Cechy romantyczne w Sonetach krymskich

• Samotny, romantyczny, wrażliwy, pełen bólu i tęsknot bohater. Podróżnik podążający wśród „krymskich cudowności”, który je obserwuje i rozważa.
• Orientalizm – zachwyt nad kulturą i przyrodą Wschodu. Ukazane jest to chociażby w nazwach tatarskich: Czatyrdah, Ajudah, Ałuszta, w pejzażach Krymu, tatarskich budowlach, minaretach. Jak pisze Marta Piwińska, historyk literatury, „podróż na Wschód to romantyczne poznanie samego siebie. Poznaj się w tym, w czym się nie znasz, w najdalszej obcości, we wszystkim co ci nieznane, odpychające nawet, inne. Poznać się w egzotyce to niejako przekroczyć granice własnej osobowości, nie tylko umysłu, moralności i estetyki”.
• Zachwyt naturą – to on znalazł się na pierwszym planie w sonetach. Poeta w ten sposób zaakcentował piękno przyrody naddniestrzańskiej i krymskiej. Natura, będąc tak ważną dla romantyków, jest przyczyną i źródłem przeżyć, skojarzeń i refleksji - czy to step akermański, czy szczyt góry Ajudah, czy spienione fale morza.
• Wyobraźnia twórcza – Poeta ukazuje nam świat ożywiony i uduchowiony, dzieło jego wyobraźni. Dynamizując, obdarzając refleksją i uczuciem oglądane obrazy, wykracza daleko poza opis. Przykładem może być Ajudah – nie tylko góra, ale także serce poety narażone na fale namiętności.
• Tajemniczość, atmosfera grozy lub baśniowości – pojawia się w zależności od opisywanego przedmiotu. Stepy akermańskie nocą, burza, zamarły pałac chanów budzą tę romantyczną, nastrojową scenerię.