Jesteś w:
Mistrz i Małgorzata
Archibald Archibaldowicz - piękny czarnooki mężczyzna ze spiczastą bródką, właściciel restauracji Gribodajewa, który podobno był niegdyś piratem na Karaibach.
Riuchin – literat, kolega Iwana Bezdomnego.
Strawiński – profesor, szef kliniki psychiatrycznej, czterdziestokilkuletni, starannie ogolony człowiek. Często używał słowa „wyśmienicie”, gdy pacjent wyłuskał logiczną odpowiedź.
Stiopa Lichodiejew – dyrektor teatru Varietes, wysłany przez Wolanda do Jałty, skąd wysyłał telegramy do Moskwy. Po powrocie pragnął zostać zamknięty w pancernej celi. Zostaje następnie dyrektorem sklepu spożywczego.
Rimski – dyrektor finansowy teatru Varietes, gdy po przedstawieniu Wolanda objawił mu się blady Warionucha, przerażony udał się na dworzec i wyjechał w nieznanym kierunku. Okazało się, że przebywał w Leningradzie w hotelu „Astoria”, gdzie go aresztowano. Zmienia pracę i przechodzi do teatru lalkowego.
Warionucha – administrator teatru Varietes, mimo ostrzeżeń wybiera się na milicję z telegramami z Jałty od Lichodijewa. Wampirzyca Hela przemieniła go w wampira. Po zakończonym balu powrócił do swej pierwotnej postaci. Przesłuchiwany wyznał, że chce być zamknięty w pancernej celi. Staje się przykładnym urzędnikiem.
Wasilij Stiepanowicz Łastoczkin – główny księgowy teatru Varietes, aresztowany gdy chciał wpłacić utarg po przedstawieniu Wolanda. Odkryto przy nim znaczne ilości obcej waluty.
Andriej Fokicz - bufetowy z Varietes, domagał się od Wolanda zwrotu pieniędzy wydanych w bufecie. Oskarżony został o złe prowadzenie teatralnego interesu. Zgodnie z zapowiedzią Wolanda umiera po dziewięciu miesiącach na raka wątroby.
Nikanor Iwanowicz Bosy - prezes spółdzielni mieszkaniowej, przyjął łapówkę od Korowiowa, a następnie jego pieniądze zamieniły się w nielegalne w Moskwie dolary. Został aresztowany przez milicję. Skaładał niedorzeczne zeznania, dlatego został zamknięty w szpitalu psychiatrycznym.
Arkadij Apołłonowicz – obywatel, którego niewierność zdemaskowano podczas spektaklu w teatrze Varietes.
Łatuński – krytyk literacki, który wyraził się bardzo negatywnie o powieści mistrza. Jego mieszkanie w „Domu Dramlitu” – Domu Dramaturga i Literata zdemolowała lecąca nad Moskwą Małgorzata.
Alojzy Mogarycz – pasjonat literatury, zaprzyjaźnił się z mistrzem, jednak zależało mu wyłącznie na zajęciu jego mieszkania, złożył donos na mistrza, że przechowuje w domu nielegalną literaturę. Woland przepędził go z zajmowanego lokum i ponownie sprawił, że mistrz stał się jego właścicielem.
Prochor Piotrowicz - przewodniczący Komisji Nadzoru Widowisk, po spotkaniu z siłami nieczystymi w jego gabinecie pozostał jedynie wydający polecenia garnitur.
Maksymilian Andriejewicz Popławski - wuj nieboszczyka Berlioza, ekonomista – planista, przybył z Kijowa do Moskwy, by przejąć mieszkanie po krewnym. Został jednak „oddalony” przez świtę Wolanda.
Kuźmin – profesor, lekarz do którego udał się bufetowy Fokicz zaniepokojony stanem swej wątroby. Po jego wyjściu w gabinecie zaczęły dziać się dziwne rzeczy – m.in. wróbel tańczył fokstrot.
Baron Meigel – funkcjonariusz Komisji Nadzoru Widowisk, szpieg i donosiciel. Za karę, że nieproszony dostał się na bal stu króli stracił Zycie, a Woland i królowa Margo pili jego krew.
Michał Bułhakow scharakteryzował w „Mistrzu i Małgorzacie” warstwę społeczną, do której zaliczali się ludzie pióra, artyści. Środowisko to doskonale znał autor z autopsji. Ukazana moskiewska inteligencja daleko ma jednak do ideału.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -
„Mistrz i Małgorzata” – bohaterowie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimArchibald Archibaldowicz - piękny czarnooki mężczyzna ze spiczastą bródką, właściciel restauracji Gribodajewa, który podobno był niegdyś piratem na Karaibach.
Riuchin – literat, kolega Iwana Bezdomnego.
Strawiński – profesor, szef kliniki psychiatrycznej, czterdziestokilkuletni, starannie ogolony człowiek. Często używał słowa „wyśmienicie”, gdy pacjent wyłuskał logiczną odpowiedź.
Stiopa Lichodiejew – dyrektor teatru Varietes, wysłany przez Wolanda do Jałty, skąd wysyłał telegramy do Moskwy. Po powrocie pragnął zostać zamknięty w pancernej celi. Zostaje następnie dyrektorem sklepu spożywczego.
Rimski – dyrektor finansowy teatru Varietes, gdy po przedstawieniu Wolanda objawił mu się blady Warionucha, przerażony udał się na dworzec i wyjechał w nieznanym kierunku. Okazało się, że przebywał w Leningradzie w hotelu „Astoria”, gdzie go aresztowano. Zmienia pracę i przechodzi do teatru lalkowego.
Warionucha – administrator teatru Varietes, mimo ostrzeżeń wybiera się na milicję z telegramami z Jałty od Lichodijewa. Wampirzyca Hela przemieniła go w wampira. Po zakończonym balu powrócił do swej pierwotnej postaci. Przesłuchiwany wyznał, że chce być zamknięty w pancernej celi. Staje się przykładnym urzędnikiem.
Wasilij Stiepanowicz Łastoczkin – główny księgowy teatru Varietes, aresztowany gdy chciał wpłacić utarg po przedstawieniu Wolanda. Odkryto przy nim znaczne ilości obcej waluty.
Andriej Fokicz - bufetowy z Varietes, domagał się od Wolanda zwrotu pieniędzy wydanych w bufecie. Oskarżony został o złe prowadzenie teatralnego interesu. Zgodnie z zapowiedzią Wolanda umiera po dziewięciu miesiącach na raka wątroby.
Nikanor Iwanowicz Bosy - prezes spółdzielni mieszkaniowej, przyjął łapówkę od Korowiowa, a następnie jego pieniądze zamieniły się w nielegalne w Moskwie dolary. Został aresztowany przez milicję. Skaładał niedorzeczne zeznania, dlatego został zamknięty w szpitalu psychiatrycznym.
Arkadij Apołłonowicz – obywatel, którego niewierność zdemaskowano podczas spektaklu w teatrze Varietes.
Łatuński – krytyk literacki, który wyraził się bardzo negatywnie o powieści mistrza. Jego mieszkanie w „Domu Dramlitu” – Domu Dramaturga i Literata zdemolowała lecąca nad Moskwą Małgorzata.
Alojzy Mogarycz – pasjonat literatury, zaprzyjaźnił się z mistrzem, jednak zależało mu wyłącznie na zajęciu jego mieszkania, złożył donos na mistrza, że przechowuje w domu nielegalną literaturę. Woland przepędził go z zajmowanego lokum i ponownie sprawił, że mistrz stał się jego właścicielem.
Prochor Piotrowicz - przewodniczący Komisji Nadzoru Widowisk, po spotkaniu z siłami nieczystymi w jego gabinecie pozostał jedynie wydający polecenia garnitur.
Maksymilian Andriejewicz Popławski - wuj nieboszczyka Berlioza, ekonomista – planista, przybył z Kijowa do Moskwy, by przejąć mieszkanie po krewnym. Został jednak „oddalony” przez świtę Wolanda.
Kuźmin – profesor, lekarz do którego udał się bufetowy Fokicz zaniepokojony stanem swej wątroby. Po jego wyjściu w gabinecie zaczęły dziać się dziwne rzeczy – m.in. wróbel tańczył fokstrot.
Baron Meigel – funkcjonariusz Komisji Nadzoru Widowisk, szpieg i donosiciel. Za karę, że nieproszony dostał się na bal stu króli stracił Zycie, a Woland i królowa Margo pili jego krew.
Charakterystyka literatów i artystów w „Mistrzu i Małgorzacie”
Michał Bułhakow scharakteryzował w „Mistrzu i Małgorzacie” warstwę społeczną, do której zaliczali się ludzie pióra, artyści. Środowisko to doskonale znał autor z autopsji. Ukazana moskiewska inteligencja daleko ma jednak do ideału.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -