ludzie będą poszukiwali celu i sensu życia, zawsze też będzie ich czekała wędrówka, by go znaleźć. Często na swej drodze bohaterowie spotykają zwykłych ludzi, którzy mają ogromny wkład w ich dojście do celu. Zawsze łatwiej iść, gdy ktoś nas wspiera. Bardzo często utwory odzwierciedlają poglądy i doświadczenia autorów, więc poszukiwany cel jest w przypadku każdego bohatera inny. W końcu każdy człowiek ma inną drogę życia, inne priorytety, wartości. Musimy jednak pamiętać w naszych małych i większych wędrówkach, żeby się nie poddawać i dążyć do celu pomimo wszelkich trudności, gdyż zarówno droga jak i jej kres mogą dać nam pełnię szczęścia.
C. Motyw homo viator w literaturze rożnych epok
Przykład zakończenia:
Wędrówka jest toposem, który pojawia się w rozmaitych tekstach literackich we wszystkich epokach. Jego ujęcie zmieniało się na przestrzeni wieków. Twórcy literatury pojmowali peregrynację nie tylko w jej fizycznym, ale także duchowym aspekcie. Człowiek, który jest istotą podróżującą, pielgrzymem, może przemierzać ziemię i zaświaty. Jego wędrówka jest możliwa także dzięki ludzkiej myśli. Droga na kartach literatury niezmiennie wiązała się z poszukiwaniem i zdobywaniem doświadczeń, a pielgrzymowanie samo w sobie było czasem zdobywania wiedzy i samodoskonalenia się, które były zdominowane przez tęsknotę i samotność. W wielu przypadkach jednak wędrowanie stało się parabolą ludzkiego życia, pretekstem do refleksji nad ludzkim losem oraz nad ciągłym dążeniem człowieka do celu.
Książka
1. Cervantes Saavedra M. de, Don Kichot z Manczy (Wybór), przekł. [z hiszp.] Edward Boye, Siedmioróg, Wrocław 2002.
2. Coelho P., Alchemik, Drzewo Babel, Warszawa 1995.
3. Coelho P., Pielgrzym, przeł. Krystyna Szeżyńska-Maćkowiak, Świat Książki, Warszawa 2003.
4. Conrad J., Jądro ciemności, Greg, Kraków 2004.
5. Dante A., Boska komedia, przeł. Edward Porębowicz, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1977.
6. Defoe D., Przypadki Robinsona Cruzoe, oprac. W. L. Anczyc, D. Sadkowska, Siedmioróg, Wrocław 1995.
7. Diderot D., Kubuś Fatalista i jego Pan, Zielona Sowa, Kraków 2002.
8. Goethe J. W., Faust, Zielona Sowa, Kraków 2004.
9. Herbert Z. Podróż, [w:] tegoż, Elegia na odejście, Instytut Literacki Paryż 1990.
10. Homer, Odyseja, przeł. Lucjan Siemieński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1981.
11. Kerouac J., W drodze, WAB, Warszawa 2005.
12. Krasicki I., Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1973.
13. Księga Rodzaju. [w:] Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu: Biblia Tysiąclecia. Oprac. zespół biblistów polskich. Wydawnictwo Pallottinum, Poznań-Warszawa 1980.
14. Księga Tobiasza. [w:] Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu: Biblia Tysiąclecia. Oprac. zespół biblistów polskich. Wydawnictwo Pallottinum, Poznań-Warszawa 1980.
15. Księga Wyjścia, [w:] Biblia Tysiąclecia. Oprac. zespół biblistów polskich. Wydawnictwo Pallottinum, Poznań-Warszawa 1984, s. 78-99.
16. Mickiewicz A., Stepy akermańskie, [w:] tegoż, Sonety krymskie. Warszawa 1954, s. 60.
17. Morsztyn Z., Myśl ludzka, [w:] Wybór wierszy, oprac. J. Pelc, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1975.
18. Norwid C. K., Pielgrzym, [w:] Poezje, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1996.
19. Parandowski J., Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian,: Wydawnictwo Puls, Londyn 1998, s. 253-266 [Tułaczka Odyseusza].
20. Pismo Święte Nowego Testamentu. Oprac. zespół biblistów polskich. Wydawnictwo Pallottinum, Poznań-Warszawa 1980, Mt 26-28.
21. Salinger J. D., Buszujący w zbożu, Wydawnictwo Państwowe ISKRY, Warszawa 1967.
22. Saint–Exup�ry A. de, Mały Książę, Muza, Warszawa 2007.
23. Sienkiewicz H., Latarnik, [w:] tegoż, Nowele i opowiadania, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978, s. 60-72.
24. Słowacki, J., Kordian. Kama, Warszawa 1994.
25. Stachura E., Wędrówką życie jest człowieka, źródło online.
26. Staff L., Odys, [w:] Wiersze wybrane, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973. s. 362.
27. Steinbeck J., Myszy i ludzie, Wydawnictwo Muza, Kwiecień 2002.
28. Swift J., Podróże Guliwera, Nasza Księgarnia, Warszawa 1967.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
Motyw wędrówki
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMotyw wędrówki - przykłady zakończenia
Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy.
A. Motyw wędrówki w literaturze. Przedstaw, odwołując się do wybranych utworów.
Przykład zakończenia:
W różny sposób przedstawiają twórcy ludzkie wędrowanie. Czasem opisują wprost niezwykłe przygody, trudy, ale i korzyści wynikające z wyruszenia w podróż. Nieraz wprowadzają element fantastyczny, stawiając na drodze wędrowca to olbrzymów, to karły, to znów nimfy i syreny. Innym razem opis wędrówki przybiera postać baśni dla dzieci, niosącej jednak przesłanie dla wszystkich, którzy kiedykolwiek byli dziećmi i zachowali dziecięcą wrażliwość. Można też poezją wyrażać ludzką potrzebę zdobywania doświadczeń w drodze. Jedno jest pewne – w jakikolwiek sposób ujęty – motyw wędrówki jest podstawowym w światowej literaturze – jako, że istotą życia jest podążanie do przodu, rozwój i zmiany nawet, jeśli jest się skazanym na błądzenie.
B. Bohaterowie w poszukiwaniu sensu i celu życia. Omów na wybranych przykładach motyw wędrówki w literaturze
Przykład zakończenia:
Jak widać motyw wędrówki jest bardzo popularny i stał się toposem w światowej literaturze. Zawsze ludzie będą poszukiwali celu i sensu życia, zawsze też będzie ich czekała wędrówka, by go znaleźć. Często na swej drodze bohaterowie spotykają zwykłych ludzi, którzy mają ogromny wkład w ich dojście do celu. Zawsze łatwiej iść, gdy ktoś nas wspiera. Bardzo często utwory odzwierciedlają poglądy i doświadczenia autorów, więc poszukiwany cel jest w przypadku każdego bohatera inny. W końcu każdy człowiek ma inną drogę życia, inne priorytety, wartości. Musimy jednak pamiętać w naszych małych i większych wędrówkach, żeby się nie poddawać i dążyć do celu pomimo wszelkich trudności, gdyż zarówno droga jak i jej kres mogą dać nam pełnię szczęścia.
C. Motyw homo viator w literaturze rożnych epok
Przykład zakończenia:
Wędrówka jest toposem, który pojawia się w rozmaitych tekstach literackich we wszystkich epokach. Jego ujęcie zmieniało się na przestrzeni wieków. Twórcy literatury pojmowali peregrynację nie tylko w jej fizycznym, ale także duchowym aspekcie. Człowiek, który jest istotą podróżującą, pielgrzymem, może przemierzać ziemię i zaświaty. Jego wędrówka jest możliwa także dzięki ludzkiej myśli. Droga na kartach literatury niezmiennie wiązała się z poszukiwaniem i zdobywaniem doświadczeń, a pielgrzymowanie samo w sobie było czasem zdobywania wiedzy i samodoskonalenia się, które były zdominowane przez tęsknotę i samotność. W wielu przypadkach jednak wędrowanie stało się parabolą ludzkiego życia, pretekstem do refleksji nad ludzkim losem oraz nad ciągłym dążeniem człowieka do celu.
Motyw wędrówki - literatura podmiotowa
Książka
1. Cervantes Saavedra M. de, Don Kichot z Manczy (Wybór), przekł. [z hiszp.] Edward Boye, Siedmioróg, Wrocław 2002.
2. Coelho P., Alchemik, Drzewo Babel, Warszawa 1995.
3. Coelho P., Pielgrzym, przeł. Krystyna Szeżyńska-Maćkowiak, Świat Książki, Warszawa 2003.
4. Conrad J., Jądro ciemności, Greg, Kraków 2004.
5. Dante A., Boska komedia, przeł. Edward Porębowicz, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1977.
6. Defoe D., Przypadki Robinsona Cruzoe, oprac. W. L. Anczyc, D. Sadkowska, Siedmioróg, Wrocław 1995.
7. Diderot D., Kubuś Fatalista i jego Pan, Zielona Sowa, Kraków 2002.
8. Goethe J. W., Faust, Zielona Sowa, Kraków 2004.
9. Herbert Z. Podróż, [w:] tegoż, Elegia na odejście, Instytut Literacki Paryż 1990.
10. Homer, Odyseja, przeł. Lucjan Siemieński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1981.
11. Kerouac J., W drodze, WAB, Warszawa 2005.
12. Krasicki I., Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1973.
13. Księga Rodzaju. [w:] Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu: Biblia Tysiąclecia. Oprac. zespół biblistów polskich. Wydawnictwo Pallottinum, Poznań-Warszawa 1980.
14. Księga Tobiasza. [w:] Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu: Biblia Tysiąclecia. Oprac. zespół biblistów polskich. Wydawnictwo Pallottinum, Poznań-Warszawa 1980.
15. Księga Wyjścia, [w:] Biblia Tysiąclecia. Oprac. zespół biblistów polskich. Wydawnictwo Pallottinum, Poznań-Warszawa 1984, s. 78-99.
16. Mickiewicz A., Stepy akermańskie, [w:] tegoż, Sonety krymskie. Warszawa 1954, s. 60.
17. Morsztyn Z., Myśl ludzka, [w:] Wybór wierszy, oprac. J. Pelc, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1975.
18. Norwid C. K., Pielgrzym, [w:] Poezje, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1996.
19. Parandowski J., Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian,: Wydawnictwo Puls, Londyn 1998, s. 253-266 [Tułaczka Odyseusza].
20. Pismo Święte Nowego Testamentu. Oprac. zespół biblistów polskich. Wydawnictwo Pallottinum, Poznań-Warszawa 1980, Mt 26-28.
21. Salinger J. D., Buszujący w zbożu, Wydawnictwo Państwowe ISKRY, Warszawa 1967.
22. Saint–Exup�ry A. de, Mały Książę, Muza, Warszawa 2007.
23. Sienkiewicz H., Latarnik, [w:] tegoż, Nowele i opowiadania, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978, s. 60-72.
24. Słowacki, J., Kordian. Kama, Warszawa 1994.
25. Stachura E., Wędrówką życie jest człowieka, źródło online.
26. Staff L., Odys, [w:] Wiersze wybrane, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973. s. 362.
27. Steinbeck J., Myszy i ludzie, Wydawnictwo Muza, Kwiecień 2002.
28. Swift J., Podróże Guliwera, Nasza Księgarnia, Warszawa 1967.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -