Jesteś w:
Cierpienia młodego Wertera
Miłość kochanka to zatem niespełnione i nieszczęśliwe uczucie, które jest dla młodzieńca wielkim ciężarem. Dlatego też ta dręcząca dusze bohatera oraz wszechogarniająca ją miłość staje się przyczyną cierpienia a nawet obłędu: „Zobaczę ją! — wołam budząc się rankiem i spoglądając radośnie na słońce. — Zobaczę ją! — Na cały dzień nie mam pragnień innych. Wszystko, wszystko skupia się w tej nadziei.” Werter to przedstawiciel epoki romantyzmu, w której inaczej zdecydowanie mocniej niż dotychczas postrzegano miłość. Ten rewolucyjny obraz wynika bowiem z charakteru romantyzm. Jak mówi Maria Straszewska o romantykach: „Oni widzą miłość, oni ją czują. Kochają, więc są!”.
W epoce romantyzmu zrodziła się idea dusz bliźniaczych. Werter zatem jako jeden z romantyków uważał, iż Bóg złączył kochanków już w niebie, a oni muszą odnaleźć się na ziemi. Miłość w romantyzmie była zatem tworem Boga i miała wymiar kosmiczny. Przechodziła ona również pewne etapy od zauroczenia poprzez obłęd aż do samobójstwa kochanka. Była często związana z procesami jakie zachodzą w naturze – jak wiemy miłość Wertera do Lotty rodzi się wiosną. Lotta była natomiast postrzegana przez Wertera jako kobieta anioł - nieosiągalna i idealna. Miłość więc, która mogłaby zaistnieć miedzy Werterem a Lottą byłaby uczuciem czystym i stanowiłaby swoiste połączenie duchowe.
Werter jest więc kolejnym przykładem tragicznego bohatera i kochanka w literaturze, a historia jego nieszczęśliwej miłości jest niczym studium chorobliwej psychiki młodego bohatera. Kochanek Werter jest także ofiarą konfliktu między swymi złudzeniami i romantycznym obrazem miłości a praktycznym, banalnym życiem. Na jego dramat ewidentnie wskazuje samobójcza śmierć - jedyne rozwiązanie jakie przewidział dla siebie Werter.
strona: - 1 - - 2 -
Werter – naiwny kochanek czy bohater tragiczny?
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMiłość kochanka to zatem niespełnione i nieszczęśliwe uczucie, które jest dla młodzieńca wielkim ciężarem. Dlatego też ta dręcząca dusze bohatera oraz wszechogarniająca ją miłość staje się przyczyną cierpienia a nawet obłędu: „Zobaczę ją! — wołam budząc się rankiem i spoglądając radośnie na słońce. — Zobaczę ją! — Na cały dzień nie mam pragnień innych. Wszystko, wszystko skupia się w tej nadziei.” Werter to przedstawiciel epoki romantyzmu, w której inaczej zdecydowanie mocniej niż dotychczas postrzegano miłość. Ten rewolucyjny obraz wynika bowiem z charakteru romantyzm. Jak mówi Maria Straszewska o romantykach: „Oni widzą miłość, oni ją czują. Kochają, więc są!”.
W epoce romantyzmu zrodziła się idea dusz bliźniaczych. Werter zatem jako jeden z romantyków uważał, iż Bóg złączył kochanków już w niebie, a oni muszą odnaleźć się na ziemi. Miłość w romantyzmie była zatem tworem Boga i miała wymiar kosmiczny. Przechodziła ona również pewne etapy od zauroczenia poprzez obłęd aż do samobójstwa kochanka. Była często związana z procesami jakie zachodzą w naturze – jak wiemy miłość Wertera do Lotty rodzi się wiosną. Lotta była natomiast postrzegana przez Wertera jako kobieta anioł - nieosiągalna i idealna. Miłość więc, która mogłaby zaistnieć miedzy Werterem a Lottą byłaby uczuciem czystym i stanowiłaby swoiste połączenie duchowe.
Werter jest więc kolejnym przykładem tragicznego bohatera i kochanka w literaturze, a historia jego nieszczęśliwej miłości jest niczym studium chorobliwej psychiki młodego bohatera. Kochanek Werter jest także ofiarą konfliktu między swymi złudzeniami i romantycznym obrazem miłości a praktycznym, banalnym życiem. Na jego dramat ewidentnie wskazuje samobójcza śmierć - jedyne rozwiązanie jakie przewidział dla siebie Werter.
strona: - 1 - - 2 -