Jesteś w:
Ten obcy
Irena Jurgielewiczowa z Drozdowskich – autorka powieści, opowiadań oraz publikacji społeczno-pedagogicznych oraz utworów scenicznych urodziła się w 13 stycznia 1903 roku w niewielkich Działoszycach w okolicach Wielunia. Była córką miejscowego lekarza Grzegorza Drozdowskiego oraz Franciszki z Oxińskich. Studiowała na Uniwersytecie Warszawskim filologię polską oraz pedagogikę na Wolnej Wszechnicy Polskiej.
W roku 1928 wyszła za mąż za malarza Mieczysława Jurgielewicza. W tym samym roku uzyskała tytuł doktora. Przez cztery lata po uzyskaniu tytułu pracowała jako nauczycielka, a następnie w roku 1932 roku wyjechała do Francji. Po powrocie do Polski w roku 1934 podjęła pracę jako adiunkt na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Do roku 1939 pracowała również jako instruktorka Sekcji Oświaty Pozaszkolnej w Warszawie.
Z okresu pracy jako wykładowca w WWP pochodzą pierwsze jej prace naukowe. Dotyczyły one procesu nauczania dla dorosłych. Natomiast w roku 1933 w czasopiśmie Wiedza i Życie pojawia się jej pierwszy esej. Czas okupacji Irena Jurgielewiczowa spędziła w Warszawie. Nie przerwała pracy jako wykładowca na Wszechnicy. Wstąpiła również do Armii Krajowej i jako jej żołnierz została aresztowana po upadku Powstania Warszawskiego przez Niemców w roku 1944 i umieszczona w obozie koncentracyjnym w Lamsdorf. Z tego okresu pochodzi jej pierwszy utwór dla dzieci „Historia o czterech warszawskich pstroczkach” Po okresie zawieruchy wojennej Irena Jurgielewiczowa powróciła do kraju w roku 1946 i podjęła pracę na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Pedagogiki.
strona: - 1 - - 2 -
Irena Jurgielewiczowa – notatka szkolna
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimIrena Jurgielewiczowa z Drozdowskich – autorka powieści, opowiadań oraz publikacji społeczno-pedagogicznych oraz utworów scenicznych urodziła się w 13 stycznia 1903 roku w niewielkich Działoszycach w okolicach Wielunia. Była córką miejscowego lekarza Grzegorza Drozdowskiego oraz Franciszki z Oxińskich. Studiowała na Uniwersytecie Warszawskim filologię polską oraz pedagogikę na Wolnej Wszechnicy Polskiej.
W roku 1928 wyszła za mąż za malarza Mieczysława Jurgielewicza. W tym samym roku uzyskała tytuł doktora. Przez cztery lata po uzyskaniu tytułu pracowała jako nauczycielka, a następnie w roku 1932 roku wyjechała do Francji. Po powrocie do Polski w roku 1934 podjęła pracę jako adiunkt na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Do roku 1939 pracowała również jako instruktorka Sekcji Oświaty Pozaszkolnej w Warszawie.
Z okresu pracy jako wykładowca w WWP pochodzą pierwsze jej prace naukowe. Dotyczyły one procesu nauczania dla dorosłych. Natomiast w roku 1933 w czasopiśmie Wiedza i Życie pojawia się jej pierwszy esej. Czas okupacji Irena Jurgielewiczowa spędziła w Warszawie. Nie przerwała pracy jako wykładowca na Wszechnicy. Wstąpiła również do Armii Krajowej i jako jej żołnierz została aresztowana po upadku Powstania Warszawskiego przez Niemców w roku 1944 i umieszczona w obozie koncentracyjnym w Lamsdorf. Z tego okresu pochodzi jej pierwszy utwór dla dzieci „Historia o czterech warszawskich pstroczkach” Po okresie zawieruchy wojennej Irena Jurgielewiczowa powróciła do kraju w roku 1946 i podjęła pracę na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Pedagogiki.
strona: - 1 - - 2 -