Jesteś w:
Motyw wędrówki
• „Latarnik” Henryk Sienkiewicz - główny bohater noweli to Skawiński, mimo że tęskni za krajem, nie do końca uświadamia sobie wielką potrzebę powrotu do ojczyzny. 70-letni Polak reprezentuje środowisko emigrantów, którzy opuścili Polskę po upadku powstania listopadowego. Bohater większość swojego życia spędził w podróży. Wojenny weteran w czasie swojego żywota bił się w czterech częściach Świata i na tułaczce próbował wszystkich niemal zawodów. Był kopaczem złota w Australii, czy strzelcem rządowym w Indiach. Mimo tego, że zwiedził wiele krain, to dopiero w Aspinwal postanowił osiąść na stałe: „Jestem stary, potrzebuję spokoju! Potrzebuję sobie powiedzieć tu już będziesz siedział, to jest twój port (…) dość mam już tego tułactwa”. Jego egzystencja podczas pełnienia obowiązków latarnika staje się wędrówką w głąb siebie. Lektura Mickiewicza, zwłaszcza inwokacja, sprawia, że budzą się w nim wspomnienia, a uczucia patriotyczne powracają ze zdwojoną siłą.
• „Odys” Leopold Staff – podmiot liryczny mówi, że każdy z nas wędruje przez życie, każdy szuka swojej ojczyzny, a więc wartości, które są dla niego najważniejsze, tworzy swój własny świat, który zna i kocha. Całe życie staje się wielką pielgrzymką. Po drodze napotykamy trudności, przeciwieństwa losu, niebezpieczeństwa tak jak Odyseusz. Jednak podmiot liryczny zwraca się do każdego z nas: „Niech cię nie niepokoją, cierpienia twe i błędy”. Dlatego nie należy martwić się niepowodzeniami – w życiu łatwo jest zejść z dobrej, właściwej drogi i na pewno każdemu z nas to się zdarzy. Trzeba jednak wytrwale iść naprzód, naprawić błędy i szukać właściwych rozwiązań. W końcu, tak jak Odys, zdobędziemy własną Itakę – zrealizujemy marzenia i wyobrażenia o życiu.
• „Myszy i ludzie” John Steinbeck - Opowieść o dwóch przyjaciołach - George`u i Lennie`m, którzy przemierzają Stany w czasach Wielkiego Kryzysu. Lennie jest upośledzony umysłowo i nie zdaje sobie sprawy ze swej siły, czym często wprowadza w kłopoty siebie i kompana. Incydent z młodą dziewczyną prowadzi do tragicznego zakończenia. Powieść opisuje historię dwóch przyjaciół poszukujących swojego miejsca w życiu. Lennie i George przemierzają setki kilometrów, by znaleźć pracę, co okazuje się trudnym zadaniem. Powieść traktuje o przyjaźni, rasizmie, nierówności pomiędzy silnymi a słabymi, białymi a czarnymi, młodymi a starymi, kobietami a mężczyznami – generalnie o skomplikowanych stosunkach międzyludzkich.
• „Przedwiośnie” Stefan Żeromski – w powieści mamy przede wszystkim do czynienia z drogą w znaczeniu dosłownym, a także duchową wędrówką głównego bohatera - Cezarego Baryki i jego próbą odnalezienia się w powojennej rzeczywistości. Nieszczęsnym wędrowcem nazywać można Seweryna Barykę, ojca głównego bohatera powieści Żeromskiego. Jako młody człowiek wyjechał z Polski do Rosji, by tam znaleźć pracę i zarobić na godne życie. W Rosji dorobił się majątku i zamieszkał w Baku. Z tego też powodu ciągle odkładał decyzję o powrocie do kraju, mimo tego, że bardzo tęsknił za ojczystą ziemią. Gdy wrócił z wojny do Baku postanowił z synem reemigrować do Ojczyzny. Podczas jazdy pociągiem do Moskwy Seweryn Baryka, by napełnić serce swojego syna rządzą powrotu do Polski, karmił Cezarego wizjami wspaniałej i sprawiedliwej polski ze „szklanymi domami”. Młody Baryka opowieść tą przyjął z niedowierzaniem, ale myśl o niezwykłej cywilizacji pokrzepiła w nim chęć powrotu do ojczyzny. Gdy jechali z Charkowa do granicy polskiej, w pociągu umarł Seweryn Baryka. Przed śmiercią prosił syna: „Ty tu nie zostawiaj! Jedź tam!”. Cezary samotnie, w porę przedwiośnia przekroczył granicę Polski – realizując marzenie ojca. W Polsce, w Nawłoci poznał dostatnie życie arystokracji, a w Chłodku tragiczną nędzę bezdomnych chłopów. Zaakceptował jednak Polskę, skoro wziął udział w manifestacji robotniczej, która szła w stronę Belwederu: „Baryka wyszedł z szeregów robotników i parł oddzielnie, wprost na ten szary mur żołnierzy na czele zbiedzonego tłumu”. Przyłączenie się do manifestacji, a potem wyjście przed szereg pokazuje, że młody człowiek nie osiągnął jeszcze pełnej dojrzałości, że wciąż jest w tytułowym przedwiośniu swojego życia i szuka jego sensu.
• „Mały Książę” Antoine de Saint-Exup�ry – autor ukazuje międzyplanetarną wędrówkę małego mieszkańca planety B-612. Podróżowanie dostarcza Małemu Księciu powodów do zdziwienia i niezadowolenia. Dzięki niej poznaje, czym jest miłość, przyjaźń i śmierć. Wartości, jakim hołdują dorośli rozczarowują bohatera. Wędrówka Małego Księcia jest poszukiwaniem prawdy i własnej tożsamości. Bohater odbywając swą podróż przekonuje się, jakim można być i jakim być nie chce. Dojrzewa do tego, aby wrócić na swoją planetę, a wraz z nim dojrzewa jego miłość do ukochanego kwiatu. Podróż Małego Księcia, to przede wszystkim pełna przygód podróż małego dziecka.
• „Buszujący w zbożu” Jerome David Salinger - Napisana w pierwszej osobie powieść opisuje kilka dni z życia Holdena po jego ucieczce z prywatnej szkoły Pencey, kiedy to błąka się on po Nowym Jorku.
• Trylogia „Władca pierścieni” John Ronald Reuel Tolkien - motyw podróży występujący w tej powieści może być interpretowany na wiele sposobów. Jest to historia Hobbita Frodo Bagginsa, któremu przeznaczenie przypisało rolę powiernika tytułowego pierścienia. Główny bohater musi udać się w daleką i bardzo niebezpieczną i desperacką podróż, by zniszczyć magiczny przedmiot. Jeżeli tego nie zrobi, świat pogrąży się w ciemności. Celem podróży jest uwolnienie Ziemi od źródeł mocy Saurona - Pierścienia - o mocy tak wielkiej, iż nie może on sam zostać zniszczony. Nadzwyczajne przygody Frodo przemierzającego zdradliwe przestrzenie Śródziemia ujawniają moc jaką niesie przyjaźń i odwaga wobec sił ciemności. Droga Hobbita da się interpretować jako pogodzenie się z przeznaczeniem, od którego nie ma ucieczki. Bohater ma misje i wytrwale dąży do celu. Wędrówka głównego bohatera może być także metaforą ludzkiego życia, bowiem każdy z nas idzie przez życie niosąc swoje brzemię. Droga Froda pokazuje, że nie wolno się poddawać i trzeba wytrwale iść dalej.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
Motyw wędrówki
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim• „Latarnik” Henryk Sienkiewicz - główny bohater noweli to Skawiński, mimo że tęskni za krajem, nie do końca uświadamia sobie wielką potrzebę powrotu do ojczyzny. 70-letni Polak reprezentuje środowisko emigrantów, którzy opuścili Polskę po upadku powstania listopadowego. Bohater większość swojego życia spędził w podróży. Wojenny weteran w czasie swojego żywota bił się w czterech częściach Świata i na tułaczce próbował wszystkich niemal zawodów. Był kopaczem złota w Australii, czy strzelcem rządowym w Indiach. Mimo tego, że zwiedził wiele krain, to dopiero w Aspinwal postanowił osiąść na stałe: „Jestem stary, potrzebuję spokoju! Potrzebuję sobie powiedzieć tu już będziesz siedział, to jest twój port (…) dość mam już tego tułactwa”. Jego egzystencja podczas pełnienia obowiązków latarnika staje się wędrówką w głąb siebie. Lektura Mickiewicza, zwłaszcza inwokacja, sprawia, że budzą się w nim wspomnienia, a uczucia patriotyczne powracają ze zdwojoną siłą.
• „Odys” Leopold Staff – podmiot liryczny mówi, że każdy z nas wędruje przez życie, każdy szuka swojej ojczyzny, a więc wartości, które są dla niego najważniejsze, tworzy swój własny świat, który zna i kocha. Całe życie staje się wielką pielgrzymką. Po drodze napotykamy trudności, przeciwieństwa losu, niebezpieczeństwa tak jak Odyseusz. Jednak podmiot liryczny zwraca się do każdego z nas: „Niech cię nie niepokoją, cierpienia twe i błędy”. Dlatego nie należy martwić się niepowodzeniami – w życiu łatwo jest zejść z dobrej, właściwej drogi i na pewno każdemu z nas to się zdarzy. Trzeba jednak wytrwale iść naprzód, naprawić błędy i szukać właściwych rozwiązań. W końcu, tak jak Odys, zdobędziemy własną Itakę – zrealizujemy marzenia i wyobrażenia o życiu.
• „Myszy i ludzie” John Steinbeck - Opowieść o dwóch przyjaciołach - George`u i Lennie`m, którzy przemierzają Stany w czasach Wielkiego Kryzysu. Lennie jest upośledzony umysłowo i nie zdaje sobie sprawy ze swej siły, czym często wprowadza w kłopoty siebie i kompana. Incydent z młodą dziewczyną prowadzi do tragicznego zakończenia. Powieść opisuje historię dwóch przyjaciół poszukujących swojego miejsca w życiu. Lennie i George przemierzają setki kilometrów, by znaleźć pracę, co okazuje się trudnym zadaniem. Powieść traktuje o przyjaźni, rasizmie, nierówności pomiędzy silnymi a słabymi, białymi a czarnymi, młodymi a starymi, kobietami a mężczyznami – generalnie o skomplikowanych stosunkach międzyludzkich.
• „Przedwiośnie” Stefan Żeromski – w powieści mamy przede wszystkim do czynienia z drogą w znaczeniu dosłownym, a także duchową wędrówką głównego bohatera - Cezarego Baryki i jego próbą odnalezienia się w powojennej rzeczywistości. Nieszczęsnym wędrowcem nazywać można Seweryna Barykę, ojca głównego bohatera powieści Żeromskiego. Jako młody człowiek wyjechał z Polski do Rosji, by tam znaleźć pracę i zarobić na godne życie. W Rosji dorobił się majątku i zamieszkał w Baku. Z tego też powodu ciągle odkładał decyzję o powrocie do kraju, mimo tego, że bardzo tęsknił za ojczystą ziemią. Gdy wrócił z wojny do Baku postanowił z synem reemigrować do Ojczyzny. Podczas jazdy pociągiem do Moskwy Seweryn Baryka, by napełnić serce swojego syna rządzą powrotu do Polski, karmił Cezarego wizjami wspaniałej i sprawiedliwej polski ze „szklanymi domami”. Młody Baryka opowieść tą przyjął z niedowierzaniem, ale myśl o niezwykłej cywilizacji pokrzepiła w nim chęć powrotu do ojczyzny. Gdy jechali z Charkowa do granicy polskiej, w pociągu umarł Seweryn Baryka. Przed śmiercią prosił syna: „Ty tu nie zostawiaj! Jedź tam!”. Cezary samotnie, w porę przedwiośnia przekroczył granicę Polski – realizując marzenie ojca. W Polsce, w Nawłoci poznał dostatnie życie arystokracji, a w Chłodku tragiczną nędzę bezdomnych chłopów. Zaakceptował jednak Polskę, skoro wziął udział w manifestacji robotniczej, która szła w stronę Belwederu: „Baryka wyszedł z szeregów robotników i parł oddzielnie, wprost na ten szary mur żołnierzy na czele zbiedzonego tłumu”. Przyłączenie się do manifestacji, a potem wyjście przed szereg pokazuje, że młody człowiek nie osiągnął jeszcze pełnej dojrzałości, że wciąż jest w tytułowym przedwiośniu swojego życia i szuka jego sensu.
• „Mały Książę” Antoine de Saint-Exup�ry – autor ukazuje międzyplanetarną wędrówkę małego mieszkańca planety B-612. Podróżowanie dostarcza Małemu Księciu powodów do zdziwienia i niezadowolenia. Dzięki niej poznaje, czym jest miłość, przyjaźń i śmierć. Wartości, jakim hołdują dorośli rozczarowują bohatera. Wędrówka Małego Księcia jest poszukiwaniem prawdy i własnej tożsamości. Bohater odbywając swą podróż przekonuje się, jakim można być i jakim być nie chce. Dojrzewa do tego, aby wrócić na swoją planetę, a wraz z nim dojrzewa jego miłość do ukochanego kwiatu. Podróż Małego Księcia, to przede wszystkim pełna przygód podróż małego dziecka.
• „Buszujący w zbożu” Jerome David Salinger - Napisana w pierwszej osobie powieść opisuje kilka dni z życia Holdena po jego ucieczce z prywatnej szkoły Pencey, kiedy to błąka się on po Nowym Jorku.
• Trylogia „Władca pierścieni” John Ronald Reuel Tolkien - motyw podróży występujący w tej powieści może być interpretowany na wiele sposobów. Jest to historia Hobbita Frodo Bagginsa, któremu przeznaczenie przypisało rolę powiernika tytułowego pierścienia. Główny bohater musi udać się w daleką i bardzo niebezpieczną i desperacką podróż, by zniszczyć magiczny przedmiot. Jeżeli tego nie zrobi, świat pogrąży się w ciemności. Celem podróży jest uwolnienie Ziemi od źródeł mocy Saurona - Pierścienia - o mocy tak wielkiej, iż nie może on sam zostać zniszczony. Nadzwyczajne przygody Frodo przemierzającego zdradliwe przestrzenie Śródziemia ujawniają moc jaką niesie przyjaźń i odwaga wobec sił ciemności. Droga Hobbita da się interpretować jako pogodzenie się z przeznaczeniem, od którego nie ma ucieczki. Bohater ma misje i wytrwale dąży do celu. Wędrówka głównego bohatera może być także metaforą ludzkiego życia, bowiem każdy z nas idzie przez życie niosąc swoje brzemię. Droga Froda pokazuje, że nie wolno się poddawać i trzeba wytrwale iść dalej.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -