Jesteś w:
Cierpienia młodego Wertera
Johan Wolfgang Goethe nadał swemu utworowi „Cierpienia młodego Wertera” formę powieści epistolarnej, czyli prozy zapisanej w listach. Łącznie składają się na nią osiemdziesiąt cztery listy napisane przez Wertera. List jako forma wypowiedzi literackiej znany jest od antyku. Gatunek powieści epistolarnej był znany już wcześniej, swój rozwój zawdzięcza epoce oświecenia, w której list i list poetycki były modnymi formami literackimi. Za prekursorów gatunku uznaje się Jana Jakuba Rousseau („Nowa Heloiza”) oraz Samuela Richarda. Powieść Goethego przyczyniła się do spopularyzowania tego gatunku.
„Cierpienia młodego Wertera” są zbiorem listów tytułowego bohatera do przyjaciela – Wilhelma. Znajdziemy tam także trzy listy skierowane do Lotty oraz dwa do Alberta. Powieść epistolarną cechuje pierwszoosobowa narracja prowadzona przez autora listów. Wszystkie listy są datowane i ułożone w kolejności chronologicznej. Dzięki temu bieg wydarzeń jest uporządkowany, jednak akcja zostaje odsunięta na dalszy plan. Listy cechuje wielka emocjonalność – ich nastrój zmienia się w zależności od samopoczucia autora – czasem są żarliwe, czasem nerwowe, innym razem melancholijne i liryczne. Werter analizuje własne stany emocjonalne, zwierza się z najdrobniejszych porywów serca.
Dzięki formie powieści epistolarnej możliwe jest przekazanie subiektywnego punktu widzenia naznaczonego silnymi emocjami. Główny bohater opisuje otaczający go świat – przyrodę, napotkanych ludzi, stosunki społeczne, ale głównie wspomina o własnych uczuciach od momentu poznania Lotty do swej samobójczej śmierci. Dzięki temu widzimy ewolucję, jakiej ulega bohater.
strona: - 1 - - 2 -
„Cierpienia młodego Wertera” jako powieść epistolarna
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimJohan Wolfgang Goethe nadał swemu utworowi „Cierpienia młodego Wertera” formę powieści epistolarnej, czyli prozy zapisanej w listach. Łącznie składają się na nią osiemdziesiąt cztery listy napisane przez Wertera. List jako forma wypowiedzi literackiej znany jest od antyku. Gatunek powieści epistolarnej był znany już wcześniej, swój rozwój zawdzięcza epoce oświecenia, w której list i list poetycki były modnymi formami literackimi. Za prekursorów gatunku uznaje się Jana Jakuba Rousseau („Nowa Heloiza”) oraz Samuela Richarda. Powieść Goethego przyczyniła się do spopularyzowania tego gatunku.
„Cierpienia młodego Wertera” są zbiorem listów tytułowego bohatera do przyjaciela – Wilhelma. Znajdziemy tam także trzy listy skierowane do Lotty oraz dwa do Alberta. Powieść epistolarną cechuje pierwszoosobowa narracja prowadzona przez autora listów. Wszystkie listy są datowane i ułożone w kolejności chronologicznej. Dzięki temu bieg wydarzeń jest uporządkowany, jednak akcja zostaje odsunięta na dalszy plan. Listy cechuje wielka emocjonalność – ich nastrój zmienia się w zależności od samopoczucia autora – czasem są żarliwe, czasem nerwowe, innym razem melancholijne i liryczne. Werter analizuje własne stany emocjonalne, zwierza się z najdrobniejszych porywów serca.
Dzięki formie powieści epistolarnej możliwe jest przekazanie subiektywnego punktu widzenia naznaczonego silnymi emocjami. Główny bohater opisuje otaczający go świat – przyrodę, napotkanych ludzi, stosunki społeczne, ale głównie wspomina o własnych uczuciach od momentu poznania Lotty do swej samobójczej śmierci. Dzięki temu widzimy ewolucję, jakiej ulega bohater.
strona: - 1 - - 2 -