Jesteś w:
Motyw wojny
• Picasso Pablo, „Guernica” – autor przedstawił krajobraz po bitwie - być może straszliwszy, niż samej bitwy. Obraz jest buntem pisarza przeciwko wojnie domowej w Hiszpanii, reakcją na zbombardowanie stolicy kraju Basków, Guernicy. Autor posłużył się geometrycznymi kształtami, rombami i trójkątami; zamiast linii prostych na obrazie zobaczymy nierówne kreski. Poszczególne fragmenty obrazu przedstawiają okrucieństwo bitwy.
• Szajna Józef, „Replika” – dzieło to instalacja plastyczna, której częścią składową była „Ściana butów”. W „Replice” najważniejszą rolę odgrywa przestrzeń oraz współistnienie sceny i widowni. Ci ostatni od razu włączali się integralnie w przestrzeń i znaczenie widowiska. Kiedy wchodzili po schodach, ich ruch konfrontowany był z bezruchem zużytych butów ułożonych na drabinie. Stwarzał sytuację ostateczną, sytuację zagrożenia. Przechodząc przez kolejne wycięte w kształt strzelniczej, powiększonej półsylwetki ludzkiej, przejścia widz wkraczał w labirynt i piekło. Był jednym spośród skazanych na zagładę, ludzkim numerem w masie innych. Podczas tej drogi mógł zobaczyć wydrapanych, byle jak na ścianie, kilka prostych słów: woda, fotografia, ziemia, proteza, pomóż. To był klucz przebytej drogi i klucz spektaklu.
• Wróblewski Andrzej, „Rozstrzelanie z chłopczykiem” – obraz należy do serii ośmiu płócien namalowanych w 1949 r. Tematem wszystkich jest moment egzekucji ukazany z ogromnym autentyzmem. Uderzająca prawda tych przerażających obrazów wynika z osobistych doświadczeń artysty, który z pewnością był wielokrotnie świadkiem bicia, łapanek, rozstrzeliwań. Wróblewski w całej serii „Rozstrzelań” ukazuje często tego samego człowieka tuż przed śmiercią i zaraz po egzekucji. Artysta w dramatyczny sposób uwiecznił tym samym ten nieuchwytny moment przejścia z życia do śmierci.
• „Helikopter w ogniu” Ridley Scott - cały niemal film jest sceną bitewną. Obraz przedstawia autentyczną akcję amerykańskich żołnierzy z 3 października 1993 roku. Mieli oni porwać dwóch wysokich rangą wojskowych ze zbuntowanego obozu Somalijczyków. Prosta misja zmieni się w najdłuższą od wojny w Wietnamie bitwę, podczas której zostają zestrzelone dwa amerykańskie helikoptery. Walka amerykańskich żołnierzy z Somalijczykami pełna jest chaosu, śmierci i zniszczenia.
• „Katyń” Andrzej Wajda - film ukazuje mord masowy - zbrodnię na prawie 19 tysiącach oficerach. 17 września po ataku ZSRR na Polskę, schwytano i wywieziono do obozów setki polskich oficerów. Przetrzymywano ich w trzech obozach tworzonych specjalnie do tego celu: kozielskim, ostaszkowskim, starobielskim. Z obozów jeńcy zostali przewiezieni w okolice Katynia, do lasu. W lesie wykopano ogromny dół, zbiorową mogiłę. Żołnierze radzieccy kolejno wyprowadzali więźniów z ciężarówek i zabijali strzałem z bliska w potylicę. Kiedy już wszyscy nie żyli Rosjanie zasypali dół i opuścili las.
• „Krzyżacy” Aleksander Ford – w filmie widzimy jazdę polską w natarciu oraz wojska krzyżackie wychodzące im na przeciw. Można śmiało stwierdzić, że cała produkcja wymagała ogromnego wysiłku od polskiej kinematografii. Reżyser pokazuje kolejne walki między rycerzami, unika jednak pokazania bitwy w całości. Niezapomniana jest rola Jagiełły, który jako świetny strateg na bieżąco wydaje rozkazy. Autorzy filmu momentami odchodzą od książkowego pierwowzoru.
• „Lista Schindlera” Steven Spielberg – obraz nawiązuje do sytuacji Żydów podczas II wojny światowej. Powstał na podstawie książki Thomasa Keneally`ego. Akcja filmu toczy się w Krakowie i dotyka problemów społeczności tamtejszego getta. Głównymi postaciami filmu są: żydowski księgowy, komendant SS i Schindler. To opowieść o tym jak jeden człowiek zdołał uratować ponad tysiąc istnień ludzkich bez użycia broni, a wykorzystując tylko swój osobisty wdzięk. To dowód na to, że decyzje podejmowane przez jednostkę mogą zmienić losy tysięcy innych.
• „Pianista” Roman Polański - autor swój film opiera na powieści Władysława Szpilmana, który opowiada o czasach swojej młodości, przypadających na ciężkie lata wojny. Film mówi o historii człowieka obdarzonego wielkim talentem, dzięki któremu przeżył wojnę. Gra na fortepianie to żywioł autora. Cała jego rodzina została wywieziona do obozu, tylko on przeżył. Znajomi ukrywali go w dzielnicy niemieckiej, ponieważ tam był najbezpieczniejszy. Siedział całe dnie i noce w samotności i wtedy dopadały go wątpliwości czy słusznie postąpił czy nie powinien pozostać w getcie i walczyć. Bohater przeżył wojnę dzięki uporowi, ciężkiej pracy, pomocy przyjaciół i niemieckiego oficera.
• „Popiół i diament” Andrzej Wajda – film odpowiada na pytanie jak żyć po II wojnie światowej. Główny bohater - Maciek Chełmicki to młody człowiek uwikłany w okupacyjną przeszłość, zmęczony bohaterstwem, przeczuwający lepsze życie. Szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza - słuchać czy myśleć. Do wykonania pozostał mu ostatni wyrok. Bohater liczy tylko na siebie i na dobrze ukryty pistolet. Umiera na śmietniku historii, samotny i opuszczony. Jego śmierć to apel: wyrzućmy wojnę na śmietnik!
• „Potop” Jerzy Hoffman - w filmie widzimy fragment walk o Jasną Górę. Twórcy filmu wprowadzają niepowtarzalny klimat. Szczególny akcent został położony na ofiarną walkę obrońców Jasnej Góry. Reżyser skupia się na „pojedynku artyleryjskim” walczących stron. Przechodząca procesja symbolizuje oddanie twierdzy pod opiekę Boga. Śpiewy duchownych, żołnierze ginący na murach i liczne eksplozje podkreślają tragizm i bezradność obrony. Doskonałe efekty specjalne, muzyka, gra aktorów sprawiają, że widz staje się niemalże uczestnikiem bitwy.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 -
Motyw wojny
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• Picasso Pablo, „Guernica” – autor przedstawił krajobraz po bitwie - być może straszliwszy, niż samej bitwy. Obraz jest buntem pisarza przeciwko wojnie domowej w Hiszpanii, reakcją na zbombardowanie stolicy kraju Basków, Guernicy. Autor posłużył się geometrycznymi kształtami, rombami i trójkątami; zamiast linii prostych na obrazie zobaczymy nierówne kreski. Poszczególne fragmenty obrazu przedstawiają okrucieństwo bitwy.
• Szajna Józef, „Replika” – dzieło to instalacja plastyczna, której częścią składową była „Ściana butów”. W „Replice” najważniejszą rolę odgrywa przestrzeń oraz współistnienie sceny i widowni. Ci ostatni od razu włączali się integralnie w przestrzeń i znaczenie widowiska. Kiedy wchodzili po schodach, ich ruch konfrontowany był z bezruchem zużytych butów ułożonych na drabinie. Stwarzał sytuację ostateczną, sytuację zagrożenia. Przechodząc przez kolejne wycięte w kształt strzelniczej, powiększonej półsylwetki ludzkiej, przejścia widz wkraczał w labirynt i piekło. Był jednym spośród skazanych na zagładę, ludzkim numerem w masie innych. Podczas tej drogi mógł zobaczyć wydrapanych, byle jak na ścianie, kilka prostych słów: woda, fotografia, ziemia, proteza, pomóż. To był klucz przebytej drogi i klucz spektaklu.
• Wróblewski Andrzej, „Rozstrzelanie z chłopczykiem” – obraz należy do serii ośmiu płócien namalowanych w 1949 r. Tematem wszystkich jest moment egzekucji ukazany z ogromnym autentyzmem. Uderzająca prawda tych przerażających obrazów wynika z osobistych doświadczeń artysty, który z pewnością był wielokrotnie świadkiem bicia, łapanek, rozstrzeliwań. Wróblewski w całej serii „Rozstrzelań” ukazuje często tego samego człowieka tuż przed śmiercią i zaraz po egzekucji. Artysta w dramatyczny sposób uwiecznił tym samym ten nieuchwytny moment przejścia z życia do śmierci.
Motyw wojny w filmie
• „Helikopter w ogniu” Ridley Scott - cały niemal film jest sceną bitewną. Obraz przedstawia autentyczną akcję amerykańskich żołnierzy z 3 października 1993 roku. Mieli oni porwać dwóch wysokich rangą wojskowych ze zbuntowanego obozu Somalijczyków. Prosta misja zmieni się w najdłuższą od wojny w Wietnamie bitwę, podczas której zostają zestrzelone dwa amerykańskie helikoptery. Walka amerykańskich żołnierzy z Somalijczykami pełna jest chaosu, śmierci i zniszczenia.
• „Katyń” Andrzej Wajda - film ukazuje mord masowy - zbrodnię na prawie 19 tysiącach oficerach. 17 września po ataku ZSRR na Polskę, schwytano i wywieziono do obozów setki polskich oficerów. Przetrzymywano ich w trzech obozach tworzonych specjalnie do tego celu: kozielskim, ostaszkowskim, starobielskim. Z obozów jeńcy zostali przewiezieni w okolice Katynia, do lasu. W lesie wykopano ogromny dół, zbiorową mogiłę. Żołnierze radzieccy kolejno wyprowadzali więźniów z ciężarówek i zabijali strzałem z bliska w potylicę. Kiedy już wszyscy nie żyli Rosjanie zasypali dół i opuścili las.
• „Krzyżacy” Aleksander Ford – w filmie widzimy jazdę polską w natarciu oraz wojska krzyżackie wychodzące im na przeciw. Można śmiało stwierdzić, że cała produkcja wymagała ogromnego wysiłku od polskiej kinematografii. Reżyser pokazuje kolejne walki między rycerzami, unika jednak pokazania bitwy w całości. Niezapomniana jest rola Jagiełły, który jako świetny strateg na bieżąco wydaje rozkazy. Autorzy filmu momentami odchodzą od książkowego pierwowzoru.
• „Lista Schindlera” Steven Spielberg – obraz nawiązuje do sytuacji Żydów podczas II wojny światowej. Powstał na podstawie książki Thomasa Keneally`ego. Akcja filmu toczy się w Krakowie i dotyka problemów społeczności tamtejszego getta. Głównymi postaciami filmu są: żydowski księgowy, komendant SS i Schindler. To opowieść o tym jak jeden człowiek zdołał uratować ponad tysiąc istnień ludzkich bez użycia broni, a wykorzystując tylko swój osobisty wdzięk. To dowód na to, że decyzje podejmowane przez jednostkę mogą zmienić losy tysięcy innych.
• „Pianista” Roman Polański - autor swój film opiera na powieści Władysława Szpilmana, który opowiada o czasach swojej młodości, przypadających na ciężkie lata wojny. Film mówi o historii człowieka obdarzonego wielkim talentem, dzięki któremu przeżył wojnę. Gra na fortepianie to żywioł autora. Cała jego rodzina została wywieziona do obozu, tylko on przeżył. Znajomi ukrywali go w dzielnicy niemieckiej, ponieważ tam był najbezpieczniejszy. Siedział całe dnie i noce w samotności i wtedy dopadały go wątpliwości czy słusznie postąpił czy nie powinien pozostać w getcie i walczyć. Bohater przeżył wojnę dzięki uporowi, ciężkiej pracy, pomocy przyjaciół i niemieckiego oficera.
• „Popiół i diament” Andrzej Wajda – film odpowiada na pytanie jak żyć po II wojnie światowej. Główny bohater - Maciek Chełmicki to młody człowiek uwikłany w okupacyjną przeszłość, zmęczony bohaterstwem, przeczuwający lepsze życie. Szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza - słuchać czy myśleć. Do wykonania pozostał mu ostatni wyrok. Bohater liczy tylko na siebie i na dobrze ukryty pistolet. Umiera na śmietniku historii, samotny i opuszczony. Jego śmierć to apel: wyrzućmy wojnę na śmietnik!
• „Potop” Jerzy Hoffman - w filmie widzimy fragment walk o Jasną Górę. Twórcy filmu wprowadzają niepowtarzalny klimat. Szczególny akcent został położony na ofiarną walkę obrońców Jasnej Góry. Reżyser skupia się na „pojedynku artyleryjskim” walczących stron. Przechodząca procesja symbolizuje oddanie twierdzy pod opiekę Boga. Śpiewy duchownych, żołnierze ginący na murach i liczne eksplozje podkreślają tragizm i bezradność obrony. Doskonałe efekty specjalne, muzyka, gra aktorów sprawiają, że widz staje się niemalże uczestnikiem bitwy.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 -