Jesteś w:
Motyw wsi
„Już południe przychodzi, a my jeszcze żniemy.
Czy tego chce urzędnik, że tu pomdlejemy?
Głodnemu, jako żywo, syty nie wygodzi,
On nad nami z maczugą pokrząkając chodzi,
A nie wie, jako ciężko z sierpem po zagonie
Ciągnąć się.”
Oluchna, zwraca uwagę na przepaść dzielącą panów i chłopów. Praca Starosty i jego sytuacja życiowa jest zupełnie inna od bytu chłopa. Życie na wsi to przede wszystkim praca w pocie czoła w nieludzkich warunkach, wyzysk chłopów, konflikty międzyludzkie, przemoc fizyczna ze strony ekonomów.
• „Dziady” część II Adam Mickiewicz – autor ukazuje dawny ludowy obrzęd przywoływania duchów w Zaduszną Noc Do kaplicy na cmentarzu przybywają trzy kategorie duchów: lekkie, najcięższe, pośrednie. Mickiewicz ukazuje stosunki pańszczyźniane panujące na wsi. Wieś to nie tylko prostota i niewinność, ale odwieczny konflikt pan i poddanego. Ukazana została tam ludowa koncepcja świata, czyli poszanowanie odwiecznych prawd moralnych i zasad, które porządkują życie ludu, pozwalają odpowiedzieć na pytanie o prawdziwe człowieczeństwo.
• „Pan Tadeusz” Adam Mickiewicz - dworek w Soplicowie ukazany został przez autora jako wzór spokoju, szczęścia i porządku. Panują tam patriarchalne stosunki – Sędzia jest dla swych chłopów niczym ojciec. Wuj Tadeusza to skrzętny gospodarz, który sam dogląda swojego majątku i jednocześnie wielki patriota zachowujący polskie tradycje. Przyroda wsi związana jest z życiem ludu, współgra z jego emocjami. Życie w Soplicowie porządkuje przede wszystkim to co od wieków trwałe, niezmienne. Taki element stanowią powtarzające się każdego roku prace gospodarskie, rolnictwo, uprawa ziemi, łącząca człowieka z porządkiem natury, zmiennością pór roku.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -
Motyw wsi w literaturze
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Już południe przychodzi, a my jeszcze żniemy.
Czy tego chce urzędnik, że tu pomdlejemy?
Głodnemu, jako żywo, syty nie wygodzi,
On nad nami z maczugą pokrząkając chodzi,
A nie wie, jako ciężko z sierpem po zagonie
Ciągnąć się.”
Oluchna, zwraca uwagę na przepaść dzielącą panów i chłopów. Praca Starosty i jego sytuacja życiowa jest zupełnie inna od bytu chłopa. Życie na wsi to przede wszystkim praca w pocie czoła w nieludzkich warunkach, wyzysk chłopów, konflikty międzyludzkie, przemoc fizyczna ze strony ekonomów.
• „Dziady” część II Adam Mickiewicz – autor ukazuje dawny ludowy obrzęd przywoływania duchów w Zaduszną Noc Do kaplicy na cmentarzu przybywają trzy kategorie duchów: lekkie, najcięższe, pośrednie. Mickiewicz ukazuje stosunki pańszczyźniane panujące na wsi. Wieś to nie tylko prostota i niewinność, ale odwieczny konflikt pan i poddanego. Ukazana została tam ludowa koncepcja świata, czyli poszanowanie odwiecznych prawd moralnych i zasad, które porządkują życie ludu, pozwalają odpowiedzieć na pytanie o prawdziwe człowieczeństwo.
• „Pan Tadeusz” Adam Mickiewicz - dworek w Soplicowie ukazany został przez autora jako wzór spokoju, szczęścia i porządku. Panują tam patriarchalne stosunki – Sędzia jest dla swych chłopów niczym ojciec. Wuj Tadeusza to skrzętny gospodarz, który sam dogląda swojego majątku i jednocześnie wielki patriota zachowujący polskie tradycje. Przyroda wsi związana jest z życiem ludu, współgra z jego emocjami. Życie w Soplicowie porządkuje przede wszystkim to co od wieków trwałe, niezmienne. Taki element stanowią powtarzające się każdego roku prace gospodarskie, rolnictwo, uprawa ziemi, łącząca człowieka z porządkiem natury, zmiennością pór roku.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -
| Dowiedz się więcej | |