Jesteś w:
Balladyna
Juliusz Słowacki herbu Leliwa urodził się w 1809 roku w Krzemieńcu. Jego ojciec, Euzebiusz był profesorem literatury w Liceum Krzemienieckim i w Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim. Matka Juliusza, Salomea z Januszewskich była osobą o wysokiej kulturze osobistej i literackiej. W swoim domu prowadziła salon literacki. Dzięki temu jej syn w dzieciństwie i wczesnej młodości miał dużo kontaktów z elitą intelektualną z kręgu Uniwersytetu Wileńskiego. W taki sposób poznał Adama Mickiewicza i swoją pierwszą, nieodwzajemnioną miłość – Ludwikę Śniadecką. Po śmierci męża Salomea wyszła po raz drugi za mąż za lekarza Augusta Becu.
Słowacki skończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wileńskim. Po studiach wrócił na kilka miesięcy do Krzemieńca a później wyjechał do Warszawy. Był to rok 1829. W Warszawie objął posadę aplikanta w Komisji Rządowej Przychodu i Skarbu. Tam też zadebiutował bezimienną powieścią poetycką „Hugo”.
Wybuch powstania listopadowego spowodował, że jako niezdolny do służby z bronią w ręku zaangażował się w pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym Jerzego Adama Czartoryskiego. 8 marca 1831 roku wyjechał z Warszawy i przez Wrocław ruszył do Drezna. Stamtąd został wysłany przez powstańczy Rząd Narodowy do Paryża i Londynu z listami do polskich przedstawicieli.
Słowacki pozostał na emigracji. Początkowo przebywał w Londynie. Później wrócił do Francji. Stosunki panujące wśród polskiej emigracji zniechęciły go do Paryża. Pod koniec 1832 roku wyjechał w podróż do Szwajcarii. Przebywał w Genewie. W sierpniu 1834 roku z rodziną Wodzińskich wyruszył w podróż w Alpy. Prowadził życie rentiera - pieniądze przysyłała mu
strona: - 1 - - 2 -
Juliusz Słowacki – notatka szkolna
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimJuliusz Słowacki herbu Leliwa urodził się w 1809 roku w Krzemieńcu. Jego ojciec, Euzebiusz był profesorem literatury w Liceum Krzemienieckim i w Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim. Matka Juliusza, Salomea z Januszewskich była osobą o wysokiej kulturze osobistej i literackiej. W swoim domu prowadziła salon literacki. Dzięki temu jej syn w dzieciństwie i wczesnej młodości miał dużo kontaktów z elitą intelektualną z kręgu Uniwersytetu Wileńskiego. W taki sposób poznał Adama Mickiewicza i swoją pierwszą, nieodwzajemnioną miłość – Ludwikę Śniadecką. Po śmierci męża Salomea wyszła po raz drugi za mąż za lekarza Augusta Becu.
Słowacki skończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wileńskim. Po studiach wrócił na kilka miesięcy do Krzemieńca a później wyjechał do Warszawy. Był to rok 1829. W Warszawie objął posadę aplikanta w Komisji Rządowej Przychodu i Skarbu. Tam też zadebiutował bezimienną powieścią poetycką „Hugo”.
Wybuch powstania listopadowego spowodował, że jako niezdolny do służby z bronią w ręku zaangażował się w pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym Jerzego Adama Czartoryskiego. 8 marca 1831 roku wyjechał z Warszawy i przez Wrocław ruszył do Drezna. Stamtąd został wysłany przez powstańczy Rząd Narodowy do Paryża i Londynu z listami do polskich przedstawicieli.
Słowacki pozostał na emigracji. Początkowo przebywał w Londynie. Później wrócił do Francji. Stosunki panujące wśród polskiej emigracji zniechęciły go do Paryża. Pod koniec 1832 roku wyjechał w podróż do Szwajcarii. Przebywał w Genewie. W sierpniu 1834 roku z rodziną Wodzińskich wyruszył w podróż w Alpy. Prowadził życie rentiera - pieniądze przysyłała mu
strona: - 1 - - 2 -